Postanowienie NSA z dnia 25 maja 2012 r., sygn. II OW 32/12
Stwierdzenie nieważności uchwały rady gminy w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w oparciu o postanowienia , której została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę, stanowi podstawę do stwierdzenia nieważności tej decyzji na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. jjako wydanej bez podstawy prawnej.
Tak sformułowany zarzut kasacyjny, który bezpośrednio dotyczy sposobu rozumienia przepisu, jest raczej zarzutem błędnej wykładni (to zarzut błędnej wykładni polega właśnie na mylnym rozumieniu treści określonej normy prawnej), aniżeli niewłaściwego zastosowania (niezastosowania), na które powołuje się wnoszący skargę kasacyjną.
Nieważność określona w art. 183 § 2 pkt 5 u.p.p.s.a. odnosi się do postępowania przed sądami administracyjnymi. Jej istotą jest to, że strona na skutek wadliwości procesowych sądu lub strony przeciwnej nie mogła brać i nie brała udziału w całym postępowaniu sądowym lub jego istotnej części, jeśli skutki tych wadliwości nie mogły być usunięte na następnych rozprawach przed wydaniem orzeczenia kończącego
Pracownicy urzędów skarbowych podpisujący tytuły wykonawcze mogą działać na podstawie upoważnień udzielonych przez poprzednio urzędujący organ.