Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 24 września 1993 r., sygn. III CZP 92/93

Sąd Najwyższy przy udziale prokuratora w sprawie z odwołania Przedsiębiorstwa Przemysłu Drzewnego w Sz. przeciwko Urzędowi Antymonopolowemu z udziałem zainteresowanego Wojewody w K. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym po rozpoznaniu zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Najwyższy na rozprawie w dniu 28 maja 1993 r. III CZP 63/93 do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów Sądu Najwyższego:

„Czy Sąd Antymonopolowy – przy rozpoznawaniu sprawy na skutek odwołania od decyzji Urzędu Antymonopolowego – może przedstawić Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie budzące poważne wątpliwości?”

podjął następującą uchwałę:

Sąd Antymonopolowy – rozpoznając sprawę na skutek odwołania od decyzji Urzędu Antymonopolowego – może przedstawić Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości.

Uzasadnienie

Urząd Antymonopolowy decyzją z 15.IX.1992 r. zakazał Przedsiębiorstwu Przemysłu Drzewnego w Sz. przekształcenia się w spółkę akcyjną. Od decyzji tej Przedsiębiorstwo wniosło odwołanie do Sądu Wojewódzkiego w Warszawie – Sądu Antymonopolowego. Rozpoznającemu odwołanie Sądowi nasunęła się wątpliwość co do skuteczności decyzji zakazującej, wydanej po upływie terminu dwumiesięcznego, przewidzianego w art. 11 ust. 2 ustawy z 24.II.1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (j.t. Dz.U. z 1991 r., nr 89, poz. 403), którą przedstawił Sądowi Najwyższemu w trybie art. 391 k.p.c.