1. Zarejestrowanie faktu zameldowania na podstawie potwierdzenia uprawnień do przebywania w lokalu przez jednego ze współwłaścicieli tego lokalu, przy znanym organowi meldunkowemu sprzeciwie drugiego współwłaściciela, jest niedopuszczalne przed rozstrzygnięciem zagadnienia wstępnego, czy sprzeciw tej jest prawnie skuteczny. 2. Zagadnienie to jest zagadnieniem wstępnym w rozumieniu art. 97 par. 1 pkt
Jeśli żądanie strony /art. 61 par. 1 Kpa/ nie dotyczy sprawy podlegającej rozstrzygnięciu co do istoty przez organ administracji, postępowanie administracyjne wszczęte takim żądaniem, jako bezprzedmiotowe, powinno ulec umorzeniu na podstawie art. 105 par. 1 Kpa, bez względu na przyczyny, z powodu których strona wystąpiła z odnośnym wnioskiem.
Dopuszczalne jest wzruszenie przez Naczelny Sąd Administracyjny decyzji administracyjnej z powodu wadliwości stwierdzeń zawartych w uzasadnieniu, mimo że jej sentencja jest zgodna z prawem.
1. Decyzja organu administracji o przekazaniu w zarząd, użytkowanie lub użytkowanie wieczyste gruntów państwowych w trybie art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ może być wydana bez zgody, a nawet wbrew wyraźnej woli dotychczasowego posiadacza. 2. Postępowanie toczące się w trybie art. 41 i art. 42 oraz art. 87
Nieruchomością nabytą od Państwa na cele mieszkalne /art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ jest zarówno działka budowlana oddana w wieczyste użytkowanie /art. 23 powyższej ustawy/, jak lokal w domu wielomieszkaniowym, sprzedany wraz z udziałem we współużytkowaniu wieczystym gruntu /art. 24 ust. 1 tej ustawy/.
Na pytanie: "czy w decyzji odmawiającej uwzględnienia wniosku osoby pozostawionej w lokalu przez najemcę o przydzielenie jej tego lokalu oraz zapowiadającej przekwaterowanie do lokalu zamiennego /art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ lub pomieszczenia zastępczego /art. 47 ust. 2 cyt. ustawy/ dopuszczalne jest odesłanie samego przydziału
Wejście w życie planu zagospodarowania przestrzennego terenu obejmującego działkę już zabudowaną i przeznaczenie tej działki na cele odmienne od wymienionych w art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ nie ogranicza własności osobistej właściciela i jego prawa do uzupełnienia zabudowy stosownie do swoich potrzeb.
Decyzja nakazująca usunięcie nieprawidłowości popełnionych przy realizacji pozwolenia budowlanego powinna być skierowana do aktualnego inwestora, zarówno gdy w toku budowy nastąpiła zmiana inwestora jak również wtedy gdy dotychczasowy inwestor kontynuuje budowę z naruszeniem ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./.
W myśl art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ właściciel lub zarządca budynku jest obowiązany tylko wskazać, czy osobie zgłaszającej pobyt stały lub czasowy trwający ponad dwa miesiące przysługuje uprawnienie do przebywania w lokalu, w którym ma nastąpić zameldowanie. Nie oznacza to, że jeżeli właściciel lub zarządca budynku
W sprawach, w których jedną z podstaw odmowy wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych jest wyczerpanie limitu punktów sprzedaży ustalonego dla danego terenu, do spełnienia warunku zakomunikowania stronie faktów znanych organowi z urzędu /art. 77 par. 4 Kpa/ konieczne jest zamieszczenia w aktach sprawy - przed wydaniem decyzji ostatecznej - danych dotyczących liczby takich punktów sprzedaży
Na podstawie ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ dopuszczalne jest sprzedanie każdego innego lokalu użytkowego w domu wielomieszkaniowym, z wyjątkiem jednak garażu.
Osobie uprawnionej do zajmowania pomieszczenia zastępczego można przydzielić na podstawie art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ mieszkanie o takiej samej kwalifikacji prawnej, odpowiadające wprawdzie określonym w art. 6 ust. 1 tej ustawy warunkom lokalu zamiennego, ale w stosunku do dotychczas zajmowanego pomieszczenia zastępczego. W takim
Okoliczności faktyczne uznać należy za nieznane w rozumieniu art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa również wtedy, gdy mimo sygnalizowania o nich przez stronę, nie zostały objęte postępowaniem wyjaśniającym.
Nie można skutecznie powoływać się na nieważność decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa z tego powodu, że zawarte w niej rozstrzygnięcie sprzeczne jest z ustaleniami innej decyzji administracyjnej.
Koncesję na prowadzenie sprzedaży broni może otrzymać tylko osoba, która spełnia warunki wymagane dla posiadania broni /art. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 - w związku z ustawą z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych - Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./, a prowadzona przez nią działalność gospodarcza nie będzie stanowiła
Budowa garaży przez osoby fizyczne nie wymaga wydania decyzji o lokalizacji inwestycji.
Działając na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ rada narodowa mogła dokonać wyłączeń ze sprzedaży lokali w domach wielomieszkaniowych wybudowanych po wojnie.
Przepis art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ nie może być stosowany do sytuacji określonej w art. 5 ustawy z dnia 17 lipca 1987 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 21 poz. 124/, który możliwości przekwaterowania nie przewiduje, natomiast nakazuje legalizację z uwzględnieniem norm.
Opłata z tytułu zarządu budynków równa się ich wartości ustalonej na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ i może być ustalona w formie opłat rocznych, których wysokość ustala się przez odpowiednie stosowanie przepisów art. 46 ust. 2 i 3 wspomnianej ustawy.
