Obywatele polscy skazani i uwięzieni przez okupanta za ucieczkę z robót przymusowych lub za odmowę świadczenia pracy przymusowej są objęci art. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122 ze zm./ jako osoby, które były więzione w hitlerowskich więzieniach ze względów narodowościowych.
Sam fakt odbywania służby w organach spraw wewnętrznych w 1945 r. nie uprawnia do uzyskania statusu kombatanta. Takie uprawnienia mogą wynikać dopiero z udokumentowanego bezpośredniego udziału przez określonego funkcjonariusza w konkretnych akcjach zbrojnych prowadzonych na danym terenie przeciwko uzbrojonym ugrupowaniom przeciwników władzy ludowej.
Ten kto niezależnie od okoliczności i przyczyn podjął służbę wojskową w armii niemieckiej i uczestniczył w walkach zbrojnych przeciwko aliantom nie może zostać uznany za osobę szczególnie zasłużoną dla narodu i państwa polskiego z tytułu późniejszej - w dalszym okresie trwania II wojny światowej - służby w armiach koalicji antyhitlerowskiej, w tym w polskich siłach zbrojnych na zachodzie, jeżeli w
Wieloletnia służba obywatela w wojsku okupanta, stosującego represje wobec narodu polskiego, musi wpłynąć negatywnie na ocenę postawy etycznej i obywatelskiej takiego obywatela, choćby nawet miał on wewnętrzne zastrzeżenia do wcielenia go do wermachtu lub nawet uczynił to pod "przymusem psychicznym"; człowiek taki nie może być uznany za osobę "szczególnie zasłużoną dla narodu i państwa polskiego".
Przepisy ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 6 poz. 35/ nie dają organom administracji państwowej podstawy do wydawania decyzji uprawniających do prowadzenia pojazdów na ściśle oznaczony czas lub dokonywania zmiany już wydanych decyzji przez wprowadzenie ograniczeń czasowych ważności prawa jazdy.
W świetle art. 32 ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych /Dz.U. nr 19 poz. 121 ze zm./ oraz przepisów rozporządzenia wykonawczego z dnia 26 maja 1976 r. w sprawie trybu postępowania w sprawach przekwaterowania osób nieuprawnionych z osobnych kwater stałych oraz właściwości organów w tych sprawach /Dz.U. nr 21 poz. 135/ osoba, której prawo do osobistej kwatery stałej wygasło
W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjmuje się, że pojęcie "uczestnik ruchu oporu" odnosi się do osób, które były członkami organizacji konspiracyjnych mających na celu prowadzenie walki z okupantem hitlerowskim i brały aktywny udział w tych walkach w ramach przydzielonych funkcji lub powierzonych zadań.
Ustawa z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122 ze zm./ nie wprowadza "odszkodowania wojennego" ani "wynagrodzenia" za udział w walkach za Ojczyznę. W dowód szacunku i uznania dla ludzi zasłużonych z tytułu walk o narodowe i społeczne wyzwolenie Ojczyzny wprowadza "świadczenia kombatanckie", których pozbawiona jest reszta społeczeństwa.
Żaden z przepisów ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o ochronie przeciwpożarowej /Dz.U. nr 20 poz. 106 ze zm./ nie uprawnia komendantów straży pożarnych do wydawania decyzji administracyjnych w sprawach budowlanych.
Udział kobiet w pomocniczej służbie wojskowej na zasadzie art. 101 ust. 1 i art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 r. o powszechnym obowiązku wojskowym /Dz.U. R.P. nr 25 poz. 220/ mógł być w konkretnych okolicznościach udziałem w walkach wojny obronnej 1939 r.
Decyzja cofająca prawo jazdy /bezterminowo/ na podstawie innego orzeczenia lekarskiego, niż przewidziane w par. 7 ust. 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 10 grudnia 1983 r. w sprawie badań stanu zdrowia osób ubiegających się o prawo jazdy i kierowców - Dz.U. nr 70 poz. 315 ze zm./, narusza prawo materialne.
Przewidziana w par. 2 ust. 4 Regulaminu Weryfikacyjnego ZBoWiD - możliwość przyznania - w szczególnych przypadkach uprawnień kombatanckich osobom uczestniczącym w walkach zbrojnych z reakcyjnym podziemiem w okresie do 17 maja 1954 roku odnosi się wyłącznie do żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego i nie dotyczy m.in. np. funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej.
