Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 12 grudnia 2023 r., sygn. II SA/Gl 1343/23

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Nowak, Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi R. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 5 czerwca 2023 r. nr SKO.PSŚ/41.5/404/2023/3702 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie świadczenia wychowawczego oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach (dalej: "Kolegium") decyzją z dnia 04.08.2021 r., nr SKO.PSŚ/41.5/1990/2021/9724/PM, utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta R. z dnia 08.06.2021 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania R.C. (dalej: "skarżący") prawa do świadczenia wychowawczego na dziecko M.C. (ur. [...]r.), w wysokości powyżej 250 zł.

Prawomocnym postanowieniem z dnia 18 października 2021 r. sygn. akt II SA/Gl 1222/21 odrzucona została skarga skarżącego, złożona po terminie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

Wnioskiem z dnia 5 lutego 2023 r. skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika, domagał się stwierdzenia nieważności powyższej decyzji Kolegium z dnia 08.06.2021 r., powołując się na przesłankę rażącego naruszenie prawa, określoną w art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego. Zarzucił rozstrzygnięciu rażące naruszenie art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, poprzez jego błędną wykładnię i przyjęcie, że w sytuacji funkcjonowania w obrocie prawnym orzeczenia sądu, na mocy którego dziecko pozostaje pod opieką naprzemienną obydwojga rodziców, organ administracji nie jest uprawniony do weryfikowania, czy faktycznie taka opieka jest sprawowana, podczas gdy względy celowościowe wskazują na każdorazową potrzebę ustalania, w jaki sposób jest wykonywana piecza nad dzieckiem, oraz rażące naruszenie art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 Kodeksu postępowania administracyjnego, polegające na niezebraniu całego materiału dowodowego i niepodjęciu wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, w zakresie sytuacji małoletniej córki skarżącego i rzeczywistego sposobu sprawowania nad nią pieczy. Pogląd, iż organ jest kategorycznie związany obowiązującym orzeczeniem sądowym dotyczącym pieczy naprzemiennej jest zdaniem skarżącego sprzeczny z art. 15 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, który pozwala na przeprowadzenie wywiadu środowiskowego w przypadku, gdy zaistnieją wątpliwości, np. co do sprawowania opieki nad dzieckiem, jak i z art. 71 ust. 1 zd. 1 Konstytucji RP oraz z art. 72 ust. 1 Konstytucji RP. W niniejszej sprawie istotne znaczenie ma również art. 4 ust. 2 pkt. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, zgodnie z którym świadczenie wychowawcze przysługuje matce albo ojcu, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na utrzymaniu matki albo ojca. Przepis ten należy intepretować w ten sposób, iż istotne znaczenie ma konieczność każdorazowego ustalenia przez organ, z kim dziecko wspólnie zamieszkuje i na czyim utrzymaniu pozostaje (stosowanie do art. 22 ustawy). W tym zakresie organy obu instancji nie przeprowadziły jakiegokolwiek postępowania dowodowego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00