1. W różnego rodzaju przepisach rangi ustawowej sprecyzowany został przedmiotowy zakres pojęcia "mienia gminnego" jak również określono podmioty właściwe w sprawach zarządu, sposobu zagospodarowania oraz zbywania, wydzierżawiania czy pozbawienia użytkowania tego mienia. Gdyby to mienie podlegać miało ogólnie obowiązującym przepisom dotyczącym majątku państwowego - w tym państwowych nieruchomości rolnych
Nie czyni zadość wymogowi wskazania podstawy prawnej decyzji administracyjnej powołanie się w decyzji na plan ogólny zagospodarowania przestrzennego zatwierdzony uchwałą, opublikowaną w dzienniku urzędowym Wojewódzkiej Rady Narodowej z 1980 r. - bez wskazania numeru i pozycji wojewódzkiego dziennika urzędowego, w którym opublikowano uchwałę gminnej rady narodowej, ustalającą wykaz przepisów prawa miejscowego
1. Terenowy organ administracji państwowej nie jest uprawniony do odmowy stosowania ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, bez względu na uchybienia, jakie nastąpiły przy jego uchwalaniu. 2. Jeżeli terenowy organ administracji państwowej, przy stosowaniu aktu prawa miejscowego stwierdził, że jest on sprzeczny z prawem, to może sprzeczność tę zasygnalizować w celu spowodowania jej
Zamieszczenie w wykazie obowiązujących aktów prawa miejscowego /art. 182 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego - Dz.U. nr 41 poz. 185/ aktu nie mającego mocy prawnej ze względu na niespełnienie wymagań formalnoprawnych /brak publikacji w dzienniku urzędowym uchwały o zatwierdzeniu planu zagospodarowania przestrzennego/ nie konwaliduje tych uchybień
Wniosek o wyłączenie od udziału w postępowaniu kierownika /dyrektora/ wydziału właściwego w sprawie powinien być skierowany do terenowego organu administracji państwowej o właściwości ogólnej, będącego "bezpośrednim przełożonym pracownika" w rozumieniu art. 24 par. 3 Kpa w związku z art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. nr 41 poz.
1. Uchwała rady narodowej jest źródłem prawa miejscowego obowiązującego na terenie jej właściwości. 2. Prawo miejscowe nie może pozostawać w sprzeczności z prawem powszechnie obowiązującym.
Przepis art. 154 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. nr 41 poz. 185 ze zm./ traktujący o uprawnieniach samorządu mieszkańców do opiniowania spraw dotyczących rozwoju i funkcjonowania sieci handlowej i usługowej, itp. nie może być interpretowany jako wymóg realizowania tych uprawnień w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze
Rada sołecka, której uprawnienia określa art. 164 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /t.j. Dz.U. 1988 nr 26 poz. 183/, nie może być podmiotem obrotu ziemią w szczególności nie może otrzymać nieruchomości rolnych z Państwowego Funduszu Ziemi ani w użytkowanie wieczyste, ani w zarząd.
Akt ślubowania radnych gminy nie stanowi uchwały rady gminy, a wyrażony na piśmie pogląd wojewody na temat sposobu złożenia ślubowania nie może być uznany za orzeczenie organu nadzoru w rozumieniu art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.
Żaden przepis ustawy z dnia 8 marca 1990 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin (Dz.U. nr 16, poz. 96) nie upoważnia sądu wojewódzkiego do ponownego kontrolowania i przeliczania złożonych w wyborach głosów i podejmowania w ten sposób powtórnie czynności, które zgodnie z prawem mogą być wykonywane tylko przez komisje wyborcze.
1. Gdy rada gminy podjęła na sesji uchwałę upoważniającą przewodniczącego rady do złożenia skargi na rozstrzygnięcie organu nadzoru, a wniesienie skargi nastąpiło z zachowaniem ustawowego terminu, nie zachodzą formalne przeszkody do rozpoznania skargi. 2. "Istotne" naruszenie prawa, powodujące nieważność uchwały organu gminy /art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym
Tylko prawomocnie wybrany burmistrz jest uprawniony do przedstawienia kandydatów na swoich zastępców i jedynie spośród tak przedstawionych kandydatów rada może dokonać wyboru.
Uchwała określająca jedynie zasady gospodarowania mieniem gminy, które stanowią lokale /budynki/ użytkowe nie dotyczy spraw z zakresu administracji publicznej, o których mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.
W świetle art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nazwa gminy wchodząca w skład nazwy rady gminy nie może odbiegać od nazwy samej gminy.
1. Orzeczenie wojewody o stwierdzeniu nieważności uchwały organu gminy /art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95/ ma charakter deklaratoryjny i działa ex tunc. 2. Wyrażenie zgody na rozwiązanie z radnym stosunku pracy lub jej odmowa /art. 25 ust. 2 zdanie pierwsze powyższej ustawy/ pozostawione jest uznaniu rady gminy, a okoliczności rozwiązania
Bez względu na przedmiot sprawy i jego rzeczywisty związek z interesem prawnym gminy, gmina nie jest stroną postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, dotyczącej osoby trzeciej, w której decyzję wydaje wójt tej gminy; ani gmina, ani żaden jej organ nie są uprawnieni do zaskarżenia do sądu administracyjnego decyzji organu odwoławczego /art. 197 Kpa/.
Uchwała rady miejskiej /gminy/, określająca dla przewodniczącego rady zryczałtowane miesięczne diety i zwrot kosztów podróży służbowych ponoszonych w związku z wykonywaniem czynności związanych z pracą rady, nie narusza art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.
1. Zgodnie z art. 216 par. 1 i 2 Kpa do Naczelnego Sądu Administracyjnego można wnieść skargę na bezczynność organu administracji państwowej, a także do innego organu powołanego do załatwienia spraw indywidualnych, rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej, jeżeli: 1) organ ten nie wydał w określonej sprawie decyzji w ustalonym terminie, a nadto 2) strona wyczerpała możliwość złożenia zażalenia
1. Nie ma podstaw prawnych do zatrudnienia radnych w celu pełnienia funkcji w radzie gminy na podstawie stosunku pracy czy też stosunków cywilnych. 2. Przysługujące radnemu /w tym także przewodniczącemu rady/ przywileje z tytułu pełnionej funkcji nie należą do materii organizacji wewnętrznej oraz trybu pracy rady i jej organów, określanych przez statut gminy /art. 22 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o
Treść przepisu art. 45 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 34 poz. 198/ nie daje podstaw do przyjęcia, że wojewoda może wydawać decyzje jako organ odwoławczy również po dacie utworzenia kolegiów odwoławczych przy sejmikach samorządowych
1. Wybór przewodniczącego rady gminy nie stanowi podstawy do nawiązania z nim stosunku pracy w rozumieniu art. 73 par. 1 kodeksu pracy. 2. Zatrudnienie przewodniczącego rady gminy w tym charakterze nie znajduje podstaw prawnych ani w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, ani w kodeksie pracy.
1. Przekroczenie przez wójta lub burmistrza terminu przedłożenia wojewodzie uchwały rady /art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95/ nie pociąga za sobą ujemnych skutków prawnych co do samej uchwały, jak i co do możliwości podjęcia działań nadzorczych przez wojewodę. 2. Artykuł 91 ust. 1 powyższej ustawy stanowi samodzielną podstawę do wydania rozstrzygnięcia
