Wyrok WSA w Krakowie z dnia 17 października 2023 r., sygn. III SA/Kr 303/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Michna Sędziowie Sędzia WSA Jakub Makuch Asesor WSA Marta Kisielowska (spr.) Protokolant starszy referent Monika Kostecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2023 r. sprawy ze skargi E. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 4 stycznia 2023 r., numer SKO.ŚR/4111/1434/2022 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 4 stycznia 2023 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie utrzymało w mocy decyzję Burmistrza M. orzekającą o odmowie przyznania E. Z. (dalej: "skarżąca") prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad ojcem Z. I. legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Podstawę prawną decyzji stanowił art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tj. Dz. U. z 2022 r., poz. 615, dalej: "u.ś.r.") oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2022 r., poz. 2000, dalej: "k.p.a.").

Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Wnioskiem z dnia 24 października 2022 r. skarżąca zwróciła się do Ośrodka Pomocy Społecznej w M. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad ojcem. Z orzeczenia z dnia 27 września 2022 r. wynika, że ojciec skarżącej posiada znaczny stopień niepełnosprawności, który istnieje od 8 sierpnia 2022 r., a przyczyną niepełnosprawności są choroby układu oddechowego i krążenia (07-S), choroby układu pokarmowego (08-T) oraz inne, w tym schorzenia metaboliczne, endokrynologiczne (10-I). Ojciec skarżącej wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Ojciec skarżącej jest wdowcem. Ze świadectwa pracy wystawionego przez B. S.C. T. S., L. S. wynika, że skarżąca była zatrudniona w wymiarze jednego etatu przez okres od 1 września 2016 r. do 21 marca 2022 r. a umowa o pracę została rozwiązana na podstawie porozumienia stron. Skarżąca wykorzystała urlop rodzicielski w wymiarze 32 tygodni, a następnie wychowawczy w okresie od 15 stycznia 2018 r. do 15 grudnia 2020 r.