Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 grudnia 2023 r., sygn. I SA/Ol 415/23

Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski, sędzia WSA Andrzej Brzuzy, Protokolant specjalista Monika Rząp, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi R. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 września 2023 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.382.2023.1.RH w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych I. uchyla zaskarżoną interpretację; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz R. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

R. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. (dalej jako strona, Spółka, skarżąca) złożyła do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczył ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że wydatek w postaci opłaty legalizacyjnej (koszty opłaty legalizacyjnej) stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki oraz czy wydatek w postaci opłaty legalizacyjnej (koszty opłaty legalizacyjnej) powinien powiększać wartość początkową wytworzonego środka trwałego zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: "u.p.d.o.p.") i stać się kosztem podatkowym Spółki poprzez odpisy amortyzacyjne zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p. W opisie stanu faktycznego Spółka wskazała, że jest polskim rezydentem podatkowym (podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych), nie jest spółką nieruchomościową, a przedmiotem jej działalności jest przede wszystkim produkcja spożywcza. W ramach prowadzonej działalności strona dokonała zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w skład której wchodziła m.in. nieruchomość wraz ze znajdującymi się na niej budynkami. Strona nie otrzymała dokumentacji budowy jednego z budynków. Ponieważ poprzedni właściciel dokonał samowoli budowlanej, oraz z uwagi na brak dokumentacji budowy tego budynku, Spółka dokonała oceny gospodarczej, ekonomicznej oraz racjonalnej istniejących możliwości. Spółka rozważała zarówno opcję rozbiórki budynku jak i opcję uiszczenia opłaty legalizacyjnej. W wyniku dokonanej analizy Spółka doszła do wniosku, że działaniem racjonalnym i bardziej opłacalnym z ekonomicznego punktu widzenia jest złożenie podania - wniosku o legalizację budynku. Skutkiem wniesionego podania, było przeprowadzenie kontroli budowlanej na terenie nieruchomości, która odbyła się 25 sierpnia 2022 r. Podczas kontroli stwierdzono, że na przedmiotowej działce znajduje się budynek, co do którego nie zostało przedłożone pozwolenie na budowę, wobec tego inwestycję potraktowano jako samowolę budowalną wybudowaną bez pozwolenia na budowę. Rezultatem rozpoczęcia przez Spółkę postępowania legalizacyjnego, było wydanie w dniu 26 października 2022 r. przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Miasta W. postanowienia o ustaleniu opłaty legalizacyjnej. Organ ustalił opłatę legalizacyjną w wysokości 625 000,00 zł (sześćset dwadzieścia pięć tysięcy złotych) dla samowolnie wybudowanego budynku magazynowego. Wymierzoną opłatę legalizacyjną strona zapłaciła na wyznaczony przez organ numer rachunku bankowego.