Wyrok WSA w Kielcach z dnia 27 września 2023 r., sygn. II SAB/Ke 81/23
Inne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka, Sędzia WSA Krzysztof Armański (spr.), po rozpoznaniu w dniu 27 września 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. S. na bezczynność Dyrektora Miejskiego Zarządu Budynków w Kielcach w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Dyrektora Miejskiego Zarządu Budynków w Kielcach do rozpoznania wniosku A. S. z dnia 20 kwietnia 2023 r. o udostępnienie informacji publicznej – w terminie 14 dni od dnia doręczenia odpisu prawomocnego wyroku; II. stwierdza, że Dyrektor Miejskiego Zarządu Budynków w Kielcach dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. oddala skargę w pozostałej części.
Uzasadnienie
Skargą z 12 lipca 2023 r. (data wpływu do organu), skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, A. S. (zwana też dalej "skarżącą" bądź "stroną") zakwestionowała bezczynność Dyrektora Miejskiego Zarządu Budynków w Kielcach (dalej "MZB") w zakresie rozpatrzenia jej wniosku z 20 kwietnia 2023 r. – dotyczącego lokalu socjalnego przy ul. [...] – w którym domagała się udzielenia informacji publicznej w postaci dokumentów potwierdzających stan lokalu i wykonywane w nim remonty, szczegółowo wymienionych w treści wniosku. Mianowicie, pomimo wysłania – drogą pocztową – ww. pisma na adres MZB nie udostępniono żądanej informacji ani nie wydano decyzji odmownej zgodnie z art. 16 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (zwanej dalej "u.d.i.p.") – czym naruszono czternastodniowy termin zapisany w art. 13 ust. 1 tej ustawy. W uzasadnieniu skarżąca wskazała m.in., że na półpiętrze, gdzie znajduje się ww. lokal socjalny, nie ma kaloryfera – który zniknął w tajemniczych okolicznościach i od lat go tam nie ma. Oznacza to, że zimą ściana, na której znajduje się lokal socjalny, nie jest w ogóle ogrzewana – co powoduje jego wyziębienie, zwiększając zarazem koszty ogrzewania. Ponadto, nikt nie informował strony, że skoro choruje (astma, dychawica oskrzelowa, silna niewydolność serca, kołatanie serca, zadyszka po wejściu na I piętro), to ma prawo do lokalu o większym metrażu, co oznacza, że w wyniku braku informacji o przysługujących prawach przydzielony lokal ma zbyt niski metraż, nieadekwatny do istniejących chorób. Skarżąca powołała się na poprzednio obowiązujący art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, wskazując że "jako lokal socjalny należy rozumieć lokal nadający się do zamieszkania ze względu na wyposażenie stan i techniczny, którego powierzchnia pokoi przypadająca na członka gospodarstwa domowego (...) w wypadku jednoosobowego gospodarstwa domowego 10 m² , przy czym lokal ten może być o obniżonym standardzie". Skarżąca podała, że MZB jak dotąd wielokrotnie wprowadzał ją w błąd odnośnie stanu lokalu socjalnego, w związku z czym zasadne jest żądanie przekazania wskazanej w piśmie informacji.