Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 lipca 2023 r., sygn. III SA/Wa 611/23

Interpretacje podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Baran, asesor WSA Maciej Borychowski, Protokolant referent stażysta Maria Pawlik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lipca 2023 r. sprawy ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Prezydenta W. z dnia [...] grudnia 2022 r. nr [...] , [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) zasądza od Prezydenta W. na rzecz P. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 697 zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

P. spółka o. o. z z siedzibą w W. (dalej: wnioskodawca, spółka lub skarżąca) wystąpiła o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości.

We wniosku przedstawiono stan faktyczny, z którego wynikało, że wnioskodawca jest spółką prawa handlowego, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie, między innymi, hoteli i podobnych obiektów zakwaterowania, obiektów noclegowych, turystycznych i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, restauracji i innych stałych placówek gastronomicznych, przygotowywania i podawania posiłków, działalności fizjoterapeutycznej, pozostałej działalności w zakresie opieki zdrowotnej.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej korzysta z budynku hotelu, położonego w W. pod wskazanym adresem. Dotychczas cała powierzchnia budynku hotelowego opodatkowana była stawką przewidzianą dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz dla budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Ze względu jednak na szereg obostrzeń wprowadzonych w związku z pandemią koronawirusa, spółka powzięła wątpliwości co do związku przedmiotowego budynku hotelu z prowadzoną działalnością gospodarczą od marca 2020 r. Obostrzenia bowiem pozostawały niezależne od wnioskodawcy, zaś ich złamanie narażałoby go na konsekwencje zarówno administracyjnoprawne, jak i karnoprawne.