Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 14 listopada 2023 r., sygn. I SA/Bd 452/23

Administracyjne postępowanie; Środki unijne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Leszek Kleczkowski (spr.) Sędziowie sędzia WSA Tomasz Wójcik asesor WSA Joanna Ziołek Protokolant starszy sekretarz sądowy Natalia Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2023 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Toruniu z dnia 16 czerwca 2023 r. nr 9002-2023-000434 w przedmiocie uchylenia decyzji o przyznaniu płatności po wznowieniu postępowania oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w A. K., po wznowieniu postępowania z urzędu na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., uchylił decyzję z dnia [...] r. w sprawie przyznania stronie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego za 2020 r. oraz odmówił przyznania wszystkich płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na 2020r.

Rozpatrując złożone odwołanie, decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR w T. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Organ odwoławczy wskazał, że organ I instancji w zaskarżonej decyzji nie przeprowadził oceny zaistnienia przesłanek do wznowienia postępowania w sprawie, które zostało zakończone ostateczną decyzją.

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, decyzją z dnia [...] r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w A. K. uchylił decyzję z dnia [...] r. w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego i odmówił przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego za 2020 r. Organ I instancji wskazał przede wszystkim, że wznowienie postępowania wynikało z pozyskania w trakcie postępowania w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na 2020 r. S. K. dokumentów i informacji, świadczących o powiązaniach A. K. z szeregiem innych podmiotów, w tym, oprócz członków swojej najbliższej rodziny, z osobami prawnymi, obsługiwanymi przez inne biura powiatowe ARiMR. Dokumentacja dotycząca takich powiązań strony nie była w posiadaniu organu w dniu wydania decyzji pierwotnej, a okoliczność tych powiązań również nie była znana organowi. Organ I instancji zauważył także, że w wyniku przeprowadzenia szeregu analiz w zakresie powiązań osobowych i kapitałowych stwierdzono istnienie obiektywnych i subiektywnych przesłanek do uznania, że gospodarstwo rolne A. K. znalazło się w łańcuchu wzajemnych powiązań osobowych, organizacyjnych, biznesowych i własnościowych, świadczących o stworzeniu sztucznych warunków w celu osiągnięcia korzyści wynikających z uregulowań przepisów prawnych Unii Europejskiej, które to działania traktowane są jako obejście prawa.