Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 12 października 2023 r., sygn. II SA/Sz 590/23

Służba więzienna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj, Asesor WSA Krzysztof Szydłowski Protokolant starszy inspektor sądowy Anita Jałoszyńska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 października 2023 r. sprawy ze skargi T. P. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w K. z dnia 19 kwietnia 2023 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Zakładu Karnego w [...] z dnia 2 lutego 2023 r., nr [...], II. zasądza od Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w K. na rzecz skarżącego T. P. kwotę 497 (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z 2 lutego 2023 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 218 ust. 1 pkt 1 i

ust. 2-4 oraz art. 96 ust. 2 pkt 6 ustawy z 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej

(Dz. U. z 2022 r., poz. 2470 ze zm.), Dyrektor Zakładu Karnego w C. (zwany dalej: "organem I instancji") zwolnił kapitana T. P. (zwany dalej: "stroną" lub "skarżącym") z dniem 15 marca 2023 r. ze służby w Służbie Więziennej w związku z nieobecnością w służbie spowodowaną chorobą, trwającej nieprzerwanie przez okres 12 miesięcy.

W uzasadnieniu wydanej decyzji organ wskazał, że w okresie od 6 maja 2021 r. do dnia wydania przedmiotowej decyzji strona była nieobecna w służbie z powodu choroby. Jak stwierdził organ I instancji, okres ponad 12-miesięcznej nieobecności

w służbie, obejmuje zarówno okresy poświadczone zwolnieniami lekarskimi, jak i okresy pozostawania poza służbą z powodu oczekiwania na rozstrzygnięcie Rejonowej Komisji Lekarskiej, nieusprawiedliwionej nieobecności oraz niedopuszczenia ww. do służby przez lekarza Medycyny Pracy.

Na potwierdzenie powyższego organ I instancji przytoczył w decyzji dowody

w postaci druków ZUS ZLA obejmujące okres od dnia zaprzestania służby z powodu choroby czyli od 6 maja 2021 r. do nieprzerwanego korzystania ze zwolnień lekarskich do dnia 8 marca 2022 r., co łącznie stanowiło o 307 dniach zwolnienia lekarskiego. Okres od 9 marca 2022 r. do dnia 24 kwietnia 2022 r. organ I instancji uznał za nieobecność nieusprawiedliwioną, albowiem organ nie otrzymał kolejnego zwolnienia lekarskiego strony po dniu 8 marca 2022 r., ani informacji o zamiarze powrotu do służby. Pismem z 8 kwietnia 2022 r., strona została wezwana przez organ do usprawiedliwienia nieobecności w terminie 5 dni od jego otrzymania. W dniu 25 kwietnia 2022 r. strona przesłała drogą mailową zaświadczenie z 1 kwietnia 2022 r. wystawione przez lekarza psychiatrę o zakończeniu leczenia z dniem 8 marca 2022 r. oraz deklaracją chęci powrotu do służby.