Zarządzenie starosty wydane na podstawie art. 130a ust. 5 i 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./ stanowi akt z zakresu administracji publicznej dotyczący przyznania uprawnienia i obowiązku wynikających z przepisu prawa ujęty w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Ponowne ubieganie się o wydanie świadectwa kwalifikacji potwierdzającego spełnienie wymagań do kierowania taksówką osobową /art. 89 ust. 1 pkt 1 w związku z ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym - Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./ nie zwalnia od wymogu poddania się sprawdzeniu znajomości topografii miejscowości na użytek danego postępowania.
Przedmiotem opodatkowania podatkiem od środków transportowych, wymienionych w art. 8 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, nie są samochody specjalne objęte definicją art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./ oraz sklasyfikowane w Systematycznym wykazie wyrobów pod symbolem
Złożenie przez właściciela pojazdu dowodu rejestracyjnego do depozytu kierownika urzędu rejonowego, rządowej administracji ogólnej /par. 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 14 kwietnia 1993 r. w sprawie rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów - Dz.U. nr 37 poz. 164 ze zm./ świadczy jedynie o czasowym wycofaniu pojazdu z ruchu, co nie zwalnia właściciela pojazdu
W świetle treści przepisów ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. 1992 nr 11 poz. 41 ze zm./ oraz zarządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 12 października 1995 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów stosowanych przy tym dokumentów /M.P. nr 63 poz. 695/ i przepisów stanowiącej załącznik nr 7 do tego zarządzenia
Nie do przyjęcia jest ażeby spór dotyczący zagadnienia własności samochodu mógł być rozstrzygnięty przez niekompetentny do tego organ administracji państwowej prowadzący postępowanie administracyjne o rejestrację określonego pojazdu mechanicznego. Brak jest bowiem w przepisach ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /t.j. Dz.U. 1992 nr 11 poz. 41/ i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu
Par. 46 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników kolejowych /Dz.U. nr 51 poz. 327 ze zm./ jako wyprzedzający powstanie Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie może być interpretowany jako przepis szczególny w rozumieniu art. 196 par. 3 Kpa.
1. Przepis par. 16 ust. 1 pkt 2 lit. "c" rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234: zm. Dz.U. 1986 nr 3 poz. 21/ został wydany z przekroczeniem upoważnienia wynikającego z art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 27 lipca 1961 r. o transporcie drogowym i spedycji krajowej /Dz.U. nr 53 poz
1. Drogą publiczną jest w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 29 marca 1962 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 20 poz. 90 ze zm./ droga z której mogą korzystać wszyscy zgodnie z jej przeznaczeniem na równych prawach. Według cytowanej ustawy zaliczenie określonej drogi do jednej z kategorii dróg publicznych /drogi państwowe, lokalne, zakładowe/ następuje z mocy bądź zarządzenia Prezesa Rady Ministrów /droga
