Postanowienie WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 14 listopada 2023 r., sygn. I SA/Go 348/23
Wstrzymanie wykonania aktu
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Damian Bronowicki po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2023 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji Zarządu Województwa z dnia [...] r. nr [...] w sprawie ze skargi Zakładu [...] Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na decyzję Zarządu Województwa z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwrotu dofinansowania postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
Pismem z dnia [...] września 2023 r. Zakład [...] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: "Skarżąca", "Spółka") wniosła skargę na decyzję Zarządu Województwa (dalej jako: "organ") z dnia [...] sierpnia 2023 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu dofinansowania. W skardze tej Spółka zawarła wniosek o wstrzymanie zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu wniosku Skarżąca wskazała, że jest spółką komunalną, realizującą zadania własne gminy w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Z uwagi na obecną sytuację finansową, wynikającą między innymi z niedoszacowania taryfy, wzrostu cen energii elektrycznej oraz stóp procentowych, co doprowadziło do radykalnego wzrostu części odsetkowych zaciągniętych przez Spółkę kredytów – Spółka w ostatnich latach obrotowych odnotowała stratę. Skarżąca podkreśliła, że jeżeli Sąd utrzyma w mocy zaskarżoną decyzję, Spółka będzie zmuszona do poszukiwania środków niezbędnych do jej wykonania. Jednocześnie – z uwagi na trudną sytuację finansową Spółki – uzyskanie kredytu pozwalającego na zapłatę nałożonej korekty może być dla Spółki bardzo trudne. Jeżeli jednak decyzja zostałaby wykonana przez organ już na etapie postępowania sądowoadministracyjnego, a w efekcie rozpoznania skargi przez Sąd nie ostałaby się, Spółka musiałaby najpierw wydatkować objętą decyzją kwotę a następnie dochodzić jej zwrotu. Taka sytuacja w ocenie Skarżącej byłaby niezasadna i generowałaby dla Spółki dodatkowe koszty, w szczególności związane z koniecznością zaciągnięcia i obsługi kredytu w celu zapłaty nałożonej korekty. Końcowo zaś, prowadziłoby to do konieczności dochodzenia od Zarządu Województwa roszczeń opartych na art. 417 Kodeksu cywilnego.