1. Nie każdy obiekt, który służy użyteczności publicznej, w tym sensie, że może zeń korzystać ogół społeczeństwa, należy traktować jako zajęty na cele użyteczności publicznej. 2. Ustawodawca w dekrecie z dnia 7 kwietnia 1948 r. o wywłaszczaniu majątków zajętych na cele użyteczności publicznej w okresie wojny 1939-1945 r. /Dz.U. nr 20 poz. 138 ze zm./ expressis verbis deklarował - poprzez odesłanie
W sprawach o rekompensatę, o jakiej mowa art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991-1995 /Dz.U. nr 103 poz. 446/ wysokość wydatków określonych w ust. 2 tego artykułu powinna być ustalona na dzień wydania decyzji rozstrzygającej wniosek o jej wypłacenie.
Jeżeli w dacie wydania decyzji o wywłaszczeniu zadłużenie nieruchomości wobec Skarbu Państwa było większe od ustalonego w decyzji odszkodowania, to całość odszkodowania przeszła na rzecz Skarbu Państwa na podstawie art. 14 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1961 nr 18 poz. 94/. W takim przypadku przepis art. 7 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie
Konstrukcja normy prawnej, zawartej w art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/, a w szczególności użyte w niej sformułowanie "Gmina uwzględni wniosek (...)" wskazuje wyraźnie, iż decyzje podejmowane na podstawie tego przepisu mają charakter związany. Oznacza to, że jeżeli spełnione zostają przesłanki określone
Przepis art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ nawiązuje w ust. 1 do art. 50 co oznacza, że obydwa przepisy regulują ten sam stan faktyczny. Z treści art. 50 wynika, że przedmiotem dyspozycji jego unormowań jest prowadzenie robót budowlanych, które nie mają jeszcze cech ukształtowanego obiektu budowlanego. W konsekwencji powyższego również przepis art. 51 cytowanej
Właściciele wywłaszczonej nieruchomości, którym przysługuje lokal zamienny mają prawo wyboru lokalu lub zdecydowania, że uzyskają lokal we własnym zakresie, ich wola musi być jednak wyrażona w sposób jednoznaczny a nie dorozumiany i w termie, który nie powodowałby znacznego przedłużenia postępowania.
Ani z ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ ani z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie zasad i trybu rozliczeń w razie zwrotu wywłaszczonych nieruchomości /Dz.U. nr 72 poz. 315 ze zm./ nie wynika obowiązek solidarnego zwrotu zwaloryzowanego odszkodowania w przypadku orzeczenia o zwrocie nieruchomości
Wydana bez podstawy prawnej decyzja o uwłaszczeniu państwowej osoby prawnej nieruchomością będącą własnością osoby fizycznej wywołała nieodwracalne skutki prawne w rozumieniu art. 156 par. 2 Kpa, gdyż poprzedni stan prawny nie może być już przywrócony.
Decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości /art. 53 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ może być wydana, gdy określone cele inwestycyjne, dla wykonania których nieruchomość jest niezbędna, nie zostały zrealizowane. Jeżeli określony cel inwestycyjny został już zrealizowany, brak ustawowych przesłanek wywłaszczenia /art.
Sytuacja prawna osoby trzeciej, która rości pretensje do gminy /Skarbu Państwa/ o zapłatę równowartości nakładów, jakich dokonała na zwracanej nieruchomości w trybie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ - w postępowaniu o zwrot tej nieruchomości - jest analogiczna do sytuacji prawnej interwenienta ubocznego
Problematyka dotycząca podziału nieruchomości uregulowana jest przepisami ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, a w szczególności w jej art. 10 ust. 1 stanowiącym, że podział nieruchomości może nastąpić, jeżeli jest zgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Podział nieruchomości nie jest zatem uzależniony
Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie zasad i trybu rozliczeń w razie zwrotu wywłaszczonych nieruchomości /Dz.U. nr 72 poz. 315 ze zm./ mają zastosowanie wyłącznie do rozliczeń przy zwrocie wywłaszczonej nieruchomości i nie mogą mieć zastosowania przy waloryzowaniu odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość wypłaconego na podstawie decyzji, która w wyniku orzeczenia
Obwieszczenie Prezesa Trybunału Konstytucyjnego o utracie mocy obowiązującej ustawy uznanej przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodną z Konstytucją, powodujące uchylenie tej ustawy z dniem ogłoszenia w Dzienniku Ustaw wspomnianego obwieszczenia, stanowi podstawę zastosowania art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /Dz.U. 1991 nr 109 poz. 470 ze zm./, upoważniającego
1. Art. 46 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ zawiera pewne ograniczenie i zawężenie celów publicznych, na które może być dokonane wywłaszczenie nieruchomości. Dopuszcza bowiem wywłaszczenie na "oczywiste cele publiczne". Z jednej strony za oczywiste mogą być uznane tylko takie cele, które mieszczą się w ramach ciążących
Zwrot nieruchomości, pozostającej w zarządzie państwowej jednostki organizacyjnej, na rzecz poprzedniego właściciela na podstawie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie jest dopuszczalny przed uregulowaniem stanu prawnego gruntu, a w szczególności przed wydaniem decyzji o wygaszeniu zarządu ustanowionego
Przepisy art. 54 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./ zawierają samodzielną podstawę materialnoprawną do odmowy ustanowienia prawa użytkowania wieczystego, niezależnie od przypadków określonych art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U.
Jeśli właściciele w trybie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./ zbyli Państwu również tę część nieruchomości, która nie mieściła się w celu wywłaszczenia, zwrot takiej części nie może nastąpić na podstawie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991
Jakkolwiek z zestawienia przepisów art. 38 i art. 43 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ wynika prawny obowiązek uwzględnienia w podstawie do ustalenia opłat istniejącej na gruncie infrastruktury /"stanu zagospodarowania tych gruntów"/, to nie można stąd wyprowadzić takiego obowiązku w stosunku do budynków i innych
