Jeżeli od bezprawnego opuszczenia zakładu karnego upłynął okres 6 miesięcy, a faktycznego miejsca pobytu nadal nie można ustalić, wówczas istnieje podstawa wymeldowania przewidziana w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/.
Decydując o sprzedaży konkretnej nieruchomości rolnej, stanowiącej enklawę w pasie gruntów rolnych jednego rolnika, organy administracji państwowej winny w szczególności rozważyć wszelkie przesłanki zarówno subiektywne jak i obiektywne przemawiające za ustaleniem określonego jej nabywcy zwłaszcza w wypadku, gdy jednym z kandydatów jest rolnik, którego grunty graniczą bezpośrednio ze zbywaną działką
Stosownie do art. 407 Kpc w związku z art. 211 Kpa skargę o wznowienie postępowania sądowego wnosi się w terminie miesięcznym; termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia. Skargę o wznowienie postępowania skarżący wniósł po terminie do jej wniesienia.
Do czasu ustalenia zainteresowanej osoby kandydatem na nabywcę państwowej nieruchomości rolnej i ustalenia ceny jej sprzedaży w trybie ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /t.j. Dz.U. 1989 nr 58 poz. 348/ - nie może być mowy o zaliczeniu wartości mienia
Przebudowa lokalu prowadząca do istotnej zmiany w jego strukturze powierzchni oznacza brak możliwości "powrotu do poprzednio zajmowanego lokalu" w rozumieniu art. 48 ust. 3 zdanie 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ ze wszystkimi konsekwencjami jakie dla takiej sytuacji ustanawiają przepisy tej ustawy.
Istota podwyżek stawki bazowej sprowadza się do uwzględnienia w wysokości czynszu okoliczności podwyższającej standard mieszkania. Dotyczy to także instalacji centralnego ogrzewania, niezależnie od tego kto opłaca palacza i nabywa niezbędny opał.
1. Zastosowanie wymienionej w art. 207 par. 2 pkt 2 Kpa podstawy uchylenia przez Sąd zaskarżonej decyzji, wydanej w zwykłym trybie postępowania administracyjnego, może nastąpić, z uwagi na wyłącznie kasacyjne uprawnienia Sądu, tylko wówczas, gdy istnienie tej podstawy na etapie postępowania sądowego ze skargi na decyzję jest niewątpliwe i bezsporne. 2. Zawarte w art. 189 Kpa określenie "z tych samych
Tylko wybudowanie nowej ulicy wywołuje obowiązek udziału właścicieli nieruchomości przy niej położonych w kosztach budowy, w postaci tzw. opłat adiacenckich. Modernizacja ulicy - bez względu na zakres robót - nie stwarza takiego obowiązku /par. 1 ust. 2 pkt 3 i par. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1986 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania wysokości udziału w kosztach
Brak jest podstaw do przyjęcia, że Sąd Wojewódzki jest samodzielnym podmiotem własności gruntu państwowego, którym może jedynie zarządzać jako statio fisci w sposób określony w ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/.
Możliwość zbycia udziału we wspólnocie gruntowej lub leśnej zależy od łącznego spełnienia wszystkich przesłanek określonych w art. 27 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych /Dz.U. nr 28 poz. 169; zm. Dz.U. 1972 nr 49 poz. 317/.
1. Właściciel domu wielomieszkaniowego ma interes prawny (art. 189 k.p.c.) w żądaniu ustalenia nieważności umowy o opiekę nad najemcą lokalu mieszkalnego znajdującego się w tym domu, zawartej na podstawie art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. Prawo lokalowe (j.t. Dz.U. z 1983 r. nr 11, poz. 55). 2. Jeżeli umowę, o której mowa z punkcie 1, zawarł po dniu 17 czerwca 1984 r. najemca lokalu
Dopuszczalny jest wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnych /art. 156 par. 1 Kpa/, w stosunku do których nastąpiło wznowienie postępowania /art. 145 par. 1 Kpa/.
Po wszczęciu postępowania administracyjnego o ustalenie w drodze decyzji kandydata na nabywcę gruntu Państwowego Funduszu Ziemi, przeznaczenie nieruchomości do sprzedaży w drodze przetargu, o czym stanowi art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego
Świadectwo ukończenia podstawowego studium zawodowego o kierunku rolniczym, przewidzianego zarządzeniem Ministra Oświaty i Wychowania z dnia 31 maja 1974 r. w sprawie organizacji podstawowych studiów zawodowych (Dz.Urz. Ministerstwa Oświaty i Wychowania nr 6, poz. 35), nie jest dowodem stwierdzającym posiadanie kwalifikacji do prowadzenia gospodarstwa rolnego.
Nie jest obiektem budowlanym w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ urządzenie techniczne mieszczące się w jednym z pomieszczeń budynku mieszkalnego, zapewniające prawidłowe funkcjonowanie tego budynku i stanowiące razem z nim jedną całość techniczno-użytkową.
Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1986 r. w sprawie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian /Dz.U. nr 7 poz. 40/ nie przewidują możliwości zwalniania z opłat, a wymierzone należności mogą być umarzane w postępowaniu egzekucyjnym.
1. Decyzje określające wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego są decyzjami wydanymi na czas oznaczony, to jest na czas obowiązywania stawek /cennika/ oraz istniejącego w tym dniu uzbrojenia terenu w urządzenia komunalne. 2. Wydanie decyzji o nowej wysokości opłat nie wymaga zmiany decyzji o oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste.
1. Ze sformułowania przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /t.t. Dz.U. 1989 nr 58 poz. 348/, wynika w sposób nie mogący budzić wątpliwości, że nieruchomość Państwowego Funduszu Ziemi może być przedmiotem sprzedaży tylko wówczas gdy
Decyzja organu odwoławczego, która w trybie art. 138 par. 1 Kpa rozstrzyga o decyzji organu I instancji, nie będącej przedmiotem odwołania, jest wydana z rażącym naruszeniem prawa /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.
