1. Przepis art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ ma zastosowanie do najemcy zajmującego lokal o powierzchni mniejszej od przysługującej mu według norm zaludnienia, nie czyniąc żadnej różnicy między najemcą lokalu z przydziału na zasadach ogólnych a najemcą lokalu przydzielonego jako pomieszczenie zastępcze. 2. Wprawdzie przepis art. 7 ust. 1 pkt 2 prawa
1. Każda zmiana stawek stosowanych przy sprzedaży nieruchomości rolnych przez Państwo, ma wpływ na wysokość stawek odszkodowawczych stosowanych w postępowaniu wywłaszczeniowym. 2. Ustalenie odszkodowania za wywłaszczone grunty na podstawie zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 24 sierpnia 1972 r. w sprawie ceny, warunków i trybu sprzedaży nieruchomości rolnych /M.P. nr 39 poz. 217/, nie uwzględniając
Ogólny plan zagospodarowania przestrzennego nie może stanowić przesłanki do ustalenia /bądź odmowy/ miejsca i warunków realizacji inwestycji w oparciu o art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./. Rozpoznanie sprawy w oparciu o błędną podstawę prawną stanowi naruszenie prawa materialnego. Niewypełnienie przez organy orzekające w sprawie dyspozycji
1. Przepisy ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ nie określają wprost odszkodowania za wywłaszczane grunty, lecz odsyłają w tym zakresie do stawek przewidzianych dla gruntów sprzedawanych przez Państwo. 2. Każda zmiana stawek stosowanych przy sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych ma wpływ na wysokość stawek odszkodowawczych
Członek spółdzielni budownictwa mieszkaniowego nie jest najemcą lokalu w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, prawa lokalowego i aktów wykonawczych /rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1965 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne - Dz.U. nr 35 poz. 224 i rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 czerwca 1980 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne
1. Osoby bliskie pozostawione w lokalu mieszkalnym przez dotychczasowego najemcę, o których mowa w art. 39 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, są w odmiennej sytuacji od wszystkich innych starających się o przydział mieszkania, ponieważ już zamieszkują w określonym lokalu i z tego faktu, oraz z uprawnień dotychczasowego najemcy, czerpią swoje prawa do otrzymania
1. Tzw. należności i opłaty rekultywacyjne mają wszystkie cechy właściwe świadczeniom podatkowym, mają bowiem charakter obowiązkowy, ustalone są jednostronnie przez Państwo, nie są związane bezpośrednio z żadnym świadczeniem wzajemnym ze strony Państwa, określone są w sposób generalny i mają charakter powszechny. Z tego powodu z mocy ustawy mają do nich zastosowanie przepisy ustawy z dnia 19 grudnia
Organ administracji państwowej nie ma podstaw do cofnięcia przydziału lokalu mieszkalnego na podstawie art. 43 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ z powołaniem się na fakt, że najemca lokalu nie zajmuje i przebywa u swojej rodziny w innej miejscowości, jeżeli przyczyną takiego stanu jest zaniechanie przez ten organ egzekucji wyroku sądu powszechnego o eksmisję ze
1. Przekazanie przez organ administracji rolnikowi w nieodpłatne użytkowanie gruntu PFZ oznacza zawarcie umowy określonej w art. 708 Kc, do której mają zastosowanie przepisy o dzierżawie. 2. Brak formy pisemnej umowy o przekazaniu nieruchomości w użytkowanie nie czyni tej umowy nieważną /art. 73 par. 1 Kc/, a okoliczność, że organ administracji zaniedbał sporządzenia umowy, nie może szkodzić prawom
1. Stroną w postępowaniu administracyjnym jest każdy, kto żądając czynności organu ze względu na swój interes prawny polegający na ochronie zajmowanego mieszkania przed uciążliwościami i zagrożeniami spowodowanymi lokalizacją garażu. 2. Ograniczenie pojęcia "interesu prawnego" tylko do interesu chronionego przez normy prawa materialnego - nie znajduje oparcia w doktrynie prawa administracyjnego.
1. Uproszczone plany zagospodarowania przestrzennego gmin nie odpowiadają przepisom ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1975 nr 11 poz. 67 ze zm./, a zatem nie mogą być podstawą zarządzeń o przejęciu na własność Państwa terenów budowlanych wyznaczonych w takich planach. 2. Zgodnie z par. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 stycznia 1970 r. w sprawie zasad przejmowania
1. Artykuł 10 ust. 2 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10. poz. 64 ze zm./, nakładający na ubiegającego się o wywłaszczenie obowiązek dostarczenia właścicielowi nieruchomości zamiennej, ma charakter obligatoryjny we wszystkich wypadkach, gdy istnieje możliwość dostarczenia takiej nieruchomości. 2. Jeżeli plan zagospodarowania
Brak możliwości kompleksowego rozwiązania spraw gospodarki ściekowej nie zwalnia zakładu od obowiązku prowadzenia właściwej eksploatacji posiadanych urządzeń.
1. Punkt skupu /zlewnia/ mleka służy przetwórstwu mleka, a nie bezpośrednio jego produkcji, wobec czego grunt dotychczas użytkowany rolniczo, przeznaczony na budowę takiej zlewni traci charakter gruntu rolnego. 2. Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 27 poz. 249 ze zm./ zmiana przeznaczenia gruntów
Zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ lokal mieszkalny, stanowiący odrębną nieruchomość tylko wówczas wyłączony jest spod szczególnego trybu najmu, gdy zamieszkuje w nim właściciel, jego dzieci lub rodzice.
Dzierżawca nie prowadzący racjonalnej gospodarki nie może korzystać z pierwszeństwa nabycia dzierżawionej nieruchomości z Państwowego Funduszu Ziemi, przewidzianego par. 12 ust. 2 pkt 1 zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i tryby sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/.
Prawo współwłasności lub własności domu jednorodzinnego, albo lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nie jest równoznaczne z zajmowaniem takiego domu lub lokalu. Pojęcie zajmowania lokalu, użyte w art. 21 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, jest pewnym stanem faktycznym, który wprawdzie z zasady pokrywa się ze stanem prawnym /własność, najem/, lecz
Nieruchomość położona poza obszarem i granicami Rzeczypospolitej Polskiej sprzed 1939 r. nie może być uznana za mienie pozostawione na terenach, które w związku z wojną 1939 r. nie wchodzą obecnie w skład obszarów PRL, wobec czego brak jest podstaw do przyznania ekwiwalentu przewidzianego w par. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 maja 1970 r. w sprawie zaliczania wartości mienia nieruchomego
1. Znajdujące się w lokalu mieszkalnym pomieszczenie bez okna nie może być zaliczone do powierzchni mieszkalnej, o jakiej mowa w przepisach ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, ponieważ nie spełnia - w świetle przepisów rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 13 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim
Zgodnie z dyspozycją art. 49 ust. 3 Prawa lokalowego /ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Dz.U. nr 14 poz. 84/ właściwy organ administracji państwowej winien odmówić zgody na zamianę mieszkań zarówno wtedy, gdy wskutek zamiany doszłoby do naruszenia obowiązujących przepisów, jak i wówczas, gdy spowodowałoby to istotne pogorszenie warunków mieszkalnych osób zajmujących część lokalu nie objętą zamianą
Jeżeli w dniu wydania decyzji naczelnika gminy ustalającej kandydata na nabywcę państwowej nieruchomości rolnej, strona nie posiadała już tej nieruchomości rolnej, gdyż posiadanie to utraciła wcześniej, a wniesionej do sądu powszechnego sprawy o przywrócenie posiadania nie popierała, bowiem mimo wezwania sądu nie uiściła opłaty sądowej, to nie może powoływać się skutecznie na prawo pierwszeństwa do
Decyzja Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w sprawie podziału na obwody łowieckie lub zmiany granic obwodów łowieckich, której podstawę stanowi art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim /Dz.U. 1973 nr 33 poz. 197/, nie jest decyzją w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Mimo bowiem użycia w tej ustawie pojęcia
Przepis art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ według którego urządzenia zaopatrzenia w wodę i urządzenia kanalizacyjne miast wykonywane są na koszt Państwa, nie wyłącza stosowania przepisu art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /t.j. Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159 ze zm./, zgodnie z którym część
Uprawnienia właściciela do zamieszkania w lokalu stanowiącym przedmiot jego odrębnej własności, zawarte w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, mają bezwzględne pierwszeństwo przed uprawnieniami wynikającymi z innych przepisów, w tym także z art. 39 tej ustawy. Wyłącza to możliwość zadysponowania przez organ administracji takim lokalem na rzecz osób
