Grunty należące do Państwowego Funduszu Ziemi, przekazane przed 1990 r. w użytkowanie Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej są wyłączone spod komunalizacji z mocy prawa /art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych - Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./.
Pismo Głównego Urzędu Statystycznego nie posiada waloru decyzji czy postanowienia. Opinia statystyczna zawarta w piśmie Głównego Urzędu Statystycznego stanowi dowód w postępowaniu w sprawie ewentualnego wymiaru podatku od towarów i usług i podobnie jak każdy inny dowód podlega ocenie organu podatkowego właściwego w sprawach wymiarowych, a w dalszej konsekwencji i sądu administracyjnego.
Zobowiązany do wypłaty odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość jest podmiot, na którego rzecz następuje wywłaszczenie /art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./. Jeżeli zatem nieruchomość została wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa, na Skarbie Państwa, a nie na gminie ciąży obowiązek wypłacenia odszkodowania
1. Organem właściwym do wydania decyzji, o których mowa w art. 51 ust. 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji /Dz.U. 1993 nr 7 poz. 34/, zgodnie z art. 51 ust. 2 pkt 1 tej ustawy i w związku z par. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 16 lipca 1993 r. w sprawie kontroli wykonywania obowiązku rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych /Dz.U. nr 70 poz. 339
Upływ terminu określonego w art. 86f ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/ także w dacie wydania decyzji w trybie odwoławczym uniemożliwia ustalenie opłaty za gospodarcze korzystania ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian.
Organ wojskowy, zaliczając stanowisko służbowe radcy prawnego do właściwej grupy zaszeregowania, ma ustawowy obowiązek uczynić to na poziomie nie niższym niż głównego specjalisty. Ustalenia, wewnętrznymi aktami /nie mającymi przymiotu powszechnie obowiązującego prawa/, dla tej grupy radców niekorzystne w stosunku do regulacji ustawowej, nie mogą być podstawą prawną zaszeregowania uposażenia dla radcy
Uchwała samorządu adwokackiego, wzywająca adwokata do zaprzestania prowadzenia na podstawie art. 24 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ działalności gospodarczej, nie rozstrzyga o istocie sprawy w sposób władczy i stanowczy, a wobec tego nie ma charakteru decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 104 Kpa; na tego rodzaju uchwałę skarga do sądu
Przepisy ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach /Dz.U. 1991 nr 2 poz. 5/ ani przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 marca 1991 r. w sprawie opłat paszportowych /Dz.U. 1993 nr 67 poz. 327/ nie dają podstaw organom paszportowym do orzekania w formie decyzji administracyjnej w przedmiocie zwolnienia od opłat paszportowych.
Jeżeli określony cel inwestycyjny został już zrealizowany w całości, brak jest ustawowych przesłanek do orzeczenia wywłaszczenia nieruchomości. W takich przypadkach stosunki między inwestorem jako posiadaczem nieruchomości a właścicielem kształtują się według zasad określonych w art. 224-231 Kc, a rozpoznanie wynikających z tych stosunków roszczeń należy do drogi postępowania cywilnego.
Do zobowiązań jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, powstałych z przekształcenia przedsiębiorstw państwowych, z tytułu odpłatności za budynki i inne urządzenia oraz lokale, ustalanych na innej niż przepisy uwłaszczeniowe podstawie prawnej, w tym głównie na podstawie art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm.
Wezwanie podmiotu kontrolowanego do usunięcia uchybień /art. 22 ust. 6 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, dokonane w wyniku kontroli, jest jedynie aktem postępowania kontrolnego. Dopiero niezastosowanie się do takiego wezwania stanowi przesłankę do wydania w trybie procesowym decyzji administracyjnej /art. 104 Kpa/, rozstrzygającej o cofnięciu
Były współwłaściciel wywłaszczonej nieruchomości /lub jego następca prawny/ może domagać się w trybie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ zwrotu przypadającego mu udziału we współwłasności tej nieruchomości niezależnie od tego, czy z wnioskiem takim występują również pozostali byli współwłaściciele
W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji o oddaniu w użytkowanie wieczyste gruntu, wszczętym po przeniesieniu przez użytkownika wieczystego swych praw na inną osobę, stroną postępowania prowadzonego w trybie art. 157 par. 2 Kpa jest ta osoba. Prowadzenie postępowania w tej sytuacji z udziałem użytkownika wieczystego wskazanego w decyzji o oddaniu działki w użytkowanie, a następnie skierowanie
O zwolnieniu od opłaty skarbowej lub odmowie zwolnienia decyduje przeznaczenie zakupionego gospodarstwa rolnego wyrażające się w sposobie jego użytkowania bezpośrednio po nabyciu, natomiast późniejsza zmiana przeznaczenia nie może skutkować wstecz pozbawienia prawa do zwolnienia od opłaty. Nie jest również warunkiem zwolnienia od opłaty skarbowej użytkowanie gospodarstwa przez nabywcę.
Decyzje administracyjne o ustaleniu opłaty adiacenckiej /art. 44 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, skierowane do osób, które nie mają przymiotu strony w rozumieniu art. 28 Kpa w tym postępowaniu /byli właściciele/, są nieważne z mocy art. 156 par. 1 pkt 4 Kpa.
Ustawa z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464/ przewiduje różne sposoby przejęcia mienia Skarbu Państwa do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. W szczególności rozróżnia przejęcie gruntów zlikwidowanych państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej /art. 14 i art. 15/ od przekazania nieruchomości
Nie ma podstaw prawnych do nakładania na osoby fizyczne i jednostki organizacyjne obowiązku przechowywania dokumentów potwierdzających wywóz nieczystości na miejskie wysypisko odpadów i okazywanie tych dokumentów funkcjonariuszom straży miejskiej.
Artykuł 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ ma zastosowanie również do zwrotu prawa użytkowania wieczystego.
Z upływem roku podatkowego /kalendarzowego/ wygasa obowiązek obliczania i poboru zaliczek, zaś postępowanie w sprawie zaniechania ich poboru staje się bezprzedmiotowe. W takiej sytuacji organ podatkowy zobowiązany jest do umorzenia postępowania na podstawie art. 105 par. 1 Kpa.
Skoro, przewidziany w art. 86 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /t.j. Dz.U. 1992 nr 11 poz. 41 ze zm./, obowiązek kierowcy pojazdu silnikowego poddania się badaniom lekarskim sprawności fizycznej i psychicznej uzależniony został od jego uczestnictwa w wypadku drogowym, w którym są zabici lub ranni i od wydania przez organ kontroli ruchu skierowania na te badania,
Naruszenie obowiązków wynikających z art. 7, art. 77 par. 1 i art. 80 Kpa przez organy podatkowe polegające na niedołożeniu starań w wyjaśnieniu faktów i dowodów w sprawie powoduje nieważność decyzji i uchylenie jej przez NSA.
Jeżeli wywłaszczoną nieruchomość oddano w zarząd lub użytkowanie, to uprawnieniom z art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ należy dać pierwszeństwo. Postępowanie o zwrot takiej nieruchomości może być prowadzone bez konieczności uprzedniego wygaszania zarządu lub użytkowania.
