Wyrok WSA w Łodzi z dnia 25 października 2023 r., sygn. I SA/Łd 679/23

Podatek dochodowy od osób fizycznych; Interpretacje podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Kasprzak (spr.), Asesor WSA Grzegorz Potiopa, Protokolant Specjalista Agnieszka Kerszner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2023 r. sprawy ze skargi A. S. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 czerwca 2023 r. nr 0115-KDIPT1.4011.294.2023.1.AS w przedmiocie przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych 1. uchyla zaskarżoną interpretację; 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną interpretacją indywidualną z dnia 27 czerwca 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że stanowisko A. S. przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego – jest nieprawidłowe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z mężem G. S. 17 listopada 2020 r. nabyli ogół praw i obowiązków z zawartej wcześniej umowy rezerwacyjnej sprzedaży mieszkania. Zgodnie z tą umową zawartą 16 września 2019 r. w formie aktu notarialnego, deweloper zobowiązał się zawrzeć ze stroną kupującą umowę deweloperską, zgodnie z ustawą z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego i domu jednorodzinnego, na mocy której strona sprzedająca miała zobowiązać się ustanowić odrębne własności wskazanych w tej umowie lokali mieszkalnych i dokonać ich sprzedaży oraz sprzedaży miejsc parkingowych oraz komórek lokatorskich w stanie wolnym od wszelkich obciążeń i wad prawnych i fizycznych za wskazaną cenę, a strona kupująca miała zobowiązać się wskazane samodzielne lokale, miejsca garażowe oraz komórki lokatorskie za ustaloną cenę kupić. Strony wyżej opisanej umowy rezerwacyjnej z 16 września 2019 r. nadały jej charakter umowy przedwstępnej z tym skutkiem, że jej zawarcie zobowiązywało strony do zawarcia umowy deweloperskiej, nadto jak wyżej wskazano, strony zawarły tę umowę w formie aktu notarialnego. Deweloper nie wywiązał się z obowiązków umownych i nie przystąpił do zawarcia umowy deweloperskiej. Wnioskodawczyni wraz z mężem G. S. liczyli na zakup mieszkań, garaży i komórek lokatorskich, zgodnie z zawartą umową rezerwacyjną, po cenach w niej wskazanych, zatem liczyli na uzyskanie prawa własności nieruchomości w cenie wynikającej z zawartej umowy i w tym kierunku podejmowali kroki prawne. Do dewelopera przesłano wezwanie do dobrowolnego stawienia się w kancelarii notarialnej celem zawarcia umowy deweloperskiej dot. wskazanych lokali, które również pozostało bezskuteczne. Pozwem z 16 grudnia 2020 r., skierowanym przeciwko deweloperowi, Wnioskodawczyni wystąpiła wraz z G. S. z żądaniem nakazania przez Sąd, na podstawie art. 390 § 2 ustawy Kodeks cywilny w zw. z art. 64 k.c. oraz art. 1047 § 1 ustawy Kodeks postępowania cywilnego, złożenia przez pozwanego dewelopera oświadczenia woli o zawarciu z powodami G. S. oraz Wnioskodawczynią umowy deweloperskiej, zgodnie z ustawą z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, o wskazanej w żądaniu pozwu treści, w ramach której, deweloper miał zobowiązać się ustanowić odrębne własności wskazanych w tej umowie lokali mieszkalnych i dokonać ich sprzedaży oraz sprzedaży miejsc parkingowych i komórek lokatorskich po cenach ustalonych w zawartej z deweloperem umowie rezerwacyjnej sprzedaży mieszkania z 16 września 2019 r., która to umowa stanowiła podstawę żądania pozwu, gdyż jak wcześniej wskazano, strony nadały tej umowie charakter umowy przedwstępnej. W toku sprawy sądowej, deweloper wskazał, że nie jest w stanie wykonać zobowiązania wynikającego z zawartej umowy rezerwacyjnej, gdyż zawarł umowy deweloperskie dotyczące lokali, miejsc parkingowych i komórek lokatorskich objętych tą umową z innymi podmiotami. Z uwagi na zmianę cen nieruchomości wynikającą z uwarunkowań rynkowych, w tym wzrost cen za 1 metr kwadratowy lokali mieszkalnych w stanie deweloperskim w miejscowości, w której znajdowały się lokale objęte umową rezerwacyjną z 16 września 2019 r. oraz wzrost cen za miejsca postojowe i komórki lokatorskie, Wnioskodawczyni wraz z mężem nie byli w stanie nabyć innego lokalu o podobnych parametrach oraz innych miejsc postojowych i komórek lokatorskich po cenach wskazanych w zawartej z deweloperem umowie rezerwacyjnej z 16 września 2019 r. W zaistniałej sytuacji, deweloper zaproponował Wnioskodawczyni i G. S. zapłatę określonej kwoty odszkodowania jako rekompensaty za to, że nie nabędą Oni prawa własności lokali opisanych w umowie rezerwacyjnej po ustalonych tam cenach. Wnioskodawczyni wskazuje, że w ramach toczącego się postępowania sądowego uzyskała Ona wraz z mężem odszkodowanie w wyniku niewykonania przez dewelopera zobowiązania w postaci zawarcia umowy deweloperskiej. Na podstawie postanowień umowy rezerwacyjnej, której strony nadały charakter umowy przedwstępnej o treści wyżej opisanej, deweloper zobowiązał się zawrzeć ze stroną kupującą umowę deweloperską, zgodnie z ustawą z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego i domu jednorodzinnego, na mocy której strona sprzedająca miała zobowiązać się ustanowić odrębne własności wskazanych w tej umowie lokali mieszkalnych i dokonać ich sprzedaży oraz sprzedaży miejsc parkingowych oraz komórek lokatorskich w stanie wolnym od wszelkich obciążeń i wad prawnych i fizycznych za wskazaną cenę, a Wnioskodawczyni wraz z mężem mieli nabyć te lokale po zawarciu umowy deweloperskiej oraz kolejnej umowy sprzedaży wyodrębnionych lokali za określoną cenę. W wyniku zaś działania dewelopera, Wnioskodawczyni na zawsze utraciła możliwość realizacji roszczenia wynikającego z zawartej umowy rezerwacyjnej. Ugodzona w ramach postępowania przed Sądem Okręgowym w Łodzi kwota stanowi odszkodowanie wyrównujące Wnioskodawczyni i Jej mężowi szkodę rzeczywiście poniesioną przez Nią oraz jej męża w postaci utraty wchodzącego w skład ich majątku roszczenia (ekspektatywy) nabycia odrębnych praw do lokali. Wyżej opisana ugoda została zawarta 24 czerwca 2021 r. na posiedzeniu przygotowawczym przed Sądem Okręgowym w Łodzi. Powodowie G. S. oraz Wnioskodawczyni zrzekli się przysługującego Im względem dewelopera roszczenia o zawarcie umów deweloperskich, które to roszczenie wynikało z umowy rezerwacyjnej sprzedaży mieszkania zawartej 16 września 2019 r., a deweloper miał zapłacić na rzecz powodów, w tym tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, określoną kwotę pieniężną. Ugoda została wykonana przez dewelopera, powodowie G. S. i Wnioskodawczyni otrzymali od dewelopera kwotę wskazaną w ugodzie sądowej, stanowiącą dla nich odszkodowanie za niewykonanie przez dewelopera umowy rezerwacyjnej. Strony zgodnie postanowiły, iż zawarta ugoda kończy spór pomiędzy stronami i wyczerpuje wszelkie roszczenia powodów G. S. oraz Wnioskodawczyni względem pozwanego dewelopera, wynikające z umowy rezerwacyjnej sprzedaży mieszkania zawartej 16 września 2019 r., w szczególności objęte toczącym się postępowaniem sądowym. Wnioskodawczyni ma nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mąż wnioskodawczyni prowadzi działalność w formie spółki komandytowej i wybrał opodatkowanie w formie podatku linowego. Na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego mąż Wnioskodawczyni nie prowadził działalności gospodarczej, pozostaje wspólnikiem spółki komandytowej i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz jest prezesem zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Przedmiotem działalności tych spółek jest handel meblami i artykułami wyposażenia wnętrz. Wnioskodawczyni wraz z mężem (G. S.) zamierzała wykorzystywać lokale opisane w umowie rezerwacyjnej z 16 września 2019 r. na cele prywatne, nie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą męża, w szczególności nie zamierzała wynajmować tych lokali.