Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 12 czerwca 2018 r., sygn. IV SA/Wa 403/18
Instytucja zarzutu w postępowaniu egzekucyjnym nie służy weryfikacji czynności egzekucyjnych podjętych po doręczeniu tytułu wykonawczego i upływie terminu do jego wniesienia.
Pojęcie "obowiązku" w rozumieniu art. 33 § 1 u.p.e.a. należy odnosić do tego obowiązku, który legł u podstaw wszczęcia postępowania egzekucyjnego - innymi słowy - obowiązku istniejącego, wymagalnego i jednocześnie, którego niewykonanie przez zobowiązanego doprowadziło do uruchomienia postępowania zmierzającego do jego wyegzekwowania na drodze przymusu administracyjnego. Okoliczność "istnienia obowiązku
Zarówno przepis art. 89 u.p.e.a., jak i inne przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (np. art. 38 § 1, art. 68a i art. 168b), nie stanowią podstawy prawnej do dochodzenia przez dłużnika zajętej wierzytelności w postępowaniu egzekucyjnym w administracji roszczenia w stosunku do organu egzekucyjnego o zwrot zajętej u niego kwoty.
1. W ramach postępowania egzekucyjnego nie mogą być kontrolowane kwestie rozstrzygnięte w odrębnym postępowaniu podatkowym, ale też nie każde nieistnienie obowiązku i nie każdy przypadek braku jego wymagalności musi prowadzić do weryfikacji decyzji określających obowiązki poddane egzekucji. W większości przypadków wystarczy bowiem czynność materialno-techniczna, której realizacja pozwala na ustalenie