Organy państwa stosując prawo wewnętrzne powinny mieć na względzie, iż autorytet i wiarygodność Polski w stosunkach międzynarodowych budować można tylko wtedy gdy wykładnia prawa wewnętrznego stosowanego wobec obywateli uwzględnia - w rozmiarach możliwie najszerszych - normy międzynarodowe, które państwo zobowiązało się przestrzegać.
1. Dzieło naukowe, powstałe w warunkach wolności myśli i słowa, nie może być identyfikowane ze stanowiskiem rządu lub innego organu reprezentującego państwo. 2. Nieprzestrzeganie przez organy państwa zobowiązań międzynarodowych, służących praktycznej realizacji wolności słowa i druku, mogłoby być uznane za godzenie w konstytucyjne zasady polityki zagranicznej PRL.
Jeżeli Trybunał Konstytucyjny nie dokonał oceny zgodności przepisów rozporządzenia naczelnego organu administracji państwowej z unormowaniem zawartym w ustawie wobec umorzenia postępowania na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /Dz.U. nr 22 poz. 98/, Naczelny Sąd Administracyjny jest obowiązany dokonać takiej oceny we własnym zakresie.
Regulamin weryfikacyjny ZBoWiD przewidujący ograniczenia dowodowe, jako akt niższego rzędu nie może być sprzeczny z aktem wyższego rzędu /ustawy/, który takich ograniczeń dowodowych nie przewiduje. Również porozumienie pomiędzy organami ZBoWiD i MSW co do formy wystawiania zaświadczeń nie może wyłączyć stosowania art. 75 Kpa.
Wykonywanie zawodu radcy prawnego przez okres uprawniający do powołania na stanowisko sędziego /art. 54 pkt 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych - Dz.U. nr 31 poz. 137/ nie jest równoznaczne z nabyciem kwalifikacji sędziowskich, o których mowa w art. 66 pkt 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/.
1. "Ważny interes Państwa" jest pojęciem prawnym niedookreślonym i w pełnym zakresie podlega kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Interes ten nie może być rozumiany abstrakcyjnie. Musi to być "interes Państwa" /i to tylko "ważny interes"/, a więc nie interes przedsiębiorstwa, fabryki, miasta, interes lokalny czy regionalny lecz interes ogólnokrajowy.
1. Państwo reprezentuje wszystkich obywateli, mających różne światopoglądy i poglądy, które mogą być artykułowane publicznie, zarówno przez każdego z osobna, jak i przez przedstawicieli wszystkich legalnie działających struktur, o ile mieszczą się one w granicach porządku konstytucyjnego socjalistycznego państwa. 2. Dopuszczalna jest również ze strony obywateli krytyka niesłuszna lub nietrafna, szczególnie
