Przy ocenie zasadności wniosku o odroczenie terminu płatności nie sposób pomijać takiej przyczyny zwłoki w zapłacie podatku, jaką była przerwa w zasilaniu finansowym ze strony budżetu Państwa.
1. Uprawnienie organów gminy do wykonywania budżetu i samodzielnego prowadzenia gospodarki finansowej /art. 30 ust. 2 pkt 4 i art. 51 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95/ nie oznacza prawa uchwalania podatków i opłat innych niż przewidziane w odrębnych ustawach /art. 54 ust. 1 pkt 1 tej ustawy/. 2. Uchwała wprowadzająca opłatę lokalną od sprzedaży alkoholu
Nie zapłacona w przewidzianym terminie zaliczka stanowi zaległość podatkową w rozumieniu art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ wtedy, gdy była w istocie należna Skarbowi Państwa, to jest gdy została objęta lub będzie objęta kwotą podatku ustalonego z decyzji przewidzianej w art. 5 ust. 3 tej ustawy.
1. Zwłoka organu podatkowego przy zwrocie nadpłaconego podatku w sytuacji, gdy nadpłata nie powstała w związku z uchyleniem lub zmianą decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego, nie uprawnia do żądania oprocentowania nadpłaty w wysokości odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych /art. 29 ust. 1 i 2 w związku z art. 20 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych
Grunt lub budynek zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej albo związany z prowadzeniem działalności gospodarczej nie traci tego charakteru przez fakt czasowego zawieszenia takiej działalności.
Nie można żądać na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ umorzenia zaległości podatkowej, która zgodnie z art. 26 tej ustawy wygasła przed złożeniem wniosku o jej umorzenie.
Zobowiązany do uiszczenia zaległości podatkowej może wystąpić o jej umorzenie na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ jak długo ta zaległość istnieje. Nie można żądać na podstawie tego przepisu umorzenia zaległości podatkowej, która zgodnie z art. 26 ustawy wyżej cytowanej wygasła przed złożeniem wniosku o jej umorzenie
Założenie, że uszczuplenie podatku za okres trzyletni wstecz przekracza znacznie kapitał spółki /trafność takiego założenia może być podważona w głównym postępowaniu wymiarowym/ jest równoznaczne z uzasadnioną - w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ - obawą, że wykonanie zobowiązania podatkowego może być zagrożone.
1. Zamieszczenie dotacji w budżecie nie stanowi podstawy roszczenia osób trzecich wobec państwa, w tym także osób, którym te dotacje zostały przyznane, ponieważ nie stanowią one wierzytelności, a jeżeli nie służy roszczenie to wierzytelność nie istnieje. 2. Przyznana podatnikowi dotacja budżetowa nie jest wierzytelnością podatnika wobec Skarbu Państwa, z której możliwe byłoby - na podstawie art. 28
Przepis par. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 lipca 1987 r. w sprawie rozciągnięcia przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych na niektóre rodzaje świadczeń pieniężnych oraz określenia właściwości organów podatkowych w zakresie umarzania zaległości podatkowych /Dz.U. nr 23 poz. 131/ rozciągający przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych na niepodatkowe należności budżetowe jednostek
Pojęcie roku podatkowego zawarte w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 3 poz. 12/ jest równoznaczne z rokiem podatkowym w rozumieniu ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, tzn., że pokrywa się z rokiem kalendarzowym.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ zobowiązanie podatkowe powstaje z chwilą doręczenia decyzji ustalającej wysokość tego zobowiązania. Jeżeli z przepisów prawa wynika obowiązek wykonania zobowiązania podatkowego bez uprzedniego doręczenia decyzji, zobowiązanie podatkowe powstaje z chwilą zaistnienia okoliczności, z którymi
Nie jest nadpłatą w rozumieniu art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, uzasadniającą jej oprocentowanie, kwota zwracana podatnikowi w związku z zaniechaniem przez Ministra Finansów poboru podatku - w drodze wydania stosownego aktu normatywnego - na podstawie art. 8 ust. 1 tejże ustawy.
1. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego powszechnie przyjęte jest, że wybór metody szacowania mieści się w zakresie działania organu podatkowego. 2. Skoro organ podatkowy wybierze określoną metodę, to kontroli sądowej podlegać będzie nie wybór metody jako takiej, lecz to, czy zastosowane w tej metodzie dane znajdują odzwierciedlenie w materiale dowodowym i czy wniosek końcowy, w postaci
Zamiany ksiąg handlowych na księgę podatkową mogą dokonać podatnicy, którzy prowadza już księgi handlowe i to po spełnieniu warunków przewidzianych w par. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 czerwca 1989 r. w sprawie prowadzenia ksiąg handlowych przez niektóre grupy podatników /Dz.U. nr 43 poz. 238/.
