Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Gd 509/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (spr.) Sędzia WSA Krzysztof Kaszubowski Asesor WSA Wojciech Wycichowski po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi W. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 18 kwietnia 2023 r. nr SKO Gd/4117/23 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku na rzecz skarżącej W. A. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Skarga W. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 18 kwietnia 2023 r., nr SKO Gd/4117/23, wniesiona została w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

W dniu 10 grudnia 2021 r. skarżąca złożyła w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w S. wniosek o przyznanie jej świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad ojcem – T. A., legitymującym się wydanym w dniu 8 września 2021 r. na stałe przez Wojewódzki Zespół Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie Pomorskim orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, ze wskazaniem o konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

Podczas przeprowadzonego w dniu 20 grudnia 2021 r. wywiadu środowiskowego ustalono, że 83 – letni ojciec skarżącej jest wdowcem a brat skarżącej nie deklaruje pomocy na rzecz ojca ze względu na trwający konflikt rodzinny. Ustalono przy tym, że ojciec skarżącej choruje na cukrzycę, stan po zawale serca, stan po zabiegu prostaty, nadciśnienie tętnicze, chorobę wieńcową, stan po złamaniu trzonu uda lewego i innych części kości udowej, ma niepełnosprawną prawą rękę. Ojciec skarżącej wymaga przyjmowania leków, w tym insuliny w zastrzykach, badania poziomu cukru i ciśnienia tętniczego, rehabilitacji i przestrzegania lekkostrawnej diety. Ma także problemy z samodzielnym poruszaniem się po mieszkaniu, korzysta z toalety przenośnej, w mieszkaniu porusza się o kulach, przy asekuracji córki, natomiast poza domem porusza się na wózku inwalidzkim. Ojciec skarżącej jest objęty rehabilitacją domową w ramach NFZ, wymaga kontroli w poradniach specjalistycznych. Wymaga także pomocy córki we wszystkich czynnościach samoobsługowych: pobudce, kąpieli i innych czynnościach higienicznych, ubieraniu, smarowaniu kremami, ułożeniu do snu, wymianie podkładów na łóżko, pomiarze poziomu cukru i podaniu insuliny. Samodzielnie spożywa przygotowane przez córkę posiłki. Córka zajmuje się także ogródkiem przydomowym, zakupami i wykonywaniem opłat związanych z mieszkaniem, praniem i sprzątaniem. Ojciec skarżącej mieszka sam. Skarżąca mieszka z córką w niewielkiej odległości od ojca. Podczas nieobecności w domu ojca utrzymuje z ojcem kontakt telefoniczny. Skarżąca ma 24 lata stażu pracy, przy czym od dwóch lat nie pracuje (wygaśnięcie umowy). We wrześniu 2021 r. otrzymała propozycję stażu, jednakże musiała odmówić z uwagi na konieczność opieki nad ojcem.