Artykuł 47 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, jak również inne przepisy prawa materialnego nie dają podstaw prawnych do nałożenia na ewentualnych przyszłych spadkobierców właściciela obiektu budowlanego obowiązku rozebrania elementów budowlanych pozostałych po starym domu mieszkalnym. Dlatego też decyzja organu administracji państwowej nakładająca
Przewidziany w art. 86 ust. 4 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ termin do rozpoznania roszczenia o odszkodowanie za szkodę przekraczającą 100 złotych powstałą z przyczyn wymienionych w art. 86 ust. 1 tej ustawy - jest terminem prawa materialnego. Oznacza to, że nie może on zostać na prośbę zainteresowanego przywrócony w trybie przewidzianym w art. 58
Możliwość kwestionowania treści dokumentu ze stanem zapisów w ewidencji gruntów przed organem administracji państwowej o właściwości szczególnej jest dopuszczalne. Natomiast bezskuteczne są dowody przeciw treści ewidencji gruntów. Zmiany i sprostowania zapisów w ewidencji gruntów mogą być dokonywane jedynie przez właściwy organy administracji państwowej na zasadach i w trybie określonych przede wszystkim
1. Pozwolenie na budowę nie może być wydane osobie, która nie wykaże prawa do dysponowania nieruchomością. 2. Sprzeciw współwłaściciela nieruchomości wyłącza możliwość zastosowania przez organy administracji państwowej przewidzianej w art. 36 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ procedury tzw. legalizacji samowoli budowlanej.
Działania organu administracji, przewidziane w art. 56 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, podejmowane w toku postępowania w sprawie wybudowania obiektu budowlanego niezgodnie z przepisami, mają charakter dowodowy.
Przez fakt scalenia gruntów, w tym i należących do Państwowego Funduszu Ziemi, dzierżawcy tych ostatnich nie mogą utracić uprawnień wynikających z przepisu par. 7 ust. 2 pkt 1 lub 2 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205 ze zm./, przy czym należy podkreślić,
Artykuł 44 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ nie może stanowić podstawy prawnej decyzji o cofnięciu przydziału lokalu użytkowego z powodu prowadzenia w nim działalności uciążliwej dla mieszkańców budynku, w którym lokal ten się znajduje. Takie korzystanie z lokalu może jedynie prowadzić do wytoczenia powództwa o rozwiązanie stosunku najmu i nakazanie przez
Umowa dzierżawy nieruchomości położonej w mieście, stanowi - obok prawa własności i wieczystego użytkowania - wystarczający tytuł prawny do domagania się przez dzierżawcę udzielenia mu pozwolenia na obudowanie obiektu budowlanego na dzierżawionej nieruchomości, pod warunkiem, że na takie zamierzenie uzyskał zgodę właściciela nieruchomości i że nie pozostaje ono w kolizji z założeniami przeznaczenia
Służebność przejazdu, przechodu i przegonu drogą biegnącą między zabudowaniami stron nie stanowi tytułu do dysponowania nieruchomością.
1. Prawidłową formą sprawowania przez właściwy terenowy organ administracji państwowej kontroli nad uchwałami walnego zgromadzenia członków spółki wodnej na zasadzie par. 44 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1979 r w sprawie spółek wodnych i ich związków /Dz.U. nr 17 poz. 109 ze zm./ jest decyzja administracyjna. 2. Instytucja zatwierdzenia przez właściwy terenowy organ administracji
Nadzór nad ochroną interesów osób trzecich należy do obowiązków terenowych organów administracji państwowej. Przy projektowaniu, realizowaniu i utrzymywaniu obiektów budowlanych terenowe organy administracji państwowej mają obowiązek dbania o ochronę takich interesów wynikających zarówno z ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, jak i innych aktów normatywnych
Jeżeli sprawa administracyjna o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez posiadacza samoistnego jest w fazie rozpatrywania przez organ I instancji - również na skutek kasacyjnego orzeczenia organu odwoławczego - to postępowanie powinno być umorzone albowiem wobec uchylenia ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych /Dz.U. nr 27 poz. 250; zm. Dz.U. 1975
Przedmiotem sprzedaży mogą być tylko te państwowe nieruchomości rolne, wchodzące do zasobów Państwowego Funduszu Ziemi, które zostały przeznaczone do takiej sprzedaży i zamieszczone w odpowiednich wykazach, sporządzonych przez naczelnika gminy /par. 12 ust. 1 pkt 1 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych
1. Pominięcie w postępowaniu administracyjnym, przewidzianej w sprawie, konsultacji społecznej zamierzonej decyzji, powoduje w zasadzie nieważność tejże decyzji wydanej z rażącym naruszeniem prawa. 2. Decyzja o wygaśnięciu użytkowania nieruchomości z tego powodu iż stała się ona lub jej część zbędną dla określonej jednostki na podstawie par. 14 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada
Przez ważne przyczyny w rozumieniu art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ należy rozumieć skutki powstałe w następstwie naruszenia zasad tej ustawy, a zwłaszcza objętych jej art. 5, art. 13, art. 14 i art. 15 godzące w istotny sposób w interes ogólnospołeczny.
Przywileje osób wywiązujących się z umów kontraktacyjnych zostały wprowadzone par. 7 ust. 2 pkt 4 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205/, które obowiązuje od 5 października 1982 r. Biorąc pod uwagę możność uwzględnienia skutków nowych regulacji prawnych tylko
Według par. 23 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/ minimalna odległość studni dostarczającej wody do picia i na potrzeby gospodarcze od granicy nieruchomości winna wynosić 7,5 metra liczona od osi studni. Odległość ta odnosi się także
Przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ nie przewidują wszczęcia postępowania karnego przeciwko osobie korzystającej z wody bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego lub wykonującego urządzenia wodne - w formie decyzji. Art. 126 prawa wodnego stanowi normę materialną prawa karno-administracyjnego, a czyn w nim przewidziany jest wykroczeniem zagrożonym
Nie spełnia warunków, zawierania i wywiązywania się z umów kontraktacyjnych osoba, która nie prowadzi samodzielnego gospodarstwa rolnego a tylko pracuje w gospodarstwie rolnym swoich rodziców, choćby praca ta stanowiła dla tej osoby główne źródło utrzymania i choćby w gospodarstwie tym były w pełni realizowane zawarte umowy kontraktacyjne produktów rolnych.
