Praktyka organów gminy, polegająca na żądaniu od właścicieli nieruchomości ulegającej podziałowi na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ zrzeczenia się roszczeń finansowych z tytułu odszkodowania za grunt przejęty pod ulicę - niezgodna z przepisem konstytucyjnym i przepisami ustawowymi
Komunikat zamieszczony w Dzienniku Rozkazów Ministra Obrony Narodowej informujący o pewnym stanie faktycznym, nie jest ani decyzją administracyjną ani postanowieniem.
Prawidłową formą uznania się przez organ administracji państwowej za niewłaściwy do załatwiania sprawy przez wydanie decyzji jest przekazanie wniosku organowi właściwemu (art. 65) lub zwrócenie podania wnoszącemu z odpowiedniemu pouczeniem (art. 66 § 2 k.p.a.).
Uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie jest wystarczającą podstawą do orzekania w drodze decyzji administracyjnej o likwidacji obiektów lub działalności, która - prowadzona dotychczas zgodnie z prawem - może być uznana za sprzeczną z ustaleniami nowego planu.
Z brzmienia art. 169 par. 2 Kpa wynika, że sprzeczności, które pozwalałyby organowi podatkowemu na nieuznanie ksiąg podatkowych przez podatnika za dowód w postępowaniu podatkowym dotyczyć muszą składników faktycznie prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej a nie kalkulacji, które organy podatkowe uznają za podstawę ustalenia obrotu lub dochodu.
1. Przepis art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. nr 3 poz. 6 ze zm./ uprawnia jedynie właściwe organy do ustalania w drodze decyzji rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza i nie może być podstawą nałożenia obowiązków stosowania urządzeń ochronnych o określonej skuteczności. 2. Przepis par. 3
Wśród aktów prawnych wymienionych w art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie ma wymienionego rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 września 1934 r. - Prawo o postępowaniu wywłaszczeniowym /Dz.U. nr 86 poz. 776 ze zm./. Przepisu tego nie można interpretować w sposób rozszerzający.
1. W sprawach należących do sfery uznania administracyjnego, zwłaszcza gdy występować może kolizja interesów, sądowa kontrola legalności uchwał organów samorządu adwokackiego, będących uznaniowymi decyzjami administracyjnymi, musi być ukierunkowana przede wszystkim na badanie, czy przy wydawaniu zaskarżonej uchwały-decyzji spełniona została zawarta w art. 7 Kpa powinność uwzględnienia słusznego interesu
Organ administracji nie ma uprawnień do wszczynania i prowadzenia postępowania odwoławczego z urzędu /art. 127 - art. 140 Kpa/.
Złożenie wniosku, do organu naczelnego, który wydał decyzję, o ponowne rozpatrzenie sprawy w ustawowym terminie 14 dni od daty otrzymania decyzji, określonym w art. 129 par. 2 Kpa, powoduje że postępowanie administracyjne nie zostało ostatecznie zakończone. Odpowiada to sytuacji niewyczerpania toku instancji w tym postępowaniu. Zostanie on wyczerpany dopiero po wydaniu przez organ naczelny decyzji
1. Potwierdzenie sprzedaż nieruchomości w drodze bezprzetargowej z przyczyn określonych w pkt 24 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r., nr 30, poz. 127 ze zm.) może był dokonać w zaświadczeniu wydanym przez właściwy w świetle przepisów tej ustawy organ 2. Sąd rejonowy w postępowaniu o założenie księgi wieczystej i wpis prawa własności
Rejonowa Komenda Państwowej Straży Pożarnej włada przedmiotową nieruchomością w oparciu o tytuł prawny w postaci decyzji o przekazaniu nieruchomości w zarząd na czas nieokreślony. Już ta okoliczność powoduje, że w tym stanie prawnym nieruchomość ta nie może być przedmiotem zwrotu w trybie art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30
Uchybienie terminom z art. 9 ust. 1 i z art. 48 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz 50 ze zm./ wywołuje skutki w sferze prawa materialnego, w związku z czym terminy te nie ulegają przywróceniu w trybie art. 58 i 59 Kpa.
1. Tryb orzekania przewidziany w art. 160 Kpa nie może mieć zastosowania w odniesieniu do skutków rozstrzygnięcia nadzorczego wojewody, wydanego na zasadzie art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Spory o właściwość między organami samorządu terytorialnego a terenowymi organami administracji rządowej /art. 22 par. 2 Kpa/ mogą dotyczyć tylko
Po dniu 5 grudnia 1990 r. odrębna własność budynków i urządzeń znajdujących się na gruntach państwowych, przysługująca przedsiębiorstwu państwowemu, stoi na przeszkodzie skomunalizowaniu całego przedsiębiorstwa w trybie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./.
Skarga na pismo wyjaśniające nie mające charakteru decyzji administracyjnej jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu zgodnie z art. 204 par. 1 Kpa.
Następstwem rozwiązania umowy wieczystego użytkowania jest powstanie po stronie wieczystego użytkownika roszczenia o wynagrodzenie za budynki i urządzenia istniejące w dniu zwrotu użytkowanego terenu /art. 242 Kc/, a także o zwrot zrewaloryzowanej pierwszej opłaty rocznej i zwrot opłat rocznych za nie wykorzystany okres użytkowania wieczystego /par. 12 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16
1. Pojęcie strony, jakim posługuje się art. 28 Kpa, może być wyprowadzone tylko z przepisów prawa materialnego, czyli normy prawnej, która stanowi podstawę ustalenia uprawnienia lub obowiązku. 2. Bank Gospodarki Żywnościowej, będący wierzycielem Państwowego Gospodarstwa Rolnego w likwidacji nie jest stroną postępowania komunalizacyjnego dotyczącego mienia tego gospodarstwa.
1. Przepis art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie uzależnia oceny zbędności nieruchomości od przyczyn niewykorzystania nieruchomości zgodnie z celem nabycia. Nie ma również znaczenia dla oceny zbędności spornej nieruchomości jej przydatność do realizacji zadań gminy. 2. Wejście w życie ustawy z
Grunty należące do Państwowego Funduszu Ziemi, przekazane przed 1990 r. w użytkowanie Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej są wyłączone spod komunalizacji z mocy prawa /art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych - Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./.
