Wyrok SN z dnia 27 października 1981 r., sygn. I PR 85/81
Odbywanie podróży służbowej poza czasem pracy" nie rodzi obowiązku wypłacenia pracownikowi dodatkowego wynagrodzenia, jeżeli przepis szczególny tego nie przewiduje.
Odbywanie podróży służbowej poza czasem pracy" nie rodzi obowiązku wypłacenia pracownikowi dodatkowego wynagrodzenia, jeżeli przepis szczególny tego nie przewiduje.
Niezachowanie formy pisemnej, o której mowa w art. 29 § 1 kp, nie powoduje nieważności umowy o pracę.
Organ administracji państwowej nie może odmówić wypłacenia zasiłku osobie czasowo pozostającej bez pracy z powołaniem się na par. 28 pkt 2 zarządzenia nr 33 Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 29 czerwca 1974 r. w sprawie gospodarowania funduszem aktywizacji zawodowej /Dz.Urz. MPPiSS nr 4 poz. 17/, jeżeli proponowane tej osobie prace nie były zgodne z posiadanym przez nią wykształceniem
1. Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy w rozstrzyganiu skarg na decyzje dotyczące praw i obowiązków pracowników mianowanych. Rozstrzygnięcia w sprawach indywidualnych dotyczące nawiązania, zmiany lub rozwiązania stosunku pracy z pracownikami mianowanymi oraz roszczeń wynikających z tego stosunku są decyzjami w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 oraz art. 104 Kpa i podlegają kontroli Naczelnego Sądu
Przepis art. 291 § 2 k.p. ma zastosowanie do roszczeń zakładu pracy o naprawienie szkody wyrządzonej przez pracownika wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych, przewidzianych nie tylko w art. 114 k.p., ale również roszczeń z tytułu niewyliczenia się lub niezwrócenia mienia powierzonego pracownikowi (art. 124 i 125 k.p.).
Zakład pracy może zawrzeć z własnym pracownikiem dodatkową umowę o pracę, jeżeli będzie to praca innego rodzaju niż dotychczasowa, a wykonywanie jej nie będzie kolidowało z normalnym czasem pracy pracownika.