Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 sierpnia 2023 r., sygn. III SA/Kr 378/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Czarny - Drożdżejko Sędziowie Sędzia WSA Janusz Kasprzycki Asesor WSA Magdalena Gawlikowska (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 22 sierpnia 2023 roku sprawy ze skargi M. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 20 grudnia 2022 r., nr SKO.NP/4115/401/2022 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu 6 września 2022 r. skarżąca M. G. (dalej "skarżąca") złożyła wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad mężem A. G., legitymującym się orzeczeniem Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w T. z 18 grudnia 2019 r. zaliczającym ww. do znacznego stopnia niepełnosprawności ze stwierdzeniem, że nie da się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność, natomiast ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od sierpnia 2016 r.

Decyzją Prezydenta Miasta Tarnowa z 21 września 2022 r., znak: [...] odmówiono skarżącej przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad mężem. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ pomocowy wskazał, że w przedmiotowym wypadku nie została spełniona przesłanka zawarta w art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, ponieważ z orzeczenia nie wynika, że niepełnosprawność męża skarżącej powstała do ukończenia 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia. W dalszej kolejności organ wskazał, że skarżąca od 1 września 2015 r. do 28 lipca 2021 r. pracowała, a w okresie od 1 lipca 2021 r. jest uprawniona do świadczenia emerytalno-rentowego. Z kolei mąż skarżącej jest osobą niepełnosprawną od 2016 roku, a zatem w ocenie organu nie istnieje bezpośredni związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia (albo jego niepodejmowaniem), a sprawowaną opieką. Zwrócono też uwagę, że czynności wykonywane przez skarżącą w ramach opieki należą w dużej mierze do codziennych czynności wykonywanych również przez osoby pracujące zawodowo i nie wymagają całodobowej dyspozycyjności osoby sprawującej opiekę. Dodatkowo stwierdzono, że w sprawie nie istnieją okoliczności pozwalające na zwolnienie pozostałych członków rodziny z obowiązku zapewnienia przez nich opieki niepełnosprawnemu ojcu.