Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 20 września 2023 r., sygn. II SA/Gd 272/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Diana Trzcińska Sędziowie: Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Asesor WSA Justyna Dudek-Sienkiewicz (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 20 września 2023 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 17 lutego 2023 r. nr SKO Gd/4707/22 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

L. K. (dalej: strona, skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku (dalej: organ odwoławczy, Kolegium) z dnia 17 lutego 2023 r. nr SKO Gd/4707/22, utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta Wejherowa z dnia 9 sierpnia 2022 r., którą odmówiono skarżącej przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym mężem, G. K.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 23 lutego 2022 r. L. K. zwróciła się do Prezydenta Miasta Wejherowa z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym mężem, G. K.

Decyzją z dnia 9 sierpnia 2022 r. organ I instancji odmówił skarżącej przyznania wnioskowanego świadczenia. Jako podstawę prawną wydania decyzji odmownej wskazano art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity Dz.U. z 2022 r., poz. 615 ze zm., dalej jako "ustawa" lub "u.ś.r."), który stanowi, że świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia. Organ I instancji stwierdził, że przepis ten ma zastosowanie w sprawie i uniemożliwia przyznanie skarżącej wnioskowanego świadczenia, bowiem z orzeczenia o stopniu niepełnosprawności wynika, że niepełnosprawność G. K. istnieje od 29 roku życia. Jako kolejną podstawę wydania decyzji odmownej wskazano na pozostawanie przez osobę wymagającą opieki w związku małżeńskim (art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy). Ponadto, zdaniem organu, z wywiadu środowiskowego wynika, że opieka sprawowana przez L. K. nad mężem nie jest na tyle absorbująca, aby uniemożliwiała podjęcie jakiejkolwiek aktywności zawodowej, co oznacza niespełnienie przesłanki z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. G. K. nie jest osobą całkowicie niesamodzielną, czy leżącą. Okoliczności wskazane w wywiadzie środowiskowym nie budzą wątpliwości co do tego, że może on pozostawać w domu bez asysty ze strony osoby trzeciej.