Postanowienie SN z dnia 16 listopada 2005 r. sygn. II KK 165/05
Wzięcie (czy przetrzymywanie) zakładnika w rozumieniu art. 252 § 1 k.k. może mieć na celu wymuszenie 'okupu' właśnie od tej (pozbawionej wolności) osoby np. w zamian za uwolnienie.
-
-
Postanowienie SN z dnia 16 listopada 2005 r. sygn. II KK 168/05
Zasada in dubio pro reo nie oznacza obowiązku wyboru przez sąd najkorzystniejszej dla oskarżonego wersji, lecz zakaz czynienia niekorzystnych domniemań w sytuacji, gdy stan dowodów nie pozwala na ustalenie faktów.
-
Postanowienie SN z dnia 15 listopada 2005 r. sygn. IV KK 238/05
W świetle dyspozycji art. 434 § 1 k.p.k. i art. 443 k.p.k. jako wręcz niedopuszczalne trzeba traktować uzupełnianie opisu czynu zarzucanego oskarżonemu przez wprowadzenie do niego jakichkolwiek znamion przestępstwa wymaganych przez prawo karne materialne, których ten opis nie zawierał przed zaskarżeniem orzeczenia na korzyść oskarżonego.
-
Postanowienie SN z dnia 15 listopada 2005 r. sygn. IV KK 260/05
W sytuacji, gdy wyrok łączny z mocy samego prawa traci moc jeszcze w okresach przewidzianych w art. 82 k.k., jak to miało miejsce w niniejszej sprawie, to i konsekwencje związane z udzieleniem warunkowego zwolnienia z odbycia reszty kary orzeczonej tym wyrokiem nie są tożsame z tymi, jakby wyrok ten nadal miał przymiot orzeczenia prawomocnego. Utrata mocy wyroku łącznego tworzy nowy stan prawny, który
-
Postanowienie SN z dnia 11 listopada 2005 r. sygn. III KK 270/05
Jeśli kasację od prawomocnego wyroku wydanego w sprawie o przestępstwo skarbowe wnosi interwenient, roszczący sobie prawo do przedmiotu, co do którego orzeczono przepadek, to kontrola dopuszczalności kasacji powinna uwzględniać także warunki określone w art. 523 § 2 i 3 k.p.k. Niezbędne jest zatem ustalenie kierunku zaskarżenia w odniesieniu do sytuacji procesowej oskarżonego, z dostrzeżeniem korzyści
-
Postanowienie SN z dnia 9 listopada 2005 r. sygn. V KK 298/05
Zgodnie z art. 75 § 4 k.k. zarządzenie wykonania kary nie może nastąpić później niż w ciągu 6 miesięcy od zakończenia okresu próby, przy czym termin ten jest zachowany, jeżeli w tych granicach czasowych zapadnie i uprawomocni się postanowienie o zarządzeniu wykonania kary.
-
Postanowienie SN z dnia 27 października 2005 r. sygn. I KZP 30/05
Stwierdzenie przez biegłych lekarzy psychiatrów, że poczytalność oskarżonego w chwili popełnienia zarzucanego czynu, jak i stan jego zdrowia psychicznego w czasie postępowania nie budzą wątpliwości uchyla z mocy prawa obligatoryjny charakter obrony (art. 79 § 4 zd. 1 in fine k.p.k.). Stosunek obrończy trwa jednak do czasu cofnięcia wyznaczenia obrońcy przez prezesa sądu albo sąd (obrona z urzędu) albo
-
Postanowienie SN z dnia 27 października 2005 r. sygn. I KZP 37/05
Na postanowienie sądu o zamianie kary porządkowej grzywny na karę pozbawienia wolności (art. 50 § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.), wydane w postępowaniu toczącym się na podstawie przepisów Kodeksu postępowania karnego, zażalenie nie przysługuje (art. 459 k.p.k. a contrario).
-
Postanowienie SN z dnia 26 października 2005 r. sygn. III KZ 47/05
Zaniechanie wykonania czynności związanej z zaskarżeniem orzeczenia lub uchybienie terminowi do wykonania tej czynności przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego nie uzasadnia restytucji tego terminu, chociażby ten, którego pełnomocnik reprezentuje, nie ponosił żadnej przy tym winy.
-
Postanowienie SN z dnia 26 października 2005 r. sygn. III KZ 48/05
W pojęciu orzekania 'co do kasacji' art. 40 § 3 k.p.k. zawierają się nie tylko decyzje rozstrzygające wprost w kwestii dopuszczalności skargi, ale również i te rozstrzygnięcia, które pozostają w ścisłym związku z wydaniem zarządzenia w przedmiocie jej dopuszczalności. Do decyzji takich należą choćby rozstrzygnięcia wskazane w art. 528 § 1 pkt 1 i 2 k.p.k., a zaliczyć też do nich należy zarządzenia
-
Postanowienie SN z dnia 25 października 2005 r. sygn. IV KK 364/05
W postępowaniu w sprawach o wykroczenia uniewinniony obwiniony, w stosunku do którego wniosek o ukaranie skierował oskarżyciel publiczny, może skutecznie domagać się zwrotu wydatków poniesionych z tytułu ustanowienia jednego obrońcy z wyboru na podstawie art. 118 § 2 k.p.s.w. w zw. z art. 119 k.p.s.w. w zw. z art. 616 § 1 pkt 2 k.p.k.
-
Postanowienie SN z dnia 20 października 2005 r. sygn. II KK 184/05
O ile dla przyjęcia pomocnictwa niezbędne jest, znajdujące potwierdzenie w materiale dowodowym konkretnej sprawy, przekonanie sądu o tym, że istniała osoba indywidualnie oznaczona, względem działań której podejmowane były przez pomocnika czynności określone w dyspozycji przepisu art. 18 § 3 k.k. (oraz dyspozycji przepisu określającego znamiona przestępstwa, którego dopuszczał się sprawca), o tyle brak
-
Postanowienie SN z dnia 12 października 2005 r. sygn. IV KZ 39/05
Sąd wymierza karę według swego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę.
-
Postanowienie SN z dnia 11 października 2005 r. sygn. III KO 58/05
Sam tylko fakt wykonywania przez oskarżonego praktyki adwokackiej przed określonym sądem nie zawsze prowadzić musi do przełamania zasady właściwości sądu do rozpoznania sprawy. Przesądza o tym nie tylko intensywność praktyki przed sądem właściwym, lecz także intensywność kontaktów zawodowych. W takiej sytuacji regularność kontaktów zawodowych, niezależnie od ich charakteru oraz możliwości ich wpływu
-
Postanowienie SN z dnia 11 października 2005 r. sygn. III KZ 46/05
Opuszczenie sali przez obrońcę z urzędu przed porozumieniem się z oskarżoną nie uzasadnia przywrócenia terminu. Po ogłoszeniu wyroku postępowanie w sprawie zostało prawomocnie zakończone i stosownie do art. 84 § 2 zdanie 1 k.p.k. obrońca z urzędu nie był od tego momentu zobowiązany do dokonywania dalszych czynności procesowych. Błędne przeświadczenie skazanej, że obrońca z urzędu złoży wniosek o sporządzenie
-
Postanowienie SN z dnia 7 października 2005 r. sygn. III KK 2/05
Przepis art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k. wiąże bezwzględne skutki w postaci uchylenia orzeczenia wyłącznie ze sprzecznością w jego treści. Bezwzględną przyczynę odwoławczą stanowi nawet nie każda sprzeczność w treści orzeczenia, lecz jedynie taka, która uniemożliwia jego wykonanie.
-
Postanowienie SN z dnia 5 października 2005 r. sygn. II KK 139/05
Podejrzany nie bierze udziału w posiedzeniu tylko wówczas, jeżeli z opinii biegłych wynika, że byłoby to niewskazane, wszakże i wówczas sąd może uznać jego udział w tej czynności za konieczny.
-
Postanowienie SN z dnia 5 października 2005 r. sygn. II KK 194/05
W świetle art. 611b § 1 pkt 5 k.p.k. przeszkodą w przejęciu zagranicznego orzeczenia do wykonania jest brak podwójnej przestępności czynu. Brak jest możliwości przejęcia do wykonania kary orzeczonej za czyn, który według prawa polskiego wyczerpuje znamiona wykroczenia.
-
Postanowienie SN z dnia 3 października 2005 r. sygn. V KK 128/05
Artykuł 89 § 1 k.k., stanowiący podstawę do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania, nie znajduje zastosowania, jeżeli we wszystkich zbiegających się skazaniach zarządzono w postępowaniach wykonawczych wykonanie warunkowo zawieszonych kar.
-
Postanowienie SN z dnia 3 października 2005 r. sygn. III SO 19/05
Na postanowienie w przedmiocie przewlekłości postępowania zażalenie jest niedopuszczalne.
-
Postanowienie SN z dnia 29 września 2005 r. sygn. VI KZ 1/05
1. (...) zgodnie z wskazanym w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia art. 459 k.p.k., postanowienie o odmowie ustanowienia adwokata z urzędu nie należy do zaskarżalnych. Przecież w postępowaniu o stwierdzenie przewlekłości postępowania karnego nie obowiązuje przymus adwokacki wobec czego strona może stosowną skargę wnieść osobiście, co oznacza, że postanowienie o odmowie przyznania adwokata z urzędu
-
Postanowienie SN z dnia 29 września 2005 r. sygn. VI KZ 2/05
Przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (DZ. U. Nr 179, poz. 1843) zakładają (co wynika z istoty postępowania o stwierdzenie przewlekłości) jednoinstancyjny tryb rozpoznawania takiej skargi. Innymi słowy, przepisy tej ustawy, autonomicznie regulującej zasady i tryb jej rozpoznawania, nie przyznają
-
Postanowienie SN z dnia 29 września 2005 r. sygn. KSP 8/05
Przepis art. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1849) nie stanowi podstawy do żądania stwierdzenia przewlekłości w postępowaniu toczącym się w trybie przewidzianym przepisami tej ustawy. Wymienia bowiem w sposób ścisły rodzaje postępowań, w których stronom przy-sługuje prawo
-
Postanowienie SN z dnia 29 września 2005 r. sygn. KSP 9/05
(...) rzeczywiście rażąco długi okres akta ze złożoną w sprawie kasacją pozostawały w dyspozycji Sądu Okręgowego w Krakowie a działania Sądu Apelacyjnego w Krakowie zmierzające do ich sprowadzenia i przyspieszenia postępowania „okołokasacyjnego” były oczywiście nieudolne, niemniej kasacja dotknięta była brakiem formalnym polegającym na nieuiszczeniu opłaty od kasacji. Należy jednak przyjąć, że wtedy
Akty prawne rekomendowane
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
