W przypadku, gdy podmiot składający żądanie w trybie art. 61 par. 3 Kpa nie ma przymiotu strony lecz treść żądania uprawdopodobnia określoną w art. 156 par. 1 Kpa wadliwość konkretnej decyzji administracyjnej, to stosownie do art. 157 Kpa postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji winno zostać wszczęte z urzędu. Do wszczęcia postępowania administracyjnego, którego celem jest uzyskanie
Podstawę zastosowania stawki podatku od nieruchomości wobec gruntów i budynków, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ jest stan prawny tych gruntów i budynków wynikający z ewidencji wskazanej w art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163/.
1. Dowody zgromadzone przez Podatkową Komisję Odwoławczą mogą być oceniane w granicach swobodnej oceny dowodów i nie uchybia to przepisom procedury administracyjnej. 2. Przeprowadzenie postępowania w sprawie karnej skarbowej i jego rozstrzygnięcie nie może zastąpić wszczęcia i przeprowadzenia właściwego postępowania podatkowego, w celu określenia wysokości zobowiązania podatkowego. Postępowania karnego
Prawidłowo i rzetelnie sporządzane dowody księgowe posiadają szczególną rangę dowodową, na podstawie art. 169 par. 1 Kpa. Dokumenty sporządzone wadliwie takiej rangi nie posiadają, powinny być jednak - przy braku dowodów księgowych - ocenione tak, jak każdy dowód w postępowaniu podatkowym, nie będący dowodem księgowym. Organy podatkowe - odrzucając jako dowody w postępowaniu "Rozliczenia finansowe
Gospodarstwa rolne Skarbu Państwa są jednostkami samobilansującymi, działającymi na zasadach pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego i będącymi samodzielnymi podatnikami podatku od towarów i usług.
Przepis art. 174 Kpa ma charakter lex specialis w stosunku do przepisów generalnie regulujących zasady postępowania administracyjnego. Jeżeli zostaną spełnione przesłanki, przewidziane art. 174 Kpa, musi, a nie może być on zastosowany przez organ odwoławczy, co tym samym wyklucza stosowanie w sprawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa oraz art. 139 Kpa. Ratio legis art. 174 Kpa jest ochrona interesów Skarbu
Artykuł 74 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444 ze zm./ nie stanowi samodzielnej podstawy do dokonania zmian w ewidencji gruntów, przewidzianych w art. 20 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./, bez faktycznego przekazania lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia w zarząd Lasów Państwowych.
1. W sytuacji gdy nieruchomość została objęta podziałem na działki budowlane, dokonanym w oparciu o art. 10 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, to utraciła ona charakter gruntu rolnego. 2. Stosownie do art. 56 ust. 1 powyższej ustawy odszkodowanie za grunty przejęte pod ulice powinno odpowiadać wartości wywłaszczonej
1. Interes społeczny lub słuszny interes strony może wyrażać się zarówno w tym, że istnieją okoliczności faktyczne interes ten uzasadniające jak i w tym, że istnieją okoliczności o charakterze prawnym wskazujące na nieadekwatność rozstrzygnięcia /będącego rozstrzygnięciem ostatecznym - art. 155 w związku z art. 16 par. 1 Kpa/ w stosunku do obowiązującego prawa. 2. Art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca
Brak regulacji dotyczącej zmiany /uchylenia/ decyzji ustalającej zasady kształtowania wynagrodzeń w 1993 r. na podstawie art. 17c ustawy z dnia 22 grudnia 1990 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń /Dz.U. 1991 nr 1 poz. 1 ze zm./ oraz par. 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 marca 1993 r. w sprawie ustalania ramowych zasad kształtowania wynagrodzeń oraz minimalnej kwoty zryczałtowanego
Z bezprzedmiotowością postępowania /art. 105 Kpa/ mamy do czynienia wówczas, gdy w sposób oczywisty organ stwierdzi brak podstaw prawnych i faktycznych do merytorycznego rozpatrzenia sprawy.
Stosowanie represji przez radzieckie organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości lub organy pozasądowe wobec osób określonych w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych. działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149 ze zmianą z dnia 20 lutego 1993 r., Dz.U. nr 36, poz. 159) uzasadnia zasądzenie
Wybór rady uczestników scalenia, w której osoby nie będące właścicielami ani użytkownikami wieczystymi nieruchomości dysponują liczbą głosów umożliwiającą przegłosowanie stanowiska pozostałych członków rady, rażąco narusza zasadę określoną w art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./. Wadliwości tej nie można
W świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia 8 października 1992 r. III AZP 22/92 - OSNCP 1993 z. 6 poz. 94, przy ustalaniu czy pokój stanowi nadwyżkę w rozumieniu par. 9 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe /Dz.U. nr 40 poz. 230/ w odniesieniu do osoby samotnej, oprócz 10 m kw., należy uwzględnić drugą taką normę "przysługującą
1. Rozstrzygnięcie w sprawie legalności decyzji administracyjnej wydanej na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ jest niezależne od wcześniejszego rozstrzygnięcia co do legalności decyzji o nakazaniu rozbiórki obiektu budowlanego wzniesionego na gruntach rolnych wyłączonych bez pozwolenia z produkcji rolnej. Przepisy
Świadome znaczne zaniżenie w zgłoszeniu celnym wartości celnej towaru, w oparciu o którą dokonano wymiaru cła, stanowi nie tylko uchybienie kupieckiej rzetelności, ale także uzasadnia stwierdzenie nieważności takiej decyzji organu celnego jako wymierzającej cło z rażącym naruszeniem prawa /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.
W postępowaniu w trybie nadzoru nie jest możliwe łączenie elementów postępowania nadzorczego i postępowania odwoławczego.
W sytuacji, gdy nie zachodzą przesłanki komunalizacji wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./, to mienie ogólnonarodowe /państwowe/ nie staje się mieniem właściwej gminy mimo, że nie podlega wyłączeniu z komunalizacji na podstawie art. 11 tej ustawy.
