1. Stroną w postępowaniu administracyjnym jest każdy, kto żądając czynności organu ze względu na swój interes prawny polegający na ochronie zajmowanego mieszkania przed uciążliwościami i zagrożeniami spowodowanymi lokalizacją garażu. 2. Ograniczenie pojęcia "interesu prawnego" tylko do interesu chronionego przez normy prawa materialnego - nie znajduje oparcia w doktrynie prawa administracyjnego.
1. Przekazanie przez organ administracji rolnikowi w nieodpłatne użytkowanie gruntu PFZ oznacza zawarcie umowy określonej w art. 708 Kc, do której mają zastosowanie przepisy o dzierżawie. 2. Brak formy pisemnej umowy o przekazaniu nieruchomości w użytkowanie nie czyni tej umowy nieważną /art. 73 par. 1 Kc/, a okoliczność, że organ administracji zaniedbał sporządzenia umowy, nie może szkodzić prawom
1. Czy dla rozpoznania sporów związanych z repartycją odszkodowań wypłacanych rolnikom za szkody wyrządzone w uprawach i plonach przez łosie, dziki, jelenie i daniele - właściwa jest droga postępowania administracyjnego, a w przypadku odpowiedzi negatywnej: 2. Czy dla rozpoznania sporów związanych z repartycją wymienionych odszkodowań przez koła łowieckie zrzeszone w Polskim Związku Łowieckim właściwa
Organ administracji państwowej nie ma podstaw do cofnięcia przydziału lokalu mieszkalnego na podstawie art. 43 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ z powołaniem się na fakt, że najemca lokalu nie zajmuje i przebywa u swojej rodziny w innej miejscowości, jeżeli przyczyną takiego stanu jest zaniechanie przez ten organ egzekucji wyroku sądu powszechnego o eksmisję ze
1. Tzw. należności i opłaty rekultywacyjne mają wszystkie cechy właściwe świadczeniom podatkowym, mają bowiem charakter obowiązkowy, ustalone są jednostronnie przez Państwo, nie są związane bezpośrednio z żadnym świadczeniem wzajemnym ze strony Państwa, określone są w sposób generalny i mają charakter powszechny. Z tego powodu z mocy ustawy mają do nich zastosowanie przepisy ustawy z dnia 19 grudnia
1. Osoby bliskie pozostawione w lokalu mieszkalnym przez dotychczasowego najemcę, o których mowa w art. 39 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, są w odmiennej sytuacji od wszystkich innych starających się o przydział mieszkania, ponieważ już zamieszkują w określonym lokalu i z tego faktu, oraz z uprawnień dotychczasowego najemcy, czerpią swoje prawa do otrzymania
Bezwzględny zakaz podziału gospodarstw przekazywanych następcom istnieje tylko w sytuacji, gdy pociągnęłoby to za sobą powstanie gospodarstw poniżej normy podstawowej, a więc gdyby podział naruszył zakaz ustanowiony w art. 163 par. 1 Kc. Jeżeli natomiast przy przekazywaniu gospodarstwa kilku następcom nie powstaną gospodarstwa o obszarze mniejszym niż 8 ha, to przekazanie należy uznać za dopuszczalne
Członek spółdzielni budownictwa mieszkaniowego nie jest najemcą lokalu w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, prawa lokalowego i aktów wykonawczych /rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1965 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne - Dz.U. nr 35 poz. 224 i rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 czerwca 1980 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne
1. Przepisy ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ nie określają wprost odszkodowania za wywłaszczane grunty, lecz odsyłają w tym zakresie do stawek przewidzianych dla gruntów sprzedawanych przez Państwo. 2. Każda zmiana stawek stosowanych przy sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych ma wpływ na wysokość stawek odszkodowawczych
Ogólny plan zagospodarowania przestrzennego nie może stanowić przesłanki do ustalenia /bądź odmowy/ miejsca i warunków realizacji inwestycji w oparciu o art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./. Rozpoznanie sprawy w oparciu o błędną podstawę prawną stanowi naruszenie prawa materialnego. Niewypełnienie przez organy orzekające w sprawie dyspozycji
Względami społecznymi i gospodarczymi, uzasadniającymi udzielenie następcy zgody na zbycie części nieruchomości rolnej przed upływem 10 lat od jej przejęcia /art. 49 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin - Dz.U. nr 32 poz. 140/, mogą być również: niekorzystne ukształtowanie i położenie gruntów przeznaczonych do zbycia i
1. Każda zmiana stawek stosowanych przy sprzedaży nieruchomości rolnych przez Państwo, ma wpływ na wysokość stawek odszkodowawczych stosowanych w postępowaniu wywłaszczeniowym. 2. Ustalenie odszkodowania za wywłaszczone grunty na podstawie zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 24 sierpnia 1972 r. w sprawie ceny, warunków i trybu sprzedaży nieruchomości rolnych /M.P. nr 39 poz. 217/, nie uwzględniając
1. Przepis art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ ma zastosowanie do najemcy zajmującego lokal o powierzchni mniejszej od przysługującej mu według norm zaludnienia, nie czyniąc żadnej różnicy między najemcą lokalu z przydziału na zasadach ogólnych a najemcą lokalu przydzielonego jako pomieszczenie zastępcze. 2. Wprawdzie przepis art. 7 ust. 1 pkt 2 prawa
Organ administracji, orzekający o umorzeniu kary pieniężnej nałożonej z tytułu odprowadzania ścieków do wód powierzchniowych, działa wprawdzie w ramach uznania administracyjnego, określonego w par. 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1975 r. w sprawie klasyfikacji wód, warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki oraz kar pieniężnych za naruszanie tych warunków /Dz.U. nr 41 poz. 214/,
Przesłanką ewentualnego umorzenia w całości lub w części wymierzonej opłaty za szczególne korzystanie z wód są szczególnie uzasadnione względy techniczne, ekonomiczne lub społeczne.
Warunkiem uznania za chorobę zawodową choroby określonej w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 listopada 1974 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 45 poz. 271/ jest wykonywanie pracy w warunkach narażających na jej powstanie, a więc wymaga jedynie uprawdopodobnienia związku przyczynowego między pracą a zachorowaniem.
1. Właściciel nieruchomości, na której ma być zrealizowana inwestycja państwowa, jest stroną w rozumieniu art. 28 Kpa, ma więc interes prawny w uczestniczeniu w postępowaniu dotyczącym jego nieruchomości. 2. Niepowiadomienie przez organ administracji wszystkich stron o toczącym się postępowaniu w sprawie zatwierdzenia planu realizacyjnego inwestycji jest nie tylko sprzeczne z przepisami postępowania
1. Jeżeli właściwa rada narodowa skorzystała z upoważnienia zawartego w par. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 lipca 1958 r. w sprawie czynszów za lokale użytkowe /Dz.U. nr 50 poz. 245 ze zm./ i podjęła uchwałę o obniżeniu do 50 procent czynszów "za lokale użytkowe, w których wykonywane są usługi nierzemieślnicze o niskiej dochodowości", organy administracji nie mają swobody orzekania w tej
Artykuł 12 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach /Dz.U. nr 27 poz. 192 ze zm./ nie precyzuje pojęcia "rozpoczęcie zabudowy" działki, należy zatem przyjąć, że uzyskanie pozwolenia na budowę i zgromadzenie materiału budowlanego powinno być traktowane przez organ administracji w świetle art. 7 Kpa,
W toku postępowania administracyjnego, prowadzonego w sprawie wykonania ze środków państwowych remontu budynku stanowiącego własność osoby fizycznej, przeprowadzenie przeglądu budynku z udziałem właściciela jest konieczne w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o remontach i odbudowie oraz o wykańczaniu budowy i nadbudowie budynków /Dz.U. 1968 nr 36 poz. 249/, zwłaszcza wówczas, gdy
Uchwała Rady Adwokackiej w sprawie wpisu na listę adwokatów jest decyzją w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego. Uchwała ta zawiera bowiem jednostronne rozstrzygnięcie w sprawie indywidualnej, podjęte przez organ samorządu zawodowego w sferze stosunków zewnętrznych /por. art. 1 par. 2 pkt 2 w zw. z art. 1 par. 1 pkt 1 oraz art. 3 par. 3 Kpa/. Stosowanie kodeksu postępowania administracyjnego
1. Z treści art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159 ze zm./ wynika, że obowiązek pokrywania kosztów pierwszego urządzenia ulicy powstaje wówczas, gdy ulica ma charakter komunalny. Ustalając na rzecz skarżących opłaty z tytułu pierwszego urządzenia ulicy, organy administracji państwowej przyjęły, iż ulica ta jest ulicą miejską
Jakkolwiek w załączniku nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 września 1980 r. w sprawie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian /Dz.U. nr 24 poz. 93/ użyto niezbyt ścisłego pojęcia "pył zawieszony ogółem", to jednak wykładnia systemowa i celowościowa art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. nr 3 poz
