Istnienie linii demarkacyjnej dzielącej terytorium Polski, wyznaczonej we wrześniu 1939 r., porozumieniem agresorów-okupantów, sprzecznym z normami prawa międzynarodowego nie tylko wyznaczyło strefy panowania okupantów, lecz także było skierowane przeciwko żywotnym interesom narodu polskiego, a represje jakie spotykały osoby naruszające granicę miały charakter polityczny.
Przymusowe przesiedlenie do Mołdawii nie jest wystarczające do przyznania uprawnień kombatanckich na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3 lit. "b" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./. Przesiedlenie owo bowiem miało charakter ekonomiczny i związane było z działaniami wojennymi. Uprawnienia
W myśl konstytucyjnej zasady równości wszystkich obywateli wobec prawa, należy uznać, że skarżącej, jako osobie urodzonej w obozie jenieckim na terenie Niemiec, przysługują analogicznie takie same uprawnienia, jak osobom urodzonym w więzieniu lub łagrze w ZSRR.
Stosownie do treści art. 4 ust. 1 pkt. 3 lit."b" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ tytułem do przyznania uprawnień kombatanckich będzie fakt przebywania dziecka polskiego na terenie byłego ZSRR, pozostającego w związku z jego przymusowym wywiezieniem, bez wiedzy i zgody rodziców
Udziałem w walce o niepodległość Polski - w rozumieniu art. 21 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ - jest służba w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, niezależnie od tego, czy tok służby pozwolił żołnierzowi na udział w działaniach zbrojnych.
Sprawa zwrotu nienależnie pobranego świadczenia za remont lokalu zajmowanego przez strażaka Państwowej Straży Pożarnej winna być prowadzona na podstawie przepisów dekretu z dnia 5 października 1955 r. o odpowiedzialności materialnej żołnierzy za szkody wyrządzone jednostce wojskowej /Dz.U. nr 40 poz. 247 ze zm./ i zarządzenia nr 63/83 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 11 lipca 1983 r. w sprawie postępowania
Przymusowe przesiedlenie do Mołdawii nie jest wystarczające do przyznania uprawnień kombatanckich na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3 lit. "b" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./. Przesiedlenie owo bowiem miało charakter ekonomiczny i związane było z działaniami wojennymi.
1. Użyte w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych /Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./ miejsce stałego zamieszkania nie jest związane ani z miejscem stałego zamieszkania w rozumieniu art. 25 kodeksu cywilnego ani miejscem pobytu stałego, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984
Za nadużycie prawa należałoby uznać sytuację, w której sprawdzian ze znajomości przepisów dotyczących obchodzenia się z daną bronią miałby służyć wyłącznie "weryfikacji" wcześniej wydanych pozwoleń na broń. Dotyczy to w szczególności tych długoletnich posiadaczy broni, co do których nie było i nie ma zastrzeżeń w aspekcie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych
Przewidziane w art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ uprawnienia do przyznania części przywilejów kombatanckich, określonych w ust. 2, wdowom pozostałym po kombatantach nie może być ocenione z pominięciem sytuacji prawnej samego kombatanta. Uprawnienia wdowy są bowiem
Pozwolenia na broń na okaziciela wydawane są w formie decyzji administracyjnych. Pozwolenia te, w przeciwieństwie do pozwoleń wydawanych na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych /Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./, nie są nierozerwalnie związane z osobą ubiegającą się o pozwolenie na broń. Tym samym także prawa i obowiązki wynikające z pozwolenia
Nie można podzielić słuszności stanowiska, że sukcesja, o której mowa w art. 8 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 31 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ obejmuje również pozwolenia na broń, które są adresowane do ściśle określonych jednostek i wydawane przy spełnieniu określonych wymogów.
Prokurator Wojewódzki nie jest pracownikiem kierowanej przez Ministra Sprawiedliwości jednostki organizacyjnej w rozumieniu art. 268a Kpa czyli Ministerstwa Sprawiedliwości i wobec tego udzielenie mu upoważnienia do wydawania decyzji administracyjnych przekracza ustawowe upoważnienie wynikające z art. 268a Kpa oraz art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych
1. Jeżeli w wyniku zmiany rozkładu jazdy PKP powstała możliwość dojazdu strażaka do służby i powrotu do domu w czasie łącznym krótszym niż dwie godziny, nie można przyjąć, że w świetle par. 12 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 5 czerwca 1992 r. w sprawie równoważników pieniężnych przysługujących strażakom Państwowej Straży Pożarnej za brak lokalu mieszkalnego oraz za remont
Osoba ubiegająca się o rejestrację samochodu składaka nie jest zobowiązana do przedstawienia innych dowodów własności zespołu samochodu niż dowody ich zakupu w legalnie działających w kraju firmach. Nie jest również zobowiązana do przedstawienia dowodów odprawy celnej zespołów pochodzenia zagranicznego, jeżeli zakupiła je w kraju.
1. Ustalenie okresu wysługi lat, o której mowa w art. 12 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy /t.j. Dz.U. 1992 nr 5 poz. 18/ jest przesłanką, od której zależy wysokość należnego żołnierzowi zawodowemu w czynnej służbie wojskowej uposażenia zasadniczego w określonym czasie. Nie jest to więc samodzielna sprawa administracyjna z zakresu stosunku służbowego żołnierza zawodowego, podlegająca
Krajowa Sekcja Pożarnictwa NSZZ „Solidarność” jako struktura branżowa tego związku zawodowego nie jest uprawniona do przedstawiania Sądowi Najwyższemu zagadnień prawnych budzących poważne wątpliwości (art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych - Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.).
Przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych /Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./, a w szczególności przepis art. 7 ust. 1 pkt 4 tej ustawy - nie zawierają podmiotowego ograniczenia dostępu do broni osób fizycznych ze względu na kryterium obywatelstwa tych osób, ani też nie uzależniają wydania pozwolenia na posiadanie broni cudzoziemcom, od posiadania przez nich karty
W myśl przepisu art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ za działalność kombatancką uznaje się uczestniczenie w walkach z oddziałami Ukraińskiej Powstańczej Armii. Przez słowo "uczestniczenie" należy rozumieć osobisty czynny udział w walkach, a nie pozostanie w
