Art. 170 Kpa jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 128 Kpa. Odwołanie w postępowaniu podatkowym nie może być prostym wyrazem niezadowolenia z decyzji, ale musi zawierać zarzuty stawiane decyzji urzędu skarbowego, określać zakres i rodzaj zmian, które powinny być wprowadzone do tej decyzji oraz uzasadniać zarzuty i żądania przez powołanie dowodów. Nie jest przy tym konieczne, ażeby dowody były
Sytuacja, o której mowa w art. 145 par. 1 pkt 1 Kpa nie zachodzi wówczas, gdy fałszywy dowód uznano za okoliczność istotną dla sprawy na podstawie wadliwej interpretacji przepisów prawa materialnego.
Rozpatrując zażalenie na postanowienie o zawieszeniu postępowania, organ administracji nie może wyjąć poza przedmiot zaskarżenia i orzec o zakończeniu postępowania przez jego umorzenie na zasadzie art. 105 Kpa.
W świetle art. 28 Kpa stroną postępowania administracyjnego o podział nieruchomości będącej własnością osoby fizycznej lub prawnej, wszczętego na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 późn. zm./, jest także gmina, na której obszarze położona jest nieruchomość objęta podziałem, jeżeli w wyniku podziału
1. Do czasu rozstrzygnięcia sądowego w sprawie o podział majątku dorobkowego byłych małżonków, organ do spraw ewidencji ludności nie dysponuje dostatecznym materiałem do oceny spornej kwestii uprawnień do lokalu. 2. Szerokie ujęcie przesłanki zawieszenia postępowania, określonej w art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa wiąże rozstrzygnięciem zagadnienia wstępnego nie tylko wydanie decyzji jak art. 177 par. 1 pkt
1. Dopuszczalne jest uznanie faktów wynikających z dokumentacji organu celnego za znane temu organowi z urzędu /art. 77 par. 4 Kpa/. 2. Wykonanie przez organ celny obowiązku, o którym mowa w art. 77 par. 4 in fine Kpa, powinno nastąpić w takim terminie, aby strona przed wydaniem decyzji przez organ mogła - w ramach przysługującego jej uprawnienia do wypowiedzenia się o zebranych dowodach i materiałach
Obowiązujące prawo nie przewiduje możliwości zwolnienia - z powodu przekonań religijnych - poborowych będących wyznawcami Świadków Jehowy od odbycia służby zastępczej.
1. Jeżeli organ nadzoru nad działalnością komunalną zaskarżył w trybie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ tylko jeden paragraf uchwały, to sąd nie był zobowiązany obejmować kontrolą i stanowiącym jej następstwo orzeczeniem pozostałych postanowień uchwały. 2. Dopuszczalne jest objęcie kontrolą sądową także nie zaskarżonych części uchwały
Organy administracji nie mają uprawnień do oceny zatrudnienia w aparacie bezpieczeństwa publicznego.
Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości podział nieruchomości może nastąpić, jeżeli jest zgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Ma on więc charakter uznaniowy i organy we własnym zakresie obowiązane są ustalić, czy istnieje możliwość podziału nieruchomości mimo nawet występującej zgodności z miejscowym
Przewidziany w art. 199 par. 1 Kpa 30-dniowy termin wniesienia skargi nie dotyczy skarg na uchwały organów gminy wnoszonych w trybie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./; skargi takie można wnosić w każdym czasie, przy czym - jeżeli minie rok od podjęcia zaskarżonej uchwały - wcześniejsze uprawnienie sądu do stwierdzenia nieważności uchwały
Jeżeli w decyzji wydanej na podstawie art. 36 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ o wstrzymaniu robót budowlanych organ określi, jakie czynności należy wykonać w celu uzyskania decyzji zezwalającej na kontynuowanie robót, to możliwe jest wydanie tylko dwóch rodzajów decyzji: - decyzji zezwalającej na wznowienie robót albo - decyzji o rozbiórce, ale
Samowola połączona z łamaniem porządku prawnego nie może prowadzić do tego, że dokonujący samowoli znajdą się lepszej sytuacji prawnej niż ci, którzy drogą legalną dochodzą swoich praw.
Przepis art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie przewiduje zwrotu nieruchomości na rzecz byłego użytkownika wieczystego, gdyż przy wywłaszczaniu prawa użytkowania wieczystego, prawo to wygasa.
Art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ stanowi, że cenę gruntu, budynku i innych urządzeń oraz lokalu ustala się w wysokości nie niższej od określonej w art. 38 wyżej wymienionej ustawy. Żaden przeto organ nie może wprowadzać zmian, czy też ulg, które prowadziłyby do obniżenia ceny poniżej wartości lokalu
Organ administracji nie może rozstrzygnąć sprawy co do istoty w sytuacji, gdy w chwili podejmowania decyzji odpadły przesłanki faktyczne lub prawne, które uzasadniały wydanie nakazu, zakazu bądź rozstrzygnięcia innej treści.
1. Przepis art. 8 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych /Dz.U. nr 28 poz. 169 ze zm./ ma charakter materialnoprawny, toteż zgłoszone po tym terminie wnioski w przedmiotowych sprawach nie mogą być uwzględnione z powodu upływu terminu. 2. Przepis art. 5 pkt 10 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych
Przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym /Dz.U. nr 23 poz. 150/ i przepisy zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 11 października 1991 r. w sprawie kwalifikowania do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego oraz zasad korzystania ze świadczeń tych zakładów /M.P. nr 37 poz. 269/ nie przewidują rozstrzygania w drodze decyzji administracyjnej spraw
1. Przepisy ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/ regulują zasady powstania tylko prawa użytkowania wieczystego gruntu i prawa zarządu. Wobec tego na podstawie przepisu szczególnego, jakim jest art. 80 ust. 2 tej ustawy, w drodze decyzji administracyjnej może być oddany grunt tylko w użytkowanie wieczyste lub zarząd. W decyzji
1. Przepis art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego daje odpowiednie gwarancje procesowe dla strony a nie dla organów korzystających z prawa współkompetencji. Ich wzajemne nieporozumienia, czy różnice stanowisk są ich wewnętrzną sprawą i nie mogą być dochodzone w formie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Organ samorządu terytorialnego nie może być stroną w sprawie, skoro występował
Przewidziana w art. 107 par. 4 Kpa możliwość odstąpienia od uzasadnienia decyzji, jest prawem a nie obowiązkiem organu wydającego decyzję w I instancji. Stanowiona wyjątek od generalnej zasady obowiązkowego uzasadnienia decyzji /przewidzianego w art. 107 par. 1-3 Kpa/. Nie skorzystanie z tego wyjątku przez organ wydający decyzję nie może być uznane za naruszenie przepisów postępowania mające istotny
Gdyby nawet przyjąć, że odmowa przedstawienia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej kandydatury na stanowisko sędziego jest administracyjnym elementem sprawy powołania sędziego lub wręcz decyzją Krajowej Rady Sądownictwa jako organu administrującego sprawami kadrowymi w resorcie wymiaru sprawiedliwości, to z mocy art. 196 par. 4 pkt 3 Kpa zaskarżenie jej do sądu administracyjnego byłoby niedopuszczalne
1. Uzyskanie przez nauczyciela mianowania z mocy prawa oznacza, iż jego stosunek pracy po spełnieniu warunków przewidzianych w art. 10 ust. 2 pkt 7 zd. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz.U. nr 3, poz. 19 ze zm.) przekształca się w stosunek pracy z mianowania; szkoła ma obowiązek wydania nauczycielowi pisemnego potwierdzenia, że uzyskał on mianowanie z mocy prawa. 2. Stosunki
