Wyrok WSA w Krakowie z dnia 24 sierpnia 2023 r., sygn. III SA/Kr 557/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Michna (spr.) Sędziowie WSA Renata Czeluśniak WSA Jakub Makuch Protokolant starszy sekretarz sądowy Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 sierpnia 2023 r. sprawy ze skargi M. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 15 lutego 2023 r. nr SKO.NP/4115/27/2023 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z 21 grudnia 2022 r., Burmistrz Miasta B. odmówił M. A. (dalej: skarżąca) przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad ojcem.

Organ wyjaśnił, że w obecnym stanie prawnym świadczenie pielęgnacyjne nie może być skarżącej przyznane z uwagi na brak spełnienia przez jej matkę przesłanki z art. 17 ust. 1b ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2140), dalej określanej jako: "u.ś.r.". Organ podkreślił, że przepis ten nie został wyeleminowany z obrotu prawnego wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego. Ponadto w ocenie organu trudno uznać, że zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej przez skarżącą podyktowane było konieczności sparowania opieki nad ojcem, gdyż z informacji z ZUS wynika, że związane było ono z koniecznością sparowania opieki na dzieckiem.

W odwołaniu pełnomocnik skarżącej zarzucił organowi I instancji naruszenie art. 17 ust. 1b u.ś.r. oraz art. 7art.77§ 1 oraz art. 80 w zw. z art. 75 § 1 k.p.a.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie, decyzją z 15 lutego 2023 r. utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

Kolegium wskazało, że wyniku przeprowadzonego wywiadu środowiskowego pracownik socjalny ustalił, że skarżąca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z swoim mężem, dwójką małoletnich dzieci i ojcem. Mąż skarżącej pracuje i jest jedynym żywicielem rodziny. Skarżąca zajmuje się wychowywaniem dwój synów oraz sprawuje opiekę nad chorym ojcem. Ojciec skarżącej, ur. 1935 r. od ośmiu lat jest wdowcem i orzeczeniem z 5 lutego 2008 r. ma stwierdzony znaczny stopień niepełnosprawności od 2005 r. z ogólnego stanu zdrowia, a niepełnosprawność od 4 kwietnia 2005 r. Zamieszkują wspólnie w mieszkaniu własnościowym w bloku. Ojciec ma do dyspozycji swój pokój. Skarżąca oświadczyła, że nie może podjąć zatrudnienia, gdyż ojciec wymaga stałej opieki i pomocy osób drugich. Ustalono także, że ojciec ma jeszcze dwie córki. Jedna z córek choruje na stwardnienie rozsiane, druga pracuje zawodowo, ma własną rodzinę. Siostry skarżącej przychodzą do ojca tylko w odwiedziny. Ojciec skarżącej ma luki w pamięci, problemy z chodzeniem, porusza się w obrębie mieszkania o lasce. Wymaga pomocy podczas ubierania, przygotowania odzieży do ubrania, jak również podczas codziennej toalety, przy kąpieli; nie jest w stanie sam przygotować posiłków; wymaga również pomocy w przygotowaniu i podaniu leków. Skarżąca nie zostawia ojca samego w domu, gdyż obawia się, że może odkręcić gaz. Oświadczyła, że zajmuje się ojcem, gdyż nie ma on nikogo, kto sprawowałby nad nim opiekę.