Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. I SA/Po 340/18
Pełnomocnictwo ogólne do prowadzenia wszystkich spraw podatkowych nie upoważnia do podpisywania deklaracji podatkowych. Deklaracja podpisana przez pełnomocnika ogólnego, który nie został upoważniony do podpisywania deklaracji, nie istnieje i nie może być podstawą egzekucji.
Organ podatkowy powinien doręczać pisma drogą elektroniczną, jeżeli strona spełni określony warunek oraz że jeśli strona zrezygnuje z tej formy doręczania pism, wówczas organ doręcza je w innej formie. Żaden z przepisów Ordynacji podatkowej nie określa skutków prawnych niedoręczenia pisma wybraną przez stronę drogą elektroniczną. Nie ma normy przewidującej bezskuteczność doręczenia decyzji w formie
Dla ustalenia, czy skutek decyzji w postaci określenia zobowiązania podatkowego nastąpił przed upływem terminu przedawnienia, istotna jest zatem data doręczenia decyzji, a nie data jej wydania.
Zwrot VAT jest zaliczany na poczet zaliczki na podatek dochodowy w dniu wpływu informacji do organu podatkowego.
Wykładnia językowa art. 80a § 1 i 2 o.p. w związku z art. 98 in fine k.c., uzupełniona wykładnią systemową wewnętrzną, nie pozwala na wyciągnięcie wniosku o dopuszczalności podpisania deklaracji podatkowej przez pełnomocnika legitymującego się pełnomocnictwem ogólnym. Pełnomocnik strony w postępowaniu podatkowym, chcąc podpisać za swojego mocodawcę deklarację, musi być do tego upoważniony pełnomocnictwem
Przesłanki z art. 239b § 2 O.p. nie można odczytywać w oderwaniu od treści normatywnej art. 239b § 1 O.p. W związku z tym, jeśli okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące (art. 239 § 1 pkt 4 O.p.), to uprawdopodobnienie przesłanki przewidzianej w art. 239b § 2 O.p. polega na wykazaniu, że zachodzą takie okoliczności faktyczne, które potwierdzają, że
Zwrot VAT jest zaliczany na poczet zaliczki na podatek dochodowy w dniu wpływu informacji do organu podatkowego.