Zgodnie z definicją choroby zawodowej zawartej w art. 235§1 kodeksu pracy w przypadku kolizji równolegle występujących przyczyn zawodowych i pozazawodowych choroby wymienionej w wykazie chorób zawodowych, organy administracji publicznej powinny skłaniać się ku orzeczeniu o stwierdzeniu choroby zawodowej danej osoby, jeśli istnieje ustalony z wysokim prawdopodobieństwem związek, pomiędzy konkretnym
Wysokość diet w Naczelnej Radzie Adwokackiej to informacja publiczna.
Niedopuszczenie aplikanta radcowskiego do zastępowania pełnomocnika skarżącej na rozprawie nie naruszało art. 77 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze. Z przepisów tych w ogóle wynika brak możliwości zastępowania adwokata przed sądami przez aplikanta radcowskiego. Prawo o adwokaturze nie zawiera unormowania odpowiadającego przepisowi art. 351 ust. 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982
Skoro art. 66 ust. 4 ustawy o KSSiP umiejscowiony został w przepisach przejściowych i końcowych (Rozdział 8 ustawy), to ustawodawca jasno wskazał na jego ograniczony, incydentalny i intertemporalny charakter.
System obowiązujących przepisów prawnych powinien być czytelny dla jednostki, tak aby mogła ona racjonalnie pokierować swym postępowaniem. W szczególności nie można obciążać jej sankcją za niedopełnienie domniemywanego obowiązku, jeżeli obowiązek wprost wypływający z przepisu prawa - w tym wypadku z art. 26 ust. 3 ustawy o Krajowej Szkole - został sformułowany inaczej. Organy władzy, w tym organy administracji
Artykuł 42 ust. 4 ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, regulując z mocy prawa prawo do pobierania stypendium, nie daje podstaw prawnych do odmowy przyznania stypendium za miesiąc następujący po miesiącu, w którym aplikant aplikacji ogólnej zakończył aplikację ogólną i złożył wniosek o kontynuowanie szkolenia na aplikacji sędziowskiej lub prokuratorskiej. Wydanie decyzji w sprawie uprawnienia
Przepis art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /t.j. Dz.U. 2002 nr 123 poz. 1058 ze zm./ ma ustrzec stronę reprezentowaną przez adwokata przed negatywnymi skutkami "zaniechania" podjęcia przez pełnomocnika określonych czynności procesowych w terminie przewidzianym w przepisach prawa. Strona ponosi konsekwencje czynności podejmowanych przez pełnomocnika w imieniu strony,
Sformułowanie „pełnią funkcję honorowo', użyte w art. 26 ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 927 ze zm.), oznacza, że brak jest podstaw do przyznawania członkom komisji wyborczych, przeprowadzających wybory do rady powiatowej izby rolniczej, diet z tytułu pełnionych funkcji.
Wprawdzie z treści art. 23 ustawy z dnia 16 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ wynika, że "prawo wykonywania zawodu radcy prawnego powstaje z chwilą wpisu na listę radców prawnych i złożenia ślubowania", ale ani ta norma prawna, ani żaden inny przepis nie pozwala na zaakceptowanie stanowiska, że sam fakt, iż nastąpił wpis na listę radców prawnych stanowi o tym, iż osoba
1. Uchwały podejmowane przez organy samorządów zawodowych mają różny charakter prawny. Mogą być to uchwały, które są w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego decyzjami administracyjnymi. Podlegają one zaskarżeniu do sądu administracyjnego na podstawie art. 3 par. 3 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm.
Wyznaczony adwokat ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej, na podstawie art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, do których należy także sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Stosownie bowiem do przepisu par. 18 ust. 1 pkt 2 lit. "a" rozporządzenia
