Artykuł 1 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ nie przewiduje uprawnień kombatanckich za samą przynależność do określonej partii lub organizacji politycznej w okresie wojny 1939-1945 r.
W świetle dyspozycji art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych wydając decyzję w przedmiocie uprawnień kombatanckich nie jest upoważniony do dokonywania oceny faktów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt
1. Terenowymi organami Państwowej Straży Pożarnej są komendanci wojewódzcy i rejonowi Państwowej Straży Pożarnej. 2. Komendanci wojewódzcy i rejonowi na podstawie art. 268a Kpa mogą upoważnić podwładnych sobie funkcjonariuszy do wydawania decyzji administracyjnych w ich imieniu.
Ustawa z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ w art. 29 ust. 1 pkt 1 i 2 określa datę przysługiwania dodatku kombatanckiego emerytom i rencistom. Jeśli osoby te uprawnione były w 1990 r. do świadczenia pieniężnego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 maja 1989 r. w sprawie
Obozy przejściowe w Zwierzyńcu i Zamościu spełniają wymogi art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ tylko w odniesieniu do osadzonych w nich dzieci do lat czternastu.
Paragraf 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1992 r. w sprawie udzielania poborowym odroczeń czynnej służby wojskowej oraz zwalniania żołnierzy z tej służby przed jej odbyciem, a także uznawania poborowych i żołnierzy za jedynych żywicieli rodzin /Dz.U. nr 85 poz. 431/ uzależnia odroczenie służby od warunku osobistego prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz od zamieszkiwania
Przepisy ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ nie uzależniają możliwości wydania decyzji o pozbawieniu uprawnień kombatanckich od daty przyznania tych uprawnień przed wejściem jej w życie. Natomiast art. 25 ust. 3 tej ustawy odnosi się tylko do obowiązku weryfikacji decyzji przyznających
Uzależnienie przyznania uprawnień kombatanckich osobom osadzonym w obozach dla wysiedlonych, podległych niemieckim centralom przesiedleńczym, od nieprzekroczenia przez te osoby w dniu osadzenia wieku 14 lat, dokonane w wykazie jednolitym obozów wydanym przez Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, przekracza upoważnienie zawarte w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia
Osobą fizyczną jest człowiek od chwili urodzenia aż do śmierci. Człowiek nabywa zdolność prawną dopiero od chwili urodzenia chyba, że przepisy szczególne stanowią inaczej.
1. Pełnienie służby wojskowej w Oficerskiej Szkole Wojsk Wewnętrznych, przemianowanej na Szkołę Oficerską Korpusu Bezpieczeństwa Publicznego nie należało do kwestii wyboru pełniącego tę służbę lecz było wynikiem skierowania przez dowództwo wojskowe. 2. Udział po zakończeniu działań wojennych, jednostki wojskowej w akcjach związanych z walką z bandami UPA, Wermachtu, SS, SA itp. nazywanej przez ówczesne
Działalność w organizacji Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej nie stanowi przesłanki do pozbawienia uprawnień kombatanckich na podstawie art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./.
Zwrócenie zatrzymanego prawa jazdy w trybie określonym w art. 84 ust. 7 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 6 poz. 35 ze zm./ następuje wówczas gdy nie zachodzą okoliczności wskazane w art. 82 ust. 1 pkt 2 lit. "b" tej ustawy, to jest gdy nie istnieją przesłanki do wydania decyzji na podstawie jej art. 84 ust. 6.
