Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 31 sierpnia 2023 r., sygn. II SA/Gl 765/23

Nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Nowak, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, Asesor WSA Agnieszka Kręcisz-Sarna (spr.), , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 31 sierpnia 2023 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia 4 kwietnia 2023 r. nr NWXIV.7581.2.3.2023 w przedmiocie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 4 kwietnia 2023 r. znak: NWXIV.7581.2.3.2023 Wojewoda Śląski (dalej "Wojewoda" lub "organ odwoławczy") utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta S. (dalej "Prezydent" lub "organ pierwszej instancji") z 23 stycznia 2023 r. numer [...], sprostowaną postanowieniem Prezydenta z 30 marca 2023 r., w przedmiocie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość.

Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie sprawy.

Prezydent decyzją z 23 stycznia 2023 r. orzekł w punkcie pierwszym o umorzeniu postępowania wszczętego z wniosku B. B. w sprawie wypłaty zwaloryzowanego odszkodowania ustalonego za nieruchomość usytuowaną w, oznaczoną numerem [...] no powierzchni 2915 m2, k.m. [...], przejętą na podstawie decyzji Prezydenta z 1 października 1979 r. W punkcie drugim decyzji Prezydent odmówił P. K. (dalej "skarżąca") wypłaty zwaloryzowanego odszkodowania ustalonego za ww. nieruchomość. Decyzja ta została sprostowana z urzędu postanowieniem z 30 marca 2023 r. w ten sposób, że w miejsce nieprawidłowego numeru decyzji, na podstawie której doszło do przejęcia ww. nieruchomości i organu wydającego tę decyzję wpisano dane prawidłowe.

Podstawę prawną decyzji Prezydenta z 23 stycznia 2023 r. stanowiły przepisy art. 128 ust. 1, art. 129 ust. 1, ust. 5, art. 130, art. 132 ust. 1a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity przywołany w podstawie prawnej decyzji: Dz. U. z 2021 r. poz. 1899 z późn. zm.; dalej "u.g.n.") oraz art. 105 § 1 i art. 110 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity przywołany w podstawie prawnej decyzji: Dz. U. z 2022 r. poz. 2000 z późn. zm.; dalej "k.p.a."). W uzasadnieniu decyzji Prezydent wyjaśnił, że decyzją z 1 października 1979 r. orzeczono o wywłaszczeniu nieruchomości położonej w S. oznaczonej numerem [...] , stanowiącej własność M. H. L. . W decyzji tej orzeczono także o odszkodowaniu z tego tytułu w wysokości 746 984 zł. Decyzja z 1 października 1979 r. stała się ostateczna z dniem 12 listopada 1979 r. Prezydent stwierdził, iż z uwagi na istnienie w obrocie prawym prawomocnej decyzji Prezydenta z 16 lipca 2014 r. o umorzeniu postępowania w sprawie wypłaty odszkodowania prowadzonego na wniosek B. B. należało orzec jak w punkcie pierwszym sentencji decyzji. W odniesieniu natomiast do wniosku skarżącej o wypłatę zwaloryzowanego odszkodowania organ pierwszej instancji wyjaśnił, że doszło do ustalenia odszkodowania i przekazania odszkodowania do depozytu sądowego, co wynika z postanowienia Sądu Rejonowego w S. z [...] r. o sygn. akt [...]. Należało zatem uznać, że zostało ono wypłacone. Dodatkowo organ pierwszej instancji zaznaczył, że dokumentacja finansowa przechowywana jest przez okres 5 lat, a od wydania ww. postanowienia minęło 44 lata, zatem z uwagi na znaczny upływ czasu organ uznał uzyskany odpis postanowienia za wystarczający dowód wpłacenia kwoty odszkodowania do depozytu sądowego.