Rozstrzygnięcia w sprawach z zakresu działalności statutowej banków /prawa bankowego, bankowości/ nie zostały objęte art. 196 par. 2 Kpa, kontroli przez sąd administracyjny decyzji z tego zakresu również nie przewidują ustawy szczególne /art. 196 par. 3 Kpa/.
1. Wprawdzie art. 211 Kpa przewiduje odpowiednie stosowanie przez sąd administracyjny przepisów kodeksu postępowania cywilnego, jednak tylko w sprawach nie uregulowanych w dziale VI Kpa. Sprawę kosztów procesu reguluje natomiast wyczerpująco art. 208 Kpa, który nie dopuszcza zasądzenia zwrotu kosztów postępowania od skarżącego na rzecz organu administracji państwowej. Przepis ten zmienia zatem na korzyść
Decyzja Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w sprawie podziału na obwody łowieckie lub zmiany granic obwodów łowieckich, której podstawę stanowi art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim /Dz.U. 1973 nr 33 poz. 197/, nie jest decyzją w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Mimo bowiem użycia w tej ustawie pojęcia
Sprawy z zakresu ustawy dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. /Dz.U. nr 21 poz. 133/ nie zostały poddane kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego przez wymienienie ich w art. 196 par. 2 Kpa i nie zostały poddane tej kontroli również na mocy przepisu szczególnego, stosownie do art. 196 par. 3 Kpa.
1. W przypadkach gdy Minister Sprawiedliwości nie zamierza skorzystać z możliwości wystąpienia do Rady Państwa o powołanie asesora na stanowisko sędziego, taka okoliczność może uzasadniać rozwiązanie z asesorem stosunku pracy, biorąc pod uwagę cel i charakter pracy asesora sądowego. 2. W sytuacji, gdy zachodzi potrzeba rozwiązania stosunku pracy z asesorem, interes społeczny wymaga, aby dla osiągnięcia
1. Jeżeli z akt sprawy nie wynika, aby przyczyną wznowienia postępowania miała być działalność organu, który wydał decyzję - organem właściwym w sprawie wznowienia postępowania zakończonego ostateczna decyzją jest ten organ. 2. Decyzja organu wyższego stopnia powołująca jako podstawę prawną przepis art. 138 par. 2 Kpa oraz art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa, a więc dwa przepisy, które się wzajemnie wykluczają
Określone w art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/ prawomocne postanowienie sądu opiekuńczego upoważniające matkę małoletniego do dokonania zmiany nazwiska dziecka, wydane w postępowaniu nieprocesowym, w którym uczestniczył ojciec dziecka, zastępuje zgodę tego ojca wymaganą przez art. 5 ust. 2 tej ustawy, w związku z czym nie jest konieczne
Nowy wymiar podatku dot. okresu 1978-1980 dokonany w dniu 25.06.1981 w sprawach, w których podatek został już raz wymierzony przed dniem 1.09.1980 r. jest decyzją wydaną w tej samej sprawie, a jedynie w innej fazie postępowania. Skarga na taki wymiar, jako na decyzję wydaną w sprawie, w której postępowanie zostało wszczęte przed wejściem w życie przepisów o sądowej kontroli decyzji administracyjnych
Jeżeli w dniu wydania decyzji naczelnika gminy ustalającej kandydata na nabywcę państwowej nieruchomości rolnej, strona nie posiadała już tej nieruchomości rolnej, gdyż posiadanie to utraciła wcześniej, a wniesionej do sądu powszechnego sprawy o przywrócenie posiadania nie popierała, bowiem mimo wezwania sądu nie uiściła opłaty sądowej, to nie może powoływać się skutecznie na prawo pierwszeństwa do
Zgodnie z dyspozycją art. 49 ust. 3 Prawa lokalowego /ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Dz.U. nr 14 poz. 84/ właściwy organ administracji państwowej winien odmówić zgody na zamianę mieszkań zarówno wtedy, gdy wskutek zamiany doszłoby do naruszenia obowiązujących przepisów, jak i wówczas, gdy spowodowałoby to istotne pogorszenie warunków mieszkalnych osób zajmujących część lokalu nie objętą zamianą
1. Znajdujące się w lokalu mieszkalnym pomieszczenie bez okna nie może być zaliczone do powierzchni mieszkalnej, o jakiej mowa w przepisach ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, ponieważ nie spełnia - w świetle przepisów rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 13 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim
Nieruchomość położona poza obszarem i granicami Rzeczypospolitej Polskiej sprzed 1939 r. nie może być uznana za mienie pozostawione na terenach, które w związku z wojną 1939 r. nie wchodzą obecnie w skład obszarów PRL, wobec czego brak jest podstaw do przyznania ekwiwalentu przewidzianego w par. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 maja 1970 r. w sprawie zaliczania wartości mienia nieruchomego
Prawo współwłasności lub własności domu jednorodzinnego, albo lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nie jest równoznaczne z zajmowaniem takiego domu lub lokalu. Pojęcie zajmowania lokalu, użyte w art. 21 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, jest pewnym stanem faktycznym, który wprawdzie z zasady pokrywa się ze stanem prawnym /własność, najem/, lecz
Dzierżawca nie prowadzący racjonalnej gospodarki nie może korzystać z pierwszeństwa nabycia dzierżawionej nieruchomości z Państwowego Funduszu Ziemi, przewidzianego par. 12 ust. 2 pkt 1 zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i tryby sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/.
1. Punkt skupu /zlewnia/ mleka służy przetwórstwu mleka, a nie bezpośrednio jego produkcji, wobec czego grunt dotychczas użytkowany rolniczo, przeznaczony na budowę takiej zlewni traci charakter gruntu rolnego. 2. Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 27 poz. 249 ze zm./ zmiana przeznaczenia gruntów
Zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ lokal mieszkalny, stanowiący odrębną nieruchomość tylko wówczas wyłączony jest spod szczególnego trybu najmu, gdy zamieszkuje w nim właściciel, jego dzieci lub rodzice.
Decyzja zmieniająca w trybie art. 154 par. 1 Kpa decyzję ostateczną, jest decyzją wydaną w I instancji i jako taka nie może być zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Organem odwoławczym, jeżeli decyzję wydał wojewoda zmieniając swoją poprzednią decyzję, jest właściwy rzeczowo minister.
Brak możliwości kompleksowego rozwiązania spraw gospodarki ściekowej nie zwalnia zakładu od obowiązku prowadzenia właściwej eksploatacji posiadanych urządzeń.
1. Uproszczone plany zagospodarowania przestrzennego gmin nie odpowiadają przepisom ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1975 nr 11 poz. 67 ze zm./, a zatem nie mogą być podstawą zarządzeń o przejęciu na własność Państwa terenów budowlanych wyznaczonych w takich planach. 2. Zgodnie z par. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 stycznia 1970 r. w sprawie zasad przejmowania
1. Artykuł 10 ust. 2 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10. poz. 64 ze zm./, nakładający na ubiegającego się o wywłaszczenie obowiązek dostarczenia właścicielowi nieruchomości zamiennej, ma charakter obligatoryjny we wszystkich wypadkach, gdy istnieje możliwość dostarczenia takiej nieruchomości. 2. Jeżeli plan zagospodarowania
1. Stroną w postępowaniu administracyjnym jest każdy, kto żądając czynności organu ze względu na swój interes prawny polegający na ochronie zajmowanego mieszkania przed uciążliwościami i zagrożeniami spowodowanymi lokalizacją garażu. 2. Ograniczenie pojęcia "interesu prawnego" tylko do interesu chronionego przez normy prawa materialnego - nie znajduje oparcia w doktrynie prawa administracyjnego.
Odmowa właściciela /administratora/ domu wyrażenia zgody na zameldowanie osoby trzeciej nie ma znaczenia prawnego, jeżeli z okoliczności sprawy wynika bezspornie, że ta osoba trzecia faktycznie zamieszkuje we wskazanym lokalu lub zamieszkiwała w nim w dacie wydania decyzji przez organ administracji na podstawie par. 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 września 1974 r. w sprawie wykonywania
1. Przekazanie przez organ administracji rolnikowi w nieodpłatne użytkowanie gruntu PFZ oznacza zawarcie umowy określonej w art. 708 Kc, do której mają zastosowanie przepisy o dzierżawie. 2. Brak formy pisemnej umowy o przekazaniu nieruchomości w użytkowanie nie czyni tej umowy nieważną /art. 73 par. 1 Kc/, a okoliczność, że organ administracji zaniedbał sporządzenia umowy, nie może szkodzić prawom
1. Skarga przedsiębiorstwa państwowego podlega odrzuceniu na zasadzie art. 204 par. 1 w związku z art. 197 pkt 1 Kpa, jeżeli przedsiębiorstwo nie było stroną w postępowaniu administracyjnym i nie zaskarża konkretnej decyzji dotyczącej jego interesu prawnego lub obowiązku, bądź decyzji wydanej na jego żądanie ze względu na interes prawny lub obowiązek /art. 28 Kpa/. 2. Naczelny Sąd Administracyjny nie
