Przy opodatkowaniu dochodów ze źródeł nie ujawnionych, zeznanie podatkowe winno - przy uwzględnieniu art. 168 Kpa - zawierać także oświadczenie danej osoby co do wysokości poniesionych przez nią wydatków na określone cele i zgromadzonych zasobów finansowych.
Celem instytucji wstrzymania wykonania decyzji ostatecznej, od której wniesiono skargę do sądu administracyjnego jest zapobieżenie przymusowemu wyegzekwowaniu nałożonego nią obowiązku albo dobrowolnemu zrealizowaniu przyznanego uprawnienia administracyjnego. Natomiast decyzja "odmawiająca wznowienia postępowania administracyjnego" /art. 149 par. 3 Kpa/ nie podlega ani przymusowemu, ani dobrowolnemu
Nie można mówić o rażącym naruszeniu prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, gdy istnieją możliwości różnej interpretacji przepisów prawnych.
1. Nakaz przymusowej rozbiórki z przyczyn określonych w art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm../ powinien być stosowany tylko wówczas, gdy brak jest możliwości usunięcia określonych w tym przepisie zagrożeń lub pogorszeń na zasadzie art. 40 tej ustawy. 2. W wypadku samowoli budowlanej art. 37 ust. 1 pkt. 2 prawa budowlanego znajdzie
W świetle art. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122 ze zm./ za uczestników walk o utrwalenie władzy ludowej nie można uznać żołnierzy, którzy brali udział jedynie w działaniach o charakterze ochronno-propagandowym, a także żołnierzy - saperów, choćby przy rozminowywaniu kraju zostali ranni.
Złożenie przysięgi i posiadanie pseudonimu to niewątpliwie formalne znamiona udziału w zorganizowanej działalności konspiracyjnej, lecz nie stanowią warunku koniecznego dla uznania określonej osoby za uczestnika ruchu oporu /art. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów - Dz.U. nr 16 poz. 122 ze zm./.
1. Określone w przepisach ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ zobowiązania osób wyłączających grunty rolne z produkcji nie są powiązane z nabyciem własności czy prawa wieczystego użytkowania - z wyjątkiem potrąceń przewidzianych w art. 18 ust. 1 i 2 - lecz z zaniechaniem rolniczego ich użytkowania przez właściciela lub posiadacza /art. 4
W trybie art. 6 dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i o uregulowaniu innych spraw związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym /Dz.U. nr 18 poz. 107/ mogły być regulowane sprawy tylko tych osób, które objęły w posiadanie nieruchomość rolną przed wejściem w życie ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych
Jeżeli wydana na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ decyzja ostateczna o nakazaniu uiszczenia opłaty za występowanie odłogów w danym roku została uchylona przez Naczelny Sąd Administracyjny, to odpadła przesłanka do wymierzenia na podstawie art. 42 ust. 5 tej ustawy podwójnej opłaty za istnienie odłogów w roku następnym
Czy organ II instancji administracji państwowej po wydaniu decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa w wyniku wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego może wydać ponowną decyzję w tym trybie?
Zgodnie z przepisem par. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w wieczyste użytkowanie gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. nr 47 poz. 239; zm. Dz.U. 1986 nr 3 poz. 17/ organ administracji państwowej nie działa według uznania
Nowa decyzja administracyjna, wydana na skutek uchylenia lub zmiany - zgodnie z art. 154 par. 1 i par. 2 Kpa - decyzji ostatecznej, stanowi rozstrzygnięcie sprawy w I instancji, dlatego skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na taką decyzję jest niedopuszczalna /art. 198 Kpa/.
Ekwiwalent pieniężny, o jakim mowa w art. 60 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, przysługuje najemcy, który przekaże dotychczas zajmowany lokal do dyspozycji organu administracji w zamian za lokal mniejszy, niezależnie od tego, czy będzie to lokal wolny w sensie fizycznym, czy też lokal, który został przez innego najemcę również przekazany do
Ustawodawca dopuszcza stosowanie dwóch norm zaludnienia w stosunku do osób samotnych. W świetle par. 9 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe /Dz.U. nr 40 poz. 230/ osoba samotna ma uprawnienie do dodatkowej normy.
Organ właściwy w sprawie ustalenia wysokości czynszu najmu za mieszkanie zakładowe /art. 18 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, orzekając po dniu 1 stycznia 1988 r. na podstawie par. 8 ust. 6 lub par. 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe /Dz.U. nr 40 poz. 230 ze zm./, ocenia
Wynikający z przepisów dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/ obowiązek zwrotu przez przedsiębiorstwo górnicze kosztów zabezpieczenia nowo wznoszonych budynków przed szkodami górniczymi nie obejmuje budynków wznoszonych poza granicami terenu górniczego.
Zasada zawarta w art. 7 Kpa nakazuje organom administracji dokonywanie oceny przydzielonego pomieszczenia zastępczego - co do standardu lub stanu technicznego - z uwzględnieniem okoliczności związanych z osobą, której ma być ono przydzielone, jej stanu zdrowia lub stosunków rodzinnych.
1. Uchylenie w trybie odwoławczym decyzji ostatecznej stanowi naruszenie podstawowych i elementarnych zasad postępowania administracyjnego, co jest równoznaczne z rażącym naruszeniem przepisów prawa formalnego regulujących te zasady. 2. Brak jakiegokolwiek uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji administracyjnej stanowi, poza przypadkami określonymi w art. 107 par. 4 i par. 5 Kpa rażące naruszenie
Wiaty garażowe - z uwagi na konstrukcję i materiały z jakich je zbudowano - mogą być zakwalifikowane jako budynki tymczasowe.
1. Przez pojęcie "zakład pracy" należy rozumieć wyłącznie jednostkę gospodarki uspołecznionej w znaczeniu przepisów rozdziału 4: "Mieszkania zakładowe" ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165/. 2. Pracownikowi przechodzącemu do innego zakładu pracy, nie będącego jednostką gospodarki uspołecznionej, nie przysługuje prawo do lokalu zamiennego i jest on obowiązany
1. Przy wywłaszczeniu prawa użytkowania wieczystego prawo to wygasa. 2. Przywrócenie prawa użytkowania wieczystego, które wygasło w wyniku wywłaszczenia, nie jest możliwe w trybie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99 ze zm../.
