W przypadku pracy wykonywanej na statku wiertniczym, nie można przyjąć jego eksploatacji w transporcie międzynarodowym w rozumieniu Konwencji Modelowej OECD, jeżeli jednostka ta nie jest przeznaczona do przewozu osób lub ładunków, a zatem nie spełnia warunków do zastosowania ulgi abolicyjnej przewidzianej dla marynarzy pracujących na statkach regularnie eksploatowanych w transporcie międzynarodowym
Zgodnie z art. 22 § 2a O.p. organ podatkowy, na wniosek podatnika, ogranicza pobór zaliczek na podatek, jeżeli podatnik uprawdopodobni, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu lub zysku przewidywanego na dany rok podatkowy. Przepis ten wskazuje zatem na przesłankę, spełnienie której powoduje, że
W sprawach dotyczących interpretacji indywidualnych organ podatkowy nie może wymagać od podatników klasyfikacji statystycznej usług według PKWiU jako warunku koniecznego do oceny stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna powinna koncentrować się na ocenie prawnych konsekwencji opisanych czynności, a nie na wymuszaniu spełnienia dodatkowych, nieprzewidzianych przez prawo warunków proceduralnych.
W postępowaniu dotyczącym ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, kluczowe jest, aby zarzuty skargi kasacyjnej odnosiły się do naruszenia właściwego przepisu, tj. art. 22 § 2a O.p., który określa, iż organ podatkowy ogranicza pobór zaliczek na podatek, gdy podatnik uprawdopodobni, że zaliczki byłyby niewspółmierne do podatku należnego od przewidywanego dochodu lub zysku
W ocenie działań podatnika, polegających na dokonywaniu czynności prawnych mających wpływ na obowiązki podatkowe, organy podatkowe i sądy muszą rozstrzygać, czy te czynności były pozorne lub dokonane przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej sprzecznej z celem i przedmiotem ustawy podatkowej, wykorzystując do tego odpowiednie regulacje prawne, w tym klauzulę przeciwko unikaniu opodatkowania
Zabezpieczenie majątku podatnika może być zastosowane przed wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, jeśli organ podatkowy uprawdopodobni istnienie obaw niewykonania zobowiązania, co jest działaniem zgodnym z art. 33 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej.
Zabezpieczenie zobowiązania podatkowego przez organ podatkowy jest prawidłowe, jeśli zostało uprawdopodobnione istnienie uzasadnionej obawy niewykonania przez podatnika zobowiązań podatkowych, nawet jeśli zabezpieczenie to zostało zastosowane w trakcie kontroli celno-skarbowej, przed wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego.
W procesie kontroli celno-skarbowej organ podatkowy może zastosować zabezpieczenie przed ostatecznym określeniem wysokości zobowiązania podatkowego, o ile istnieją przesłanki do zaistnienia uzasadnionej obawy niewykonania zobowiązania. Uprawdopodobnienie przez organ, iż podatnik może nie wywiązać się z obowiązku podatkowego, wystarcza do zastosowania zabezpieczenia, bez potrzeby definitywnego dowodzenia
Decyzja o zastosowaniu zabezpieczenia wykonania zobowiązania podatkowego przed ostatecznym określeniem jego wysokości w toku kontroli celno-skarbowej jest zgodna z prawem, jeśli organ podatkowy uprawdopodobni istnienie 'uzasadnionej obawy' niewykonania tego zobowiązania przez podatnika, co nie wymaga udowodnienia pewności niewykonania zobowiązania, lecz jedynie wskazania na wysokie ryzyko takiego niewykonania
Zastosowanie zabezpieczenia zobowiązania podatkowego przed ostatecznym określeniem jego wysokości jest zgodne z prawem, gdy organ podatkowy uprawdopodobni 'uzasadnioną obawę' niewykonania przez podatnika zobowiązania podatkowego, nawet jeśli decyzja zabezpieczająca zostanie doręczona podatnikowi równocześnie z upoważnieniem do przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej.
W sprawach dotyczących odliczenia podatku VAT na podstawie kwestionowanych faktur, organy podatkowe zobowiązane są do wnikliwego i kompletnego wyjaśnienia stanu faktycznego, w tym faktycznego przebiegu zdarzeń gospodarczych dokumentowanych fakturami. Nieprawidłowe ustalenie stanu faktycznego oraz przedwczesne zakwestionowanie rzetelności faktur na podstawie niekompletnego materiału dowodowego nie może
W ramach kontroli celno-skarbowej organ podatkowy może stosować zabezpieczenie zobowiązań podatkowych przed wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, jeżeli istnieją przesłanki uprawdopodabniające ryzyko niewykonania przez podatnika zobowiązania podatkowego, nawet jeśli kontrola i decyzja o zabezpieczeniu mają miejsce jednocześnie.
Zabezpieczenie majątkowe stosowane przez organ podatkowy przed wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego jest dopuszczalne, gdy na podstawie całości materiału dowodowego można uprawdopodobnić istnienie wysokiego ryzyka niewykonania przez podatnika zobowiązań podatkowych.
Decyzja o zabezpieczeniu wykonania zobowiązania podatkowego może być wydana przed określeniem wysokości tego zobowiązania i równocześnie z wszczęciem postępowania kontrolnego, jeśli organ podatkowy uprawdopodobni istnienie wysokiego ryzyka niewywiązania się podatnika z przyszłego zobowiązania.
Powierzchnia budynku mieszkalnego, która jest wykorzystywana przez przedsiębiorców w sposób zbliżony do usług hotelarskich lub innego świadczenia usług o charakterze hotelowym, tak jak zakwaterowanie studentów w domach studenta na zasadach komercyjnych, powinna być opodatkowana według stawki podatku od nieruchomości przewidzianej dla budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności
W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązek wskazania klasyfikacji PKWiU usług spoczywa na organie podatkowym, gdy ustawa podatkowa opiera skutki opodatkowania na symbolach tej klasyfikacji, a wnioskodawca nie ograniczył pytania interpretacyjnego do kwestii klasyfikacyjnej.
W postępowaniu dotyczącym interpretacji indywidualnej organ podatkowy jest związany opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionym przez wnioskodawcę i tylko w takim zakresie interpretacja pełni funkcję ochronną. Organ interpretacyjny nie powinien kierować do wnioskodawcy pytań wykraczających poza zakres przedmiotowy wniosku, jaki został określony przez wnioskodawcę, ani też dążyć
W przypadku złożenia przez spółkę korekty deklaracji podatkowej, która ma wpływ na wysokość zobowiązań podatkowych, organy podatkowe oraz sądy są zobowiązane do dokładnego rozpatrzenia skutków tej korekty w kontekście odpowiedzialności członków zarządu spółki za zaległości podatkowe spółki.
Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ponosi solidarną odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki, jeżeli nie wykaże, że zgłoszono we właściwym czasie wniosek o ogłoszenie upadłości spółki lub wszczęto postępowanie układowe, a także jeśli nie wskazano mienia spółki, z którego egzekucja umożliwiłaby zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części. Odpowiedzialność
Moment początkowy oprocentowania nadpłaty podatku jest uzależniony od zaistnienia warunku nieprzyczynienia się organu podatkowego do powstania przesłanki uchylenia decyzji. Przyczynienie się należy rozumieć szeroko jako działanie lub zaniechanie wpływające na wynik postępowania podatkowego, które musi być przedmiotem oceny bez ograniczania się do samego faktu zaistnienia przedawnienia zobowiązania
W przypadku transakcji stanowiących element oszustwa podatkowego, takiego jak karuzela podatkowa, gdzie podatnik świadomie uczestniczy w łańcuchu transakcji wykorzystywanych do oszustwa w podatku VAT, działania takie nie mogą być traktowane jako wykonywane w ramach działalności gospodarczej, a co za tym idzie nie dają prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących te
W przypadku karuzeli podatkowej, działanie podatnika, które pod pozorem formalnego spełniania warunków przewidzianych przez przepisy prawa unijnego skutkowałoby uzyskaniem korzyści podatkowej sprzecznej z celem tych przepisów, nie może być uważane za nadużycie prawa w rozumieniu orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jeżeli działanie to ma charakter świadomego uczestnictwa w oszustwie
Nie można skutecznie zarzucić organowi podatkowemu naruszenia zasady udzielania informacji i zaufania do organów podatkowych na etapie udzielania ogólnych wyjaśnień przed wszczęciem postępowania podatkowego, gdyż obowiązek ten dotyczy jedynie informacji i wyjaśnień udzielanych w trakcie i w kontekście prowadzonego postępowania podatkowego.
Wniosek o przywrócenie terminu na podstawie art. 162 § 1 O.p. wymaga uprawdopodobnienia braku winy w uchybieniu terminu, przy czym koncentracja argumentacji na kwestii doręczenia decyzji, której prawidłowość została wcześniej ostatecznie ustalona, nie może stanowić skutecznego argumentu do przywrócenia terminu.
