Wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 września 2023 r., sygn. III SAB/Łd 113/23

Cudzoziemcy; Przewlekłość postępowania

Dnia 20 września 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Kowalska Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 września 2023 roku na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi P. P. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Łódzkiego w przedmiocie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy 1. stwierdza, że Wojewoda Łódzki dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania; 2. stwierdza, że przewlekle prowadzone postępowanie przez Wojewodę Łódzkiego nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala skargę w pozostałym zakresie; 4. zasądza od Wojewody Łódzkiego na rzecz P. P. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Łódzkiego w sprawie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy wniosła do sądu P. P. (dalej: strona, skarżąca, cudzoziemka, wnioskodawczyni), zarzucając organowi rażące naruszenie prawa, tj. art. 35 § 1 k.p.a. Skarżąca wniosła o orzeczenie o przewlekłym prowadzeniu postępowaniu przez organ, zobowiązanie organu do rozpoznania sprawy w terminie 30 dni od otrzymania przez organ wyroku sądu wraz z aktami sprawy, przyznanie od organu na rzecz skarżącej sumy pieniężnej w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a., a także zasądzenie od strony przeciwnej kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi skarżąca podniosła, m.in. że złożyła wniosek o udzielenie jej zezwolenia na pobyt czasowy 2 listopada 2022 r. Skarżąca oczekiwała na bezzwłoczne wezwanie celem uzupełnieni braków formalnych jej wniosku, ale do dnia napisania niniejszej skargi organ nie odezwał się do skarżącej. 5 czerwca 2023 r. skarżąca złożyła ponaglenie. Poinformowała również, iż z powodu obstrukcji organu poniosła szkody moralne, finansowe oraz zdrowotne. Organ wzbudził w niej poczucie tymczasowości, co przez wiele miesięcy będzie miało negatywne następstwa dla jej zdrowia. Skarżąca zaczęła obawiać się o swoją przyszłość, doświadczając lęku przed przyszłością. Zdaniem skarżącej, od chwili złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i uzyskania informacji o praktyce organu odnośnie procedowania spraw pobytowych cudzoziemców, jest ona narażona na permanentny stres z winy organu. Skarżącej w codziennym życiu w różnym nasileniu towarzyszą następujące objawy: drażliwość, huśtawka nastrojów, gniew, zwiększona nerwowość, zwiększone spożycie kofeiny i alkoholu, zaburzenia snu oraz nieradzenie sobie z obowiązkami (na wszystko brakuje jej czasu). Skarżąca coraz częściej zaczyna się zastanawiać, czy nie powinna skorzystać z pomocy lekarza, podejrzewając u siebie stan zbliżony do depresji. Ponadto organ utrudnił skarżącej korzystanie z prawa do poszanowania mienia.