1. Przepis art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ statuuje następstwo prawne pod tytułem ogólnym /sukcesja generalna/, obejmując ogół praw i obowiązków poprzednika prawnego, przechodzących na jego następcę. 2. W prawie podatkowym niedopuszczalne jest stosowanie analogii; obowiązki oraz ulgi podatkowe wynikać muszą wprost
1. Sprzedaż zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego, dokonana na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./, nie stwarza po stronie nabywcy odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe tego przedsiębiorstwa. 2. Wydanie decyzji orzekającej o odpowiedzialności nabywcy za zaległości podatkowe nie istniejącego
Z nie budzącego wątpliwości brzmienia przepisów art. 37-39 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ wynika, że oddanie mienia do odpłatnego korzystania następuje na podstawie umowy pomiędzy Skarbem Państwa /organem założycielskim/ a spółką. Taki charakter tego stosunku prawnego /umowy/ podtrzymują też przepisy zarządzenia Ministra Finansów
Użyte w par. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 lutego 1991 r. w sprawie zasad przyznawania prowizji od zysku przedsiębiorstwa państwowego za rok 1990 /Dz.U. nr 12 poz. 48/ określenie "zysk bilansowy roku obliczeniowego" odnosi się do zysku za cały rok. Prowizję liczy się od zysku bilansowego, pomniejszonego o podatek od wzrostu wynagrodzeń /art. 39[8] ust. 2 ustawy z dnia 25 września
Zarządzenia i inne akty organu założycielskiego skierowane do przedsiębiorstwa państwowego nie mają charakteru decyzji administracyjnych i nie stosuje się do nich przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.
Skoro przepisów kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się do decyzji z art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /t.j. Dz.U. 1991 nr 18 poz. 80 ze zm./, to tym bardziej przepisy te nie mają zastosowania do porozumienia, które organ założycielski ma obowiązek uzyskać z Ministerstwem Finansów, bądź też z dyrektorem izby skarbowej /por. art. 74 cyt.
1. W przypadku, gdy strona domaga się nieprzysługującej jej ulgi, czy wręcz ulgi nie przewidzianej w przepisach prawa, to należy w takich sytuacjach wydać decyzję odmawiającą żądanej ulgi, a nie decyzję umarzającą postępowanie wobec jego bezprzedmiotowości. 2. Do spraw związanych z poborem dywidendy na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych
1. Przepis art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ statuuje następstwo prawne pod tytułem ogólnym /sukcesja generalna/, obejmujące ogół praw i obowiązków poprzednika prawnego, przechodzących na jego następcę /w tym praw i obowiązków publicznoprawnych/. 2. W prawie podatkowym niedopuszczalne jest stosowanie analogii; obowiązki
1. Następcą prawnym przedsiębiorstwa państwowego, które uległo likwidacji w celu oddania jego majątku do odpłatnego korzystania na czas oznaczony na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 38 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./, jest Skarb Państwa. Jest to jednocześnie podmiot wstępujący jako skarżący na miejsce zlikwidowanego
