Wyrok NSA z dnia 9 lutego 1990 r., sygn. II SA 1379/89

W sprawach, w których jedną z podstaw odmowy wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych jest wyczerpanie limitu punktów sprzedaży ustalonego dla danego terenu, do spełnienia warunku zakomunikowania stronie faktów znanych organowi z urzędu /art. 77 par. 4 Kpa/ konieczne jest zamieszczenia w aktach sprawy - przed wydaniem decyzji ostatecznej - danych dotyczących liczby takich punktów sprzedaży faktycznie funkcjonujących na danym terenie na podstawie nadal aktualnych zezwoleń.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Ewy K. na decyzję Ministra Rynku Wewnętrznego z dnia 31 lipca 1989 r. w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na sprzedaż i podawanie napojów o zawartości powyżej 18 procent alkoholu i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzje oraz poprzedzającą ja decyzje Dyrektora Wydziału Handlu i Usług Urzędu Wojewódzkiego w L., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra Rynku Wewnętrznego kwotę dwa tysiące złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego na rzecz skarżącej.