Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 lipca 2023 r., sygn. III SA/Wr 431/22

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak, sędzia WSA Katarzyna Borońska, po rozpoznaniu w Wydziale III w dniu 5 lipca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi J.C. na postanowienie Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 22 marca 2022 r. nr 24/2022/KL w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie kosztów świadczeń opieki zdrowotnej uchyla zaskarżone postanowienie

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi J. C. (dalej: strona, skarżąca) jest postanowienie Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia (organ II instancji, organ odwoławczy, Prezes NFZ) z dnia 22 marca 2022 r. (nr: 24/2022 KL) w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania. Z akt sprawy wynika, że decyzją Dyrektora Dolnośląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej: organ I instancji) z dnia 30 kwietnia 2019 r. (nr 339/WSS/ewin/2019) orzeczono obowiązek poniesienia przez skarżącą kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych w dniach 27-31 marca 2017 r. w wysokości 1300,00 zł. Decyzja została wysłana na adres: "ul. [...]" [, [...]-[...] W.

Skarżąca pismem z dnia 11 sierpnia 2019 r. wniosła odwołanie. W odwołaniu strona wyjaśniła, że w/w decyzja została wysłana na adres tymczasowy zamieszkania pod którym nie miała możliwości odbioru korespondencji, poprosiła aby korespondencja była wysyłana na adres zameldowania, tj. "ul. [...], [...]-[...] Z. Skarżąca podkreśliła, że zgłosiła się do siedziby NFZ we Wrocławiu w dniu 8 sierpnia 2019 r. celem wyjaśnienia sprawy. Uzasadniając postanowienie o stwierdzeniu uchybienia terminu do wniesienia odwołania Prezes NFZ stwierdził, że decyzja została wysłana do strony listem za pośrednictwem Poczty Polskiej na adres "ul. [...], [...]-[...] W. wskazanym w Centralnym Wykazie Ubezpieczonych zarówno jako adres zamieszkania jak i adres korespondencji skarżącej, korespondencja po dwukrotnym awizo w dniach 10 i 20 maja 2019 r. została zwrócona do nadawcy z adnotacją "zwrot nie podjęto w terminie". Organ odwoławczy podkreślił, że strona nie złożyła wraz z odwołaniem wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Prezes NFZ przywołał treść art. 129 § 2 k.p.a., 57 § 4 k.p.a., przypomniał, że zasady doręczeń zostały określone w Rozdziale 8 – "Doręczenia" k.p.a. W opinii organu II instancji doręczyciel, Poczta Polska jest profesjonalną instytucją zaufania publicznego zajmującą się doręczaniem przesyłek. Organ odwoławczy zaznaczył, że należy przyjąć, skuteczne doręczenie pisma biorąc pod uwagę upływ 14 dni od pierwszego awizowania korespondencji, a więc w dniu 24 maja 2019 r. przesyłka została skutecznie doręczona skarżącej w trybie art. 44 k.p.a. Prezes NFZ zaznaczył, że w zaskarżonej decyzji strona została prawidłowo pouczona przez Dyrektora Dolnośląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia o przysługującym terminie do wniesienia odwołania. Wniesienie odwołania w dniu 11 sierpnia 2019 r. skutkuje uznaniem, iż odwołanie zostało wniesione po ustawowo wymaganym terminie. Organ odwoławczy wyjaśnił, że uchybienie terminu jest okolicznością w przypadku której organ nie rozpatruje merytorycznie sprawy. Organ II instancji powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych, stwierdził, że jak przyjmuje się w orzecznictwie w razie stwierdzenia uchybienia terminu nie ma innej możliwości niż wydanie postanowienia o uchybieniu terminu na podstawie art. 134 k.p.a. Skarżąca na powyższe postanowienie złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, zaskarżając postanowienie i podnosząc, że brak terminowości odwołania się od decyzji wynikał z faktu, że skarżąca nie otrzymała ww. decyzji, która była wysłana na adres pod którym skarżąca nie zamieszkiwała w tamtym czasie. Skarżąca wskazała dokumenty potwierdzające, że w okresie, w którym przebywała w szpitalu nabyła prawo do ubezpieczenia zdrowotnego. Ponadto stwierdziła, że należności z tytułu składek ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia, w którym stały się wymagalne. Stwierdziła również, że przedawnienie nastąpiło w dniu 27 marca 2022 r. Skarżąca podkreśliła, że nie zgadza się z koniecznością poniesienia kosztów świadczeń opieki zdrowotnej.