Ta sama przyczyna, która w myśl art. 18 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ umożliwiła organowi cofnięcie zezwolenia rzemieślniczego jest przesłanką uzasadniającą odmowę wydania takiego uprawnienia - przewidzianą w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy, przepis ten nie ogranicza działania owej przesłanki upływem czasu od faktu skazania
Świadczenia "na zamówienia określonych odbiorców i ich potrzeby" nie mogą obejmować produkcji kooperacyjnej, gdyż takie rozumienie przepisu pozbawiłoby rzeczywistego znaczenia obowiązku wykonywania świadczeń wyłącznie za pośrednictwem spółdzielni. Błędna interpretacja przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 lutego 1982 r. w sprawie zryczałtowania podatków obrotowego i dochodowego od przychodów
Zagranicznym podmiotem gospodarczym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium PRL działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagranicznej osoby prawne i fizyczne /Dz.U. 1985 nr 13 poz. 58/ jest spółka, a nie poszczególne osoby wchodzące w jej skład. Organ administracji państwowej ma prawo i obowiązek żądać ustanowienia pełnomocnictwa
1. Ocena stopnia nasycenia rynku i zrównoważenie popytu z podażą towarów lub usług określonego rodzaju rzemiosła nie może być przesłanką odmowy wydania zezwolenia na wykonywanie rzemiosła z powołaniem się na art. 6 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/. 2. Nie można w postępowaniu administracyjnym wywodzić niekorzystnych dla strony skutków prawnych
Art. 7 ust. 7 pkt 4 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ według którego nie można wydać zezwolenia osobie ubiegającej się ponownie o wydanie uprawnienia przed upływem trzech lat od dnia uprawomocnienia się decyzji o cofnięciu uprawnienia z powodów określonych w
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 1985 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L.B. na decyzję Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 29 sierpnia 1985 r. L.dz. 2162/85 dotyczącą: - 1) uchylenia uchwały Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie o odmowie wyrażenia zgody na przyjęcie do zespołu adwokackiego i rozpoczęcie wykonywania zawodu adwokata oraz
Obowiązek organów wykorzystania przez nie w pierwszej kolejności łagodniejszego środka oddziaływania na rzemieślników przewidzianego w art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/, to należy zauważyć, że w świetle konstrukcji przepisu i jego brzmienia zasadniczym rozwiązaniem prawnym regulującym środki dyscyplinujące działalność rzemieślniczą
Przepis art. 24 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /t.j. Dz.U. 1985 nr 13 poz. 58/ dopuszcza możliwość zawierania umów kooperacyjnych przez przedsiębiorstwa zagraniczne łącznie z treścią preambuły do tej ustawy. Przedsiębiorstwa zagraniczne
1. Mechanizm wyznaczania wielkości należnego podatku przez ustalenie podstawy opodatkowania, wielkości osiągniętego obrotu i dochodu i zastosowanie odpowiednich stawek procentowych podatku obrotowego i dochodowego, może mieć dla wyznaczenia stawki karty podatkowej jedynie znaczenie pomocnicze - np. dla uzasadnienia wymiaru stawki w górnej granicy przewidzianej w tabeli stanowiącej załącznik rozporządzenia
1. Mechanizm wyznaczania wielkości należnego podatku przez ustalenie podstawy opodatkowania, wielkości osiągniętego obrotu i dochodu i zastosowanie odpowiednich stawek procentowych podatku obrotowego i dochodowego, może mieć dla wyznaczenia stawki karty podatkowej jedynie znaczenie pomocnicze - np. dla uzasadnienia wymiaru stawki w górnej granicy przewidzianej w tabeli stanowiącej załącznik rozporządzenia
Skoro ustawodawca wyłączył - w zakresie wydawania uprawnień do prowadzenia działalności poligraficznej - stosowanie przepisów ustawy z 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej i nakazał stosowanie w tym zakresie przepisów prawa prasowego - to tym samym wyłączył nie tylko bezpośrednie stosowanie art. 7 ust. 9 tej ustawy,
1. Wykroczenie przedsiębiorstwa poza ustalony zezwoleniem rzeczowy zakres działalności może uzasadniać cofnięcie zezwolenia na podstawie art. 17 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. - o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /Dz.U. nr 19 poz. 146/. 2. W razie wątpliwości, dla ustalenia
1. Art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ stanowi, że zezwolenie na wykonywanie rzemiosła uprawnia do zatrudnienia do piętnastu pracowników. Żaden przepis tej ustawy nie uzależnia skorzystania z tego uprawnienia przez rzemieślnika od zezwolenia organu administracji państwowej. Dopiero na zatrudnienie więcej niż piętnastu pracowników
Jeżeli przedmiotem darowizny jest budynek wymieniony w art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podstawę wymiaru podatku w oparciu o przepisy tej ustawy stanowi wartość przedmiotu darowizny, ustalana na podstawie szacunku PZU, przyjętego dla celów obowiązkowego ubezpieczenia tego budynku w chwili powstania obowiązku podatkowego, niezależnie od tego, czy właściciel zgłosił budynek
Użyte w art. 7 ust. 9 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ sformułowanie według którego podstawą odmowy wydania uprawnienia może być również mogące wystąpić w razie wydania uprawnienia "niezgodność z zasadami racjonalnego zatrudnienia wysokokwalifikowanych kadr"
Odmawiając wydania zezwolenia na wykonywanie rzemiosła z powołaniem się na art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40 ze zm./, nie wystarczy powołanie się na karalność wnioskodawcy. Niezbędne jest wykazanie związku skazania z możliwością zagrożenia interesu społecznego w wypadku udzielenia uprawnienia na prowadzenie warsztatu rzemieślniczego
Brak jest podstawy do uznania za niezgodne z posiadanym uprawnieniem, za wykraczającą poza zakres tego uprawnienia, działalności polegającej na prowadzeniu punktu gastronomicznego w którym sprzedaż artykułów handlowych osiąga określony procent uzyskanego ogólnego obrotu, ponieważ nie istnieją normy wyznaczające granice dopuszczalnej wielkości obrotu osiąganego ze sprzedaży towarów handlowych w punktach
Dowody posiadania kwalifikacji ustala art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ wymieniając w pkt 1-4 stosowne dyplomy, świadectwa i tytuły zawodowe, które o istnieniu kwalifikacji zawodowych stanowią dopiero w połączeniu z dowodem wykonywania w określonym czasie pracy odpowiadającej rodzajowi rzemiosła. Tryb dokonywania odstępstw
Należy uznać za niezgodną z prawem decyzję, odmawiającą wydania odrębnego uprawnienia do zaopatrywania się w drodze skupu od ludności używanych artykułów przemysłowych oraz artykułów spożywczych i używek pochodzenia zagranicznego przez osoby zajmujące się dotychczas takim skupem w ramach posiadanych uprawnień, tylko na tej podstawie, że ilość tego rodzaju punktów skupu jest na danym terenie już wystarczająca
Podstawę do orzeczenia o utracie przez podatnika prawa do korzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej na podstawie par. 31 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 lutego 1982 r. w sprawie zryczałtowania podatków obrotowego i dochodowego od niektórych grup podatników oraz w sprawie opłaty skarbowej może stanowić wyłącznie ustalenie, że podatnik korzystał z usług osób nie zatrudnionych
W ramach przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ uznania administracyjnego odmówić wydania wnioskowanego przez stronę zezwolenia na wykonywanie rzemiosła można dopiero w następstwie przeprowadzenia dowodu z akt sprawy karnej, w której strona została skazana za przestępstwo określone w tym przepisie i upewnienia się
Przepis art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ konsekwencje zaległości wiąże z momentem rozstrzygania o cofnięcie uprawnień, a nie z momentem wystąpienia z wnioskiem czy wszczęciem postępowania na skutek innego sygnału. Taka wykładnia wynika z użycia w przepisie czasu teraźniejszego czasownika "zalegać". Gdyby te konsekwencje należało
Zastosowanie opłaty za kartę podatkową w wysokości stawki maksymalnej wynikającej z tabeli, a ponadto podwyższonej w trybie par. 10 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 lipca 1983 r. w sprawie zryczałtowania podatków obrotowego i dochodowego od niektórych grup podatników oraz w sprawie opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła /Dz.U. nr 43 poz. 196 ze zm./, wymaga wykazania, że działalność
