Uchwała całej izby SN z dnia 23 grudnia 2019 r., sygn. I NSW 342/19
Podstawą protestu wyborczego może być naruszenie przepisów Kodeksu wyborczego dotyczących wydania przez Państwową Komisję Wyborczą zaświadczenia, o którym mowa w art. 210 § 3 tego Kodeksu, uprawniającego komitet wyborczy, który zarejestrował listy kandydatów na posłów co najmniej w połowie okręgów wyborczych, do zgłoszenia dalszych list bez poparcia zgłoszenia podpisami wyborców (art. 82 § 1 pkt 2
w sprawie ważności wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzonych dnia 21 października 2007 r.
1. stwierdza ważność wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzonych w dniu 25 września 2005 r.; 2. stwierdza ważność wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzonych dnia 25 września 2005 r., z wyjątkiem wyborów w okręgu wyborczym nr 27; 3. stwierdza nieważność wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w okręgu wyborczym nr 27 z siedzibą Okręgowej Komisji Wyborczej w Często-chowie
Niewłaściwe poprawienie (przerobienie) przez obwodową komisję do spraw referendum w protokole głosowania w obwodzie liczby osób uprawnionych do głosowania i liczby głosów ważnych oraz podanie różniących się od siebie liczb otrzymanych przez tę komisję kart do głosowania w protokołach sporządzanych po pierwszym i drugim dniu głosowania, poddaje w wątpliwość rzetelność komisji i wiarygodność sporządzonego
Czyny zabronione w art. 84 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o referendum ogólnokrajowym (Dz.U. Nr 57, poz. 507 ze zm.), obejmujące również złamanie ciszy referendalnej, stanowią wykroczenia, a więc nie mogą być przedmiotem protestu referendalnego.
Mężowie zaufania są uprawnieni do obecności w lokalu wyborczym podczas wszystkich czynności wykonywanych przez członków komisji, obserwowania ich pracy oraz wnoszenia pisemnych uwag do protokołu głosowania. Nie mogą natomiast zastępować członków komisji ani zakłócać normalnego toku ich pracy.
Stwierdza się ważność wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzonych dnia 23 września 2001 r.
Do wniesienia rewizji nadzwyczajnej na korzyść oskarżonego, który w czasie wnoszenia lub rozpoznawania tego środka zaskarżenia jest posłem, konieczne jest uzyskanie zgody Sejmu na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej (art. 7 ust. 2 Ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. Dz.U. nr 84, poz. 426).
Ochrona prawna stosunku pracy przewidziana w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 31 lipca 1985 r. o obowiązkach i prawach posłów i senatorów (Dz.U. z 1991 r. nr 18, poz. 79) nie obejmuje posłów i senatorów będących żołnierzami zawodowymi.