Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 31 sierpnia 2023 r., sygn. I SA/Wr 3/23

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Sędziowie: Sędzia WSA Piotr Kieres (sprawozdawca), Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz-Rajchman, Protokolant: Specjalista Anna Terlecka, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2023 r. sprawy ze skargi: P Sp. z o.o. w Z. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 października 2022 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.760.2022.1.IZ w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych: I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną w części, w której uznano stanowisko Strony skarżącej za nieprawidłowe; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz Strony skarżącej kwotę: 697,00 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi P. Sp. z o.o. (dalej jako Spółka, Wnioskodawca, Skarżąca) jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej jako DKIS, Organ interpretujący) z 28 października 2022 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.760.2022.1.IZ w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W złożonym wniosku Spółka wskazała, że w 2020 r. wystąpiła do Zarządu Specjalnej Strefy Ekonomicznej, z wnioskiem o wydanie decyzji o wsparciu, w którym przedstawiła przedmiot swojej działalności (automatyzacja i robotyzacji procesów produkcyjnych - kompleksowe wykonawstwo od projektu aż po dostawę gotowego rozwiązania) i planowanej na tamten moment inwestycji, a także związek wydatków, które planuje ponieść z przedmiotem inwestycji. Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku Spółka uzyskała finalnie decyzję o wsparciu na prowadzenie działalności gospodarczej w wymienionym w decyzji zakresie. W decyzji o wsparciu Spółka została zobowiązana do poniesienia - na terenie realizacji inwestycji kosztów kwalifikowanych o łącznej wartości co najmniej 5.800.000,00 zł w terminie do 31 grudnia 2023 r. oraz zatrudnienia na terenie realizacji nowej inwestycji co najmniej 5 pracowników w terminie do 31 grudnia 2022r. i utrzymanie każdego miejsca pracy na terenie realizacji nowej inwestycji przez co najmniej 3 lata. W ramach nowej inwestycji Spółka poniosła wydatki na budowę hali produkcyjno-montażowej, połączonej z budynkiem socjalno-biurowym. Hala produkcyjna składa się z działów: spawalni, ślusarni, obróbki metali, czystego montażu oraz produkcji systemów automatyzacji procesów produkcyjnych. Natomiast przyległa do niej powierzchnia administracyjna składa się z dwóch pięter, na których zlokalizowane są biura technologów, działu konstrukcji maszyn, działu handlowego, biura zarządu, sala konferencyjna oraz część socjalna dla pracowników produkcji i pracowników biurowych (szatnie, toalety, prysznice, miejsca spożywania posiłków), a więc osób, które wykonują czynności związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy w oparciu o decyzję o wsparciu i bez których działalność ta, w ogóle nie mogłaby funkcjonować. Wnioskodawca zwrócił przy tym uwagę, że działalność socjalna, która jest prowadzona w części biurowej, jest obowiązkiem Wnioskodawcy jako pracodawcy, wynikającym z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r., nr 169, poz. 1650 ze zm.) – dalej jako rozporządzenie. Natomiast prowadzona w części administracyjnej budynku działalność organizacyjna, dotycząca produkcji na terenie objętym ww. decyzją o wsparciu, m.in. w zakresie zarządzania tą produkcją, projektowania, zamawiania wszelkiego rodzaju surowców do produkcji, czy w zakresie sprzedaży towarów wyprodukowanych w części produkcyjno-montażowej, jest niezbędna, aby działalność gospodarcza w ramach decyzji o wsparciu mogła być w ogóle prowadzona. Wnioskodawca podkreślając, że nowy zakład nie mógł bez podanej we wniosku infrastruktury powstać, ani funkcjonować zadał pytanie: