1. Właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego do kontroli zgodności z prawem decyzji administracyjnych w sprawach "uprawnień do wykonywania określonych czynności i zajęć" /art. 196 par. 2 pkt 17 Kpa/ obejmuje decyzje administracyjne uprawniające do wykonywania zawodu. 2. Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do rozpatrywania skarg na decyzje w sprawie wpisu na listę radców prawnych.
1. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ pobytem stałym jest zamieszkanie w określonej miejscowości z zamiarem stałego przebywania. Zamiar ten wynika nie tylko z werbalnego oświadczenia osoby ubiegającej się o zameldowanie na pobyt stały, ale także z okoliczności faktycznych sprawy. Uzyskanie przez właścicieli nieruchomości
Skoro od 1953 r. pisownia nazwiska osoby ubiegającej się o jej zmianę była ustalona i nie budziła wątpliwości, to wniosek tej osoby o ustalenie pisowni nazwiska z Szumacher na "Schumacher" nie znajdował prawnego uzasadnienia w przepisach ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/ - art. 10. W związku z tym decyzja organu administracji załatwiająca odmownie
Art. 39 zdanie 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 74/, który stanowi, iż w wypadku, gdy najemca opuścił lokal, a pozostały w jego dzieci, osoby przysposobione lub rodzice, terenowy organ administracji państwowej powinien w miarę potrzeby przydzielić im ten lokal w całości lub w części, ma na celu ochronę interesów określonej kategorii osób, zamieszkałych wspólnie
Zmiana nazwiska w trybie ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/ jest rozwiązaniem bazującym nie na kryterium pokrewieństwa lecz na ważnych względach. Pragnienie noszenia innego nazwiska w takich sytuacjach z reguły jest następstwem dotkliwych dla godności i osobowości człowieka konsekwencji posługiwania się nazwiskiem dotychczasowym. Ustawa ta dopuszcza
Skoro sam fakt zamieszkiwania w spornym lokalu przez osobę ubiegającą się o zameldowanie w nim nie budzi wątpliwości /znajduje pośrednio potwierdzenie w załączonym do akt sprawy wyroku Sądu Rejonowego, nakazującym eksmisję tej osoby ze spornego lokalu/, to nie nasuwa także zastrzeżeń ustalenie, że pobyt jej w tym lokalu ma charakter pobytu stałego, tym bardziej, że w lokalu tym zamieszkuje małżonek
1. Postępowanie administracyjne toczy się w tej samej sprawie, gdy istnieje tożsamość podmiotów, przedmiotu i treści stosunku administracyjnego. 2. W takich sytuacjach rozstrzygnięcie sprawy winno być dokonane jedną decyzją, chyba, że charakter stosunku administracyjnego pozwala na wyodrębnienie w nim dwóch lub więcej etapów /np. w postępowaniu wywłaszczeniowym - odjęcia prawa własności i odszkodowanie
1. Zmierzające do usunięcia uchybień, decyzje organów administracji państwowej wydawane na podstawie m.in. art. 46, art. 47 i art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ a "ustalające niezbędne nakazy i zakazy" są kierowane do właścicieli lub użytkowników obiektów budowlanych, jako podmiotów zobowiązanych do ich realizacji. Przepisy prawa budowlanego
Przy ustaleniu kandydatów na nabywców państwowych nieruchomości rolnych należy przede wszystkim mieć na względzie, czy osoby ubiegające się na nabywców takich nieruchomości mogą być nabywcami w rozumieniu par. 7 ust. 1 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205/.
1. Ze sformułowania przepisów par. 155 ust. 1 i par. 164 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/ wynika, że jako wbudowany w budynek można też traktować garaż przybudowany do budynku, gdyż w istocie będzie on stanowił całość z tym obiektem. Rozporządzenie
Jak długo organ administracji państwowej nie podejmie postanowienia o wznowieniu postępowania w trybie art. 149 par. 1 Kpa, może rozważać zasadność wniosku o wznowienie jedynie w kategoriach art. 145 par. 1 Kpa. Wszelkie rozważania i czynności merytoryczne są na tym etapie postępowania niedopuszczalne.
Pomieszczenie zastępcze, znajdujące się w budynku po kapitalnym remoncie, przez co lokal ma pełne wyposażenie techniczne, nie stanowi naruszenia art. 7 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, który określa minimalne wymogi, jakie spełniać musi pomieszczenie zastępcze, natomiast nie zawiera ograniczeń co do lepszego standardu lokalu.
W treści art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 74/ nie znajduje potwierdzenie pogląd, jakoby wskazanie przez skarżącego spornego lokalu jako nie zajmowanego przez najemcę, nakładało na organ obowiązek jego przydzielenia na rzecz skarżącego.
Skoro biegły specjalista z zakresu hydrogeologii ustalił istnienie pośredniego związku przyczynowego pomiędzy eksploatacją górniczą, która spowodowała odwodnienie górotworu a stanem budynku poszkodowanego - Okręgowa Komisja do spraw Szkód Górniczych władna była stwierdzić, że w nieruchomości poszkodowanego wystąpiła szkoda górnicza, tym bardziej, że stanowisko biegłego znajdowało potwierdzenie w opinii
Przepis art. 14 Kpa wyklucza możliwość konstrukcji milczącego przyzwolenia bądź niewyrażenia sprzeciwu organu administracji państwowej w sprawie indywidualnej w sytuacji, gdy istnieje generalny zakaz ustawowy. Także wyraźne brzmienie art. 107 par. 1-3 oraz art. 109 par. 1 i 2 Kpa wyklucza możliwość posłużenia się taką konstrukcją. Tak więc udzielenie pozwolenia na budowę nie jest równoznaczne z udzieleniem
1. Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego, działający z upoważnienia Naczelnika Gminy /art. 61 ust. 1 pkt 1 i art. 70 ust. 3 ustawy z dnia 25 stycznia 1958 r. o radach narodowych - Dz.U. 1975 nr 26 poz. 139 i par. 25 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 sierpnia 1978 r. w sprawie statusu naczelnika gminy - Dz.U. nr 20 poz. 89/ odmawiając wpisania imienia dziecka zgłoszonego przez rodziców
1. Działając na podstawie upoważnienia zawartego w par. 12 pkt 6 uchwały nr 18 Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 1982 r. w sprawie funduszu aktywizacji zawodowej /M.P. nr 3 poz. 14/ Minister Pracy, Płacy i Spraw Socjalnych wydał zarządzenie nr 8 z dnia 8 lutego 1982 r. w sprawie zakresu działalności i świadczeń finansowych ze środków funduszu aktywizacji zawodowej /Dz.Urz. MPPiSS nr 2 poz. 7/ normujące
Skarga na decyzję odmawiającą zezwolenia na pobyt stały w Warszawie z uwagi na konieczność opiekowania się najemcą lokalu tylko w takich granicach podlega ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego. Orzeczenie sądu powszechnego o wstąpieniu w stosunek najmu, osoby ubiegającej się o zameldowanie, po śmierci najemcy, nawet jeżeli będzie dla tej osoby pozytywne doprowadzi do powstania nowego stanu, wymagającego
1. Podstawową zasadą sformułowaną w art. 6 Kpa, jest to, że organy administracji państwowej działają na podstawie przepisów prawa. Przepisy prawa, to znaczy ustawy i wydawane na podstawie ustaw i w celu ich wykonania przepisy wykonawcze, decydują w szczególności o tym, kiedy organ administracji państwowej wydaje decyzję administracyjną. 2. Wydanie decyzji w sprawie, co do której przepis prawa przewiduje
Art. 39 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ przewiduje konieczność uzyskania przez dzieci odrębnego przydziału lokalu, stwarzając im wprawdzie w tym względzie pewne preferencje, jednak tylko "w miarę potrzeby". Istnienie tych potrzeb stwierdza terenowy organ administracyjny w decyzji o przydziale. Powyższy przepis nie zrównuje z decyzją o przydziale samego faktu
Dostawa gazu na potrzeby gospodarstwa domowego następuje na podstawie umowy, a więc decyzja w tej sprawie, mającej charakter cywilny, nie może być zaskarżona do sądu administracyjnego.
Użyte w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach /Dz.U. nr 27 poz. 192 ze zm./ określenie "okoliczności, za które właściciel lub wieczysty użytkownik odpowiedzialności nie ponosi" należy rozumieć jako stan, w którym osoby te - przy dołożeniu należytej staranności - nie miały warunków do przystąpienia
Postępowanie administracyjne - zmierzające do ustalenia, czy zachodzą przesłanki uzasadniające rozwiązanie stosunku najmu wymienione w art. 43 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 74/ - wymaga przede wszystkim ustalenia czy istnieje tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego, gdyż tylko pozytywne ustalenie w tym względzie może skutkować jego utratą w warunkach wyżej
