Wystarczającą przesłanką nałożenia na zasadzie art. 26 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ na zakład obowiązków określonych w art. 25 ust. 3 tej ustawy w zakresie zapobiegania szkodom, jest ustalenie, że zakłócenie stosunków wodnych w nieruchomościach innych osób pozostaje w związku z posiadanym przez ten zakład pozwoleniem wodnoprawnym. Nie ma zaś znaczenia
W sytuacji gdy okoliczności sprawy nie mogą ewentualnie uzasadniać wymeldowania, a ze sprawy wynika, że czynność zameldowania określonej osoby została dokonana niezgodnie z obowiązującymi przepisami, właściwy organ administracji państwowej może stwierdzić w formie decyzji administracyjnej, że brak było podstaw do zameldowania. Wydana w tym przedmiocie ostateczna decyzja uzasadnia dopiero skreślenie
Orzeczenia Kolegiów do spraw wykroczeń nie są decyzjami w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, albowiem postępowanie w sprawach o wykroczenia toczy się według przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, środki zaś zaskarżania tych orzeczeń wskazują przepisy art. 77-99 tego kodeksu.
Z punktu oceny uprawnień zainteresowanego do pierwszeństwa w nabyciu spornej nieruchomości nie ma istotnego znaczenia okoliczność, że skarżąca "posiada potencjalnych następców z kwalifikacjami rolniczymi". Okoliczność ta mogłaby mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia tylko wtedy, kiedy doszłoby do przekazania gospodarstwa następcy i następca jako młody rolnik ubiegałby się o nabycie tej nieruchomości,
Zajmowanie lokalu mieszkalnego przez podnajemcę nie może być oceniane jako samowolne w rozumieniu art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ tylko z tego powodu, że w czasie trwania stosunku podnajmu najemcy cofnięto przydział lokalu na podstawie art. 46 tej ustawy.
Umowa o oddanie w użytkowanie wieczyste państwowych gruntów rolnych bądź leśnych z przeznaczeniem na cele indywidualnej rekreacji była prawną czynnością nabycia gruntów w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 27 poz. 249 ze zm./, stwarzającą obowiązek uiszczenia przez użytkownika wieczystego jednorazowej
Zasady współżycia społecznego są regułami postępowania ludzkiego, nie będąc jednak przy tym regułami prawnymi, okoliczność, że często norma prawna głosi to samo, co zasada współżycia społecznego /np. obowiązek zwrotu pożyczonych pieniędzy/ nie powoduje zatarcia niezależności tych dwóch grup reguł postępowania. Są to grupy odrębne. Art. 156 par. 1 Kpa wśród przyczyn stwierdzenia nieważności decyzji
Podstawowym dowodem przy ubieganiu się o stwierdzenie uprawnień kombatanckich z tytułu działalności w okresie II wojny światowej w ruchu oporu na obszarach innych państw jest jej potwierdzenie zaświadczeniem organów tych państw.
Decyzja wydana przez organ administracji w trybie art. 200 par. 2 Kpa nie może być uznana za dotkniętą wadą nieważności tylko z tego powodu, że została wydana po upływie 30 dni od daty wpływu skargi.
Obowiązek wykonania rozbiórki obiektów, o których mowa w art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, wynika bezpośrednio z tego przepisu prawa i podlega wykonaniu w drodze egzekucji administracyjnej /art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. nr 24 poz. 151 ze zm./.
Wskazanie, że określony sposób zainwestowania danego terenu zmienia jego planowe przeznaczenie uzasadnia stwierdzenie, iż w danym przypadku nastąpiło rażące naruszenie ustaleń planu miejscowego.
W razie wszczęcia postępowania o podział terenów objętych granicami skoncentrowanego budownictwa jednorodzinnego i jednocześnie postępowania o podział jednej lub kilku nieruchomości znajdujących się na tych terenach należy - stosownie do art. 62 Kpa - prowadzić jedno postępowanie zakończone decyzją o podziale działki wszystkich gruntów przeznaczonych pod skoncentrowane budownictwo jednorodzinne.
Jeżeli najemca lokalu nie posiada zezwolenia terenowego organu administracji państwowej na oddanie do bezpłatnego użytkowania lub podnajem przydzielonego mu lokalu, to tym samym zawarta przez niego z podnajemcą umowa podnajmu całego lokalu jako umowa nieważna - nie daje podnajemcy uprawnienia do przebywania w tym lokalu.
1. Art. 4 ustawy z dnia 22 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ wprowadził zasadę odpłatności za korzystanie z gruntów państwowych we wszystkich formach /zarząd, użytkowanie i użytkowanie wieczyste/ przez wszystkich użytkowników tych gruntów, w tym także przez państwowe jednostki organizacyjne będące jednostkami budżetowymi, z wyłączeniem gruntów
1. Odmowa realizacji prawa podmiotowego jednostki, nawet w sytuacji, gdy decyzja organu administracji państwowej w tym przedmiocie, ma charakter decyzji uznaniowej, może nastąpić jedynie wówczas, jeżeli interes jednostkowy pozostawałby w sprzeczności z interesem ogólno-społecznym. 2. Wedle par. 19 ust. 2 regulaminu studiów zatwierdzonego uchwałą senatu Akademii Medycznej we Wrocławiu z dnia 21 stycznia
Okoliczności mające wskazywać na rzekomo bliski termin realizacji inwestycji, powoływane przez wnioskodawcę wywłaszczenia przy braku ważnej decyzji o lokalizacji inwestycji, nie uzasadniają odmowy zwrotu uprzednio wywłaszczonego terenu byłemu właścicielowi.
1. Żądanie strony w postępowaniu administracyjnym należy ocenić na podstawie treści pisma przez nią wniesionego a nie na podstawie tytułu pisma. 2. Jeżeli z treści pisma zatytułowanego "odwołanie" wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że strona nie kwestionuje wymiaru świadczenia na fundusz miejski, ale wnosi o zwolnienie od obowiązku uiszczenia wymienionego świadczenia, organ odwoławczy powinien
Jeżeli do wydania decyzji o dopuszczalnej emisji zanieczyszczeń konieczne jest opracowanie analizy uciążliwości, a zobowiązana do tego jednostka organizacyjna nie przedkłada takiej analizy w zakreślonym terminie, to stosownie do art. 7, 75, 77 par. 1 i art. 84 par. 1 Kpa organ administracyjny prowadzący postępowanie w tej sprawie obowiązany jest przeprowadzić z urzędu dowód z opinii biegłego.
Odmowa dokonania zamiany lokalu zajmowanego na upatrzony lokal zwolniony, w ramach ruchu ludności, w sytuacji gdy wnioskodawca nie ubiegał się o umieszczenie na liście zamian, o jakiej mowa w par. 12 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 marca 1981 r. w sprawie zasad i trybu przydziału mieszkalnych /Dz.U. 1985 nr 40 poz. 196/, nie można uznać za decyzję wydaną z naruszeniem granic uznania
